Του Γιάννη Πανούση
Νεώτερη κατασκεύαζα κυρίως διαμαρτυρίες.
Αλλά και μεταχειρισμένες καταστάσεις μάζευα
που μεταποιούσα εύκολα
σε πρωτοτυπίες και παραφορές.
Κική Δημουλά, Είμαι σχεδόν χωρίς επάγγελμα τώρα
Πάντοτε πίστευα στη σύγκλιση των αριστερών και σοσιαλιστικών/σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων. Αυτό άλλωστε εξέφραζε και η πρότασή μου για τη ΣΟ.ΔΗ.Α [Σοσιαλιστική Δημοκρατική Αριστερά] κι αυτή είναι η μόνη πολιτική λογική για τη νέα ελπίδα των αριστερών που ζουν στον 21ο αιώνα σε μία ευρωπαϊκή χώρα. .
Τούτο όμως προϋποθέτει μία διπλή κίνηση αυτοκάθαρσης των δυνάμει εταίρων.
Του μεν ΠΑΣΟΚ από τα βαρίδια του κυβερνητικού παρελθόντος που πολλές φορές παραξέκκλιναν από αρχές και αξίες και του ΣΥΡΙΖΑ από ιδεοληπτικά πρόσωπα και αντιδημοκρατικές πρακτικές που δεν αφήνουν περιθώρια συνεργασιών.
Το ΠΑΣΟΚ, και γενικότερα η Δημοκρατική Συμπαράταξη, κινούνται στην πορεία αυτή. Ανανέωση [προσώπων/ιδεών] -Απαλλαγή [από εσωτερικές ισορροπίες/πελατείες] -Απαγκίστρωση [από συμφέροντα/μηχανισμούς].
Αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται διατεθειμένος ν’[απο]κόψει κυβερνητικές σχέσεις με μορφώματα και πολιτικούς ακραίων απόψεων [που λόγω και των ημερών ‘’μασκαρεύονται’’σε κεντρώους] ή να εγκαταλείψει τη ρητορική της πόλωσης,της αυτάρκειας,της αυτοαναφορικότητας.Την ίδια ώρα έχει αρχίσει ο ‘κυβερνητισμός’να μολύνει ένα μέρος των κομματικών στελεχών οι οποίοι μάλιστα πιστεύουν ότι η σκανδαλοθηρία συνιστά αριστερή πολιτική [που καλύπτει τα λάθη της εξουσίας].
Το ζήτημα είναι απλό.
Όποιος ενδιαφέρεται για το προοδευτικό μέλλον της χώρας κάνει ένα βήμα πίσω για να επιτευχθεί η συνεννόηση [αυτό αφορά ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΔΗ.ΣΥ ,τους Τρεις και άλλους]. Όποιος ενδιαφέρεται μόνο για το μέλλον του χώρου του δεν μπορεί να κάνει ένα βήμα μπροστά γιατί γνωρίζει ότι υπάρχει γκρεμός κι έτσι μένει ακίνητος και λιμνάζει ή βουλιάζει.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται [με βάση ποια πραγματικά, κι όχι επικοινωνιακά, στοιχεία;] ή ότι θα κερδίσει από μόνος του τις επόμενες εκλογές ή ότι θα είναι οπωσδήποτε αξιωματική αντιπολίτευση κάνει μέγα ιστορικό λάθος.
Και ως γνωστόν τέτοια λάθη ο ελληνικός λαός τα χρεώνει για μεγάλο χρονικό διάστημα στους υπεύθυνους.
Το ερώτημα είναι απλό.
Συντηρητική Παλινόρθωση ή Σοσιαλ-Αριστερή Διόρθωση της πορείας της Ελλάδας;
ΥΓ. ’Δώδεκ’Απόστολοι ήτανε
Ο καθένας έκλαιγε τον δικό του πόνο.
Τόνε δικό του κι ο Χριστός
Τον μεγαλύτερο όλων, τον διπλό πόνο
Της άρνησης και της προδοσίας’’
[Κ.Καλαπανίδας, Μικρές ιστορίες]
