Του Ιωάννη Δαμίγου
Συμβαίνουν πράγματα και θαύματα, όλοι βρίσκονται σε κίνηση, άλλοι εμπρός και άλλοι πίσω, δηλώνουν ψέματα, παίρνουν πίσω αλήθειες, νοσούν και υπάρχουν. Ο μόνος προφυλαγμένος από τα μέσα και τον τύπο, σαν κρυφό χαρτί, είναι ο “πουθενάς”! Το επτασφράγιστο μυστικό της Σφίγγας.
Ο “πουθενάς” δεν μιλά, δεν ακούγεται, δεν παίρνει μέρος, δεν παίρνει θέση, υπάρχει όμως. Πιθανό να σκέφτεται ο “πουθενάς” γιατί έχει πολλά και δύσκολα θέματα να λύσει. Τι χρωστά (το κόμμα), ποιο κόμμα, ποιο ΑΦΜ είναι οικονομικά συμφέρον; Από τους λίγους που υπάρχουν ποιοι είναι κατηγορούμενοι, ποιοι είναι πολιτικοί, ποιοι είναι οι “αλλήθωροι” που κοιτάζουν δεξιά και ποιοι (αν) αριστερά;
Ο “πουθενάς” δεν έχει χρονικά περιθώρια επιλογής (δικής του) και όσο “πουθενιάζει” δήθεν σκεπτόμενος, τόσο αποφασίζουν “άλλοι” γι’ αυτόν! Άλλωστε θα έπρεπε να είναι έτοιμος από καιρό, δεν έβαλε υποψηφιότητα από το πουθενά και δεν δικαιολογείται ετεροχρονισμένα τόση σκέψη και προβληματισμός! Πουθενά δεν οδηγείται αναβάλλοντας. Όποιος παραμένει στον “πάγκο” χωρίς παιχνίδια στα πόδια του, καταλήγει ελεύθερος στο πουθενά!
Πάντως έχει καταφέρει ο “πουθενάς” να δεχθεί ήδη κίτρινη κάρτα, λόγω καθυστέρησης εισόδου στον πολιτικό στίβο! Αν δεχθεί μια ακόμη, θα αποβεί μοιραία, με έξοδο από τις εκλογές. Από το πουθενά ξεκίνησε, στο πουθενά βαδίζει. Άλλοι ωφελούνται μοιραία από τον “πουθενά”! Για άλλη μια φορά η λανθάνουσα αντίληψη του “σοσιαλισμού” σας, δεν οδηγεί πουθενά, κύριε “πουθενά”!