Προς μη -αλληλοφονευόμενους [εν γένει] αριστερούς

Toυ Γιάννη Πανούση

Ούτε η γενικευμένη αμνηστία, ούτε ο αδελφοσκοτωμός ήσαν ποτέ τρόποι για να πείσουν το λαό ότι εξακολουθεί η Αριστερά να είναι χρήσιμη για τη χώρα.

Στη συνέλευση υπήρξε λακωνικός:
Σας παρακαλώ σύντροφοι
Μη με προσφωνείτε Μήτσο
Θέλω να ρέει καθαρά δίπλα στο ρο
Κάθε μου ήττα

Δημήτρης Βέλλας,Όνομα και χάρη

Δεν αναμιγνύομαι,για λόγους αρχής και δεοντολογίας,στα εσωτερικά των κομμάτων,ούτε διεκδικώ κάποιο αλάθητο.Θα ήθελα όμως,με την όποια εμπειρία στη δημόσια ζωή και με βάση το αμάχητο τεκμήριο «δεν αρκεί να δηλώνεις αριστερός,οφείλεις και να το απο-δείξεις»,να επισημάνω τα εξής:

1.Δεν κάνουν τα χρυσά παράσημα τον στρατηγό αλλά ο στρατός που είναι αποφασισμένος ν’αγωνιστεί μαζί του

2.Η Ιστορία δεν γράφεται σύμφωνα με τα ευρήματα του Μικροσκοπίου του κόμματος αλλά σε αντιστοιχία με τα δεδομένα του Τηλεσκοπίου του μέλλοντος

3.Το παραπέτασμα στην αλήθεια και η αμηχανία στα λάθη δεν πρέπει να κρύβουν και να κρύβονται πίσω από τακτικισμούς ή σε συνθήματα-βαρελότα

4.Οι κλειδαμπαρωμένες σε άδεια κεφάλια ιδεοληψίες δεν συμβιβάζονται με τις εξαγγελίες αλλαγών νοοτροπίας

5.Οι εξ-υπηρετούντες το σήμερα γεφυρολόγ(ι)οι συνιστούν τα βαρίδια της αύριον

6.Οι αφηγήσεις ανδραγαθιών παλαιότερων αγώνων και ηγετών δεν συγκινούν τους νέους όταν δεν αντιστοιχούν με τα πεπραγμένα των πρωταγωνιστών του 2022

7.Η ανιαρή συνεχής επανάληψη τετριμμένων σλόγκαν και κλισέ κοιμίζει και δεν κινητοποιεί

8.Το κλαψούρισμα και η μόνιμη καταγγελία των άλλων δείχνουν πολιτική αμηχανία και θεωρητική ανεπάρκεια

9.Η μη-τιμωρία[εξοστρακισμός] των ανάξιων αφήνει ένα πολιτικο-ηθικό κενό στο οποίο θα πέσουν μέσα και οι νεότεροι

10.Οι μηχανισμοί σπίλωσης των διαφορετικών απόψεων [και ανθρώπων;] πρέπει ν’ αυτο-διαλυθούν αμέσως πριν στραφούν και κατά των χειριστών τους.

Επειδή δεν χρειάζεται να ζεις στην κακιά πλευρά της κοινωνίας για να δηλώνεις ότι βρίσκεσαι στη σωστή πλευρά της Ιστορίας[sic]

Επειδή ουδείς έγινε ήρωας, ούτε θυσιάστηκε για τον καλό αγώνα, παπαγαλίζοντας τσιτάτα

Επειδή ένα κόμμα εξουσίας δεν είναι ‘ψιλικατζίδικο’ ιδεών ή πρατήριο για περαστικούς ψευτοδιανοητές,τυχοδιώκτες και φαντασιόπληκτους

Πρέπει τα κόμματα της Αριστεράς να πάψουν να ευαγγελίζονται νέους Παραδείσους ή να συζητάνε για το φύλο των Αγγέλων και να δουν την πραγματικότητα στα μάτια,αντί να κλείνουν τα μάτια [ή και τη μύτη τους] στα όσα αρνητικά έχουν κατά καιρούς δια-πράξει.

Ούτε η γενικευμένη αμνηστία,ούτε ο αδελφοσκοτωμός ήσαν ποτέ τρόποι για να πείσουν το λαό ότι εξακολουθεί η Αριστερά να είναι χρήσιμη για τη χώρα.

ΥΓ. «Έχεις χάσει τους αληθινούς σου συντρόφους

Δεν τους έθεσες τη σωστή ερώτηση, την αληθινή, όσο ήταν καιρός» [Σελίν, Ταξίδι στην άκρη της νύχτας]

ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR