Του Μελέτη Ρεντούμη
Η κυβέρνηση προσπαθεί εδώ και καιρό να προσελκύσει ολοένα και περισσότερα στελέχη είτε από την Κεντροαριστερά, είτε από το ευρύτερο προοδευτικό κέντρο όπως οι ίδιοι το αποκαλούν, με στόχο να δημιουργήσουν πρόβλημα στην ΝΔ και να της φράξουν την πόρτα προς την εξουσία ή έστω προς την αυτοδυναμία στο χειρότερο σενάριο.
Κάποια μεμονωμένα στελέχη του ΚΙΝΑΛ, έχουν αποδεχθεί είναι η αλήθεια την πρόσκληση του πρωθυπουργού και μάλιστα ήδη τοποθετήθηκαν και σε υπουργικούς θώκους, ενώ η περιβόητη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζεται με το Ευρωψηφοδέλτιο, όπου και εκεί βρίσκουμε στελέχη που μπορεί να ανήκουν ιδεολογικά στην αριστερά, όμως έχουν διανύσει την πολιτική τους πορεία με το άλλοτε κραταιό ΠΑΣΟΚ.
Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση κάνει μία απέλπιδα προσπάθεια να διεμβολίσει τον μεσαίο χώρο, ώστε να αποσπάσει ψήφους από τη ΝΔ και να την αναγκάσει να κινηθεί σε δεξιότερη και πιο συντηρητική κατεύθυνση.
Παρόλα αυτά, όσα στελέχη από το πρώην ΠΑΣΟΚ και αν έχουν δεχθεί την συνεργασία με την κυβέρνηση ή με τον κομματικό μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ, δεν καταγράφεται προς το παρόν κανένα πολιτικό όφελος με βάση τις δημοσκοπήσεις, κάτι που ήδη έχει προκαλέσει εσωτερικές τριβές και αψιμαχίες στο κυβερνόν κόμμα.
Στην πολιτική υπάρχουν συγκεκριμένοι άγραφοι νόμοι, που διαχρονικά επιβεβαιώνονται και δίνουν σαφή πολιτικά αποτελέσματα.
Όσο για παράδειγμα ένα κόμμα απομακρύνεται από τις βάσεις ανεφοδιασμού του, δηλαδή από την στενή κομματική του βάση, αν δεν έχει κάνει μία προσεκτική ιδεολογική στροφή με τα κατάλληλα στελέχη και τις αντίστοιχες κομματικές διεργασίες, στο τέλος καταποντίζεται εκλογικά.
Αντίστοιχα, όσο μεγάλες είναι οι διευρύνσεις που δοκιμάζονται από ένα κόμμα ή έναν πολιτικό ηγέτη, τόσο μεγαλύτερη είναι η προσδοκία της ήττας, κάτι που φαίνεται αδιαμφισβήτητα και από την παράσταση νίκης στην πρόθεση ψήφου, που δίνει σαφέστατο προβάδισμα στην αξιωματική αντιπολίτευση εδώ και πάρα πολύ καιρό.
Αξίζει επίσης να τονίσουμε, ότι ενώ αρκετά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και προβεβλημένοι υπουργοί, μιλούν για μεγάλη προοδευτική συμμαχία, αυτή την προοπτική, δεν την διαφήμισαν, δεν την προώθησαν αλλά και δεν την υπερασπίστηκαν ποτέ κατά την διάρκεια της συγκυβέρνησης με τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου.
Όλη την προηγούμενη περίοδο διακυβέρνησης, το ΚΙΝΑΛ, το Ποτάμι και τα κόμματα του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου, εκπροσωπούσαν κατά την κυβέρνηση, απλά το παλιό, το φθαρμένο, ή το Μνημονιακό που έπρεπε να αλλάξει ή να εξαφανιστεί στα πλαίσια μίας αόριστης κάθαρσης για να εξιλεωθεί το λαϊκό αίσθημα.
Πλέον η παλαιά ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ ξεχάστηκε και έτσι τα κόμματα του κέντρου, εμφανίζονται ως εν δυνάμει συνοδοιπόροι, απέναντι στην δεξιά λαίλαπα που θα έρθει να εξοντώσει την χώρα, όπως αρέσκονται να διαλαλούν τα κυβερνητικά στελέχη.
Με βάση τα παραπάνω, γίνεται αντιληπτό, πως η κυβέρνηση, πέραν κάποιων συγκεκριμένων επιλογών που συμπαρατάσσονται μαζί της για λόγους μικροκομματικού συμφέροντος, έχει χάσει τον σημαντικότερο παράγοντα που θα μπορούσε να της δώσει τη νίκη.
Την εμπιστοσύνη των πολιτών και την διαδικασία ενός κοινωνικού συμβολαίου που πλέον οι πολίτες αναζητούν αλλού, ακόμα και αν το εναλλακτικό δεν είναι ένα καινούριο κόμμα, άφθαρτο και φρέσκο όπως θα ήθελαν αρκετοί, αλλά μία διευρυμένη και ανανεωμένη Νέα Δημοκρατία, που καλείται να κάνει την διαφορά στην σχέση πολιτείας κράτους, με απώτερο στόχο την ανάταξη της χώρας.
Συμπερασματικά θα λέγαμε, πως το όνειρο της μεγάλης προοδευτικής συμμαχίας για την κυβέρνηση, μεταφέρεται σαφώς για μετά τις εκλογές, με βάση τις ζυμώσεις που θα προκύψουν και την αντοχή που θα επιδείξει ο ΣΥΡΙΖΑ στην αξιωματική αντιπολίτευση, όπου θα κληθεί να πείσει εξ’αρχής την κομματική του βάση αλλά και το σύνολο των απογοητευμένων ψηφοφόρων του, ότι αξίζει να είναι ένα σοβαρό κόμμα εξουσίας με προοπτική, απαλλαγμένο από την τρέχουσα λαϊκίστικη ρητορική.
Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός