Πάνος Λάμπρου: Όταν η αντίθεση στην αριστερά γίνεται εμμονή

Σε προηγούμενο σχόλιό μου -πριν λίγες ημέρες-, αναφέρθηκα στις επιθέσεις του τελευταίου διαστήματος στην Έφη Αχτσιόγλου (και όχι μόνο. Επιθέσεις (περί σκουριασμένης αριστεράς), τις οποίες θεώρησα σκόπιμες και ενταγμένες σε ένα σχέδιο, που στην πραγματικότητα έχει στόχο την ίδια της αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ. Δυστυχώς, οι αφορμές είναι πλέον πολλές. Αφορμές, κείμενα, σχόλια, που επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές.

Τελευταίο, άρθρο του γνωστού δημοσιογράφου, που έχει πάρει εργολαβία την εκκαθάριση των “αριστερών εκκρεμοτήτων”, ο οποίος μας εξήγησε (σε μας που επιμένουμε περί αριστεράς), ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να είναι αριστερά αν θέλει να κυβερνήσει εκ νέου. Κάτι ψέλλισε για κεντροαριστερά, μας είπε για το ΠΑΣΟΚ, μας εξήγησε με εντελώς ρηχό τρόπο πως ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε το 2015 να συγκεντρώσει αυτό το μεγάλο ποσοστό (λέξη ασφαλώς για τη ριζοσπαστική ορμή, τα κινήματα, τον αριστερό λόγο, τα μνημόνια κλπ) και φυσικά μας είπε με θράσος ότι το κόμμα πρέπει να τελειώνει με τα…. βαρίδια της… αριστεράς.

Βεβαίως, όλοι αυτοί, ενοχλούνται με το τίτλο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς αυτός ολογράφως σημαίνει Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Όπως ενοχλούνται από την ένταξη του κόμματος στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, καθώς πολύ θα ήθελαν να βρεθούμε και με τα δύο πόδια στους παρηκμασμένους ευρωπαϊους σοσιαλδημοκράτες. Ίσως, οι ίδιοι κύκλοι, να ενοχληθούν από την παρουσία μας σήμερα έξω από την ισραηλινή πρεσβεία και την αλληλεγγύη μας στον παλαιστινιακό λαό. Όπως ενοχλήθηκαν από την “κόκκινη”, αγωνιστική και πολυπληθή παρουσία μας, του κόμματος και της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, στη συγκέντρωση και πορεία της εργατικής πρωτομαγιάς. Όπως θα ενοχλούνται πάντα όταν η αριστερά θα είναι πρωταγωνιστικά παρούσα στους αγώνες, τα δικαιώματα, την αλληλεγγύη, στο πολιτικό σχέδιο ανατροπής μιας ακραία, δεξιάς, αυταρχικής και νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Γιατί τα “βαρίδια” ότι κι αν κάνουν θα είναι σταθερά εδώ…

Πάνος Λάμπρου: Ένα από τα χιλιάδες αριστερά βαρίδια

ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK