Πώς ο “Στέφανος” αλλάζει τον ΣΥΡΙΖΑ -και το ΠΑΣΟΚ- μιλώντας για σύγχρονη Αριστερά και “Δημοκρατικό Κόμμα” καθώς παραγγέλει πίτσες

Του Νίκου Λακόπουλου

Ο «Με λένε Στέφανο και έχω να σας πω κάτι» μέσα σε εικοσιπέντε μέρες πήρε μια θέση στην κούρσα για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και χθες το βράδυ έψαξε να βρει πού είναι τα γραφεία το κόμματος που ενδέχεται την επόμενη Κυριακή να αναλάβει την ηγεσία του.

Το πακέτο που φέρνει ο Στέφανος Κασσελάκης είναι ένα νέο κόμμα και το ερώτημα είναι αν όλοι οι υποψήφιοι θα βρίσκονται στο κόμμα την επόμενη μέρα. Αυτός που θα πρέπει να ανησυχεί περισσότερο είναι όμως ο ηγέτης του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης:

«Αν η πρόθεση είναι να ξανακυβερνήσει, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει απλώς να αντιγράψει τη συνταγή των ΗΠΑ το συντομότερο δυνατό» και ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να γίνει Δημοκρατικό Κόμμα είπε από την πρώτη μέρα ο Κασσελάκης που μιλά για Κεντροαριστερά και Δημοκρατική Παράταξη.

Οι σαράντα χιλιάδες ψηφοφόροι που εντάχθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ λίγο πριν τις κάλπες από κάπου προέρχονται και κάπου πάνε ανεξάρτητα από το αν ο Κασσελάκης καταφέρει τελικά να γίνει αρχηγός ενός κόμματος που δεν ήξερε καν πού έχει τα γραφεία του ώσπου να τον ανακαλύψει ο Αλέξης Τσίπρας -και ο Πολάκης.

Ο Στέφανος Κασσελάκης με την υποψηφιότητά του -που χαρακτηρίστηκε από γραφική ως παρατράγουδο και UFO- κατάφερε με τη μεγάλη προσέλευση των πολιτών -σχεδόν 150.000 πολίτες πήγαν να ψηφίσουν και το 45% ψήφισε τον ίδιο- να βάλει την πολιτική ζωή σε κίνηση.

Το ερώτημα πια δεν είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποτελέσει ενιαίο πολιτικό φορέα στο άμεσο μέλλον, αλλά η αν η απήχηση του Στέφανου Κασσελάκη στην κοινωνία ξεπεράσει τα όρια του ΣΥΡΙΖΑ και εμβολίσει το… ΠΑΣΟΚ στη βάση του οποίου απευθύνεται όταν μιλάει για Δημοκρατικό Κόμμα.

Η εκδίκηση της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ

Μπορεί να είναι η εκδίκηση της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην κομματική γραφειοκρατία που ενώνεται για να αντιμετωπίσει έναν ξένο που της παίρνει το κόμμα και δεν είναι «αριστερός», αλλά από χθες στην Κουμουνδούρου υπάρχει ένας νέος ηγέτης.

Καθώς τα τελικά δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμα, γύρω στα μεσάνυχτα, ο Κασσελάκης κατεβαίνει με τον σύζυγό του να παραλάβει τις πίτσες που έχει παραγγείλει χωρίς σκηνοθέτη και το Ιnstagram να τον ακολουθεί με ένα τρόπο αυθόρμητο.Δεν είναι μεταπολιτική, αλλά αυτός ο 35χρονος που ήρθε από το πουθενά μπορεί απλά να δείχνει -καθώς παραλαμβάνει τις πίτσες που έχει παραγγείλει- πώς θα είναι η πολιτική και η Αριστερά τον 21ο αιώνα.

O Στέφανος Κασσελάκης πολύ γρήγορα κατάφερε να γίνει για πολλούς ο ‘Στέφανος” κι έκανε τους συνυποψήφιους να μοιάζουν με φιγούρες του περασμένου αιώνα.

«Η μεταπολιτική, δηλαδή η έμφαση στο πρόσωπο, στην εικόνα, έναντι στην ουσία της πολιτικής, έχουν διεισδύσει ακόμα και εκεί που δεν το περιμένει κανείς» θα πει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος – ο μεγάλος χαμένος των εσωκομματικών εκλογών.

Άθελά του αποκαλύπτει πως ο ίδιος ταυτίζεται με την ιστορία και το παρελθόν κι όχι με την προοπτική της Αριστεράς. Με 8% σε ένα κόμμα που πήρε 18% στις εκλογές ο ηγέτης ως τώρα της εσωκομματικής αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εκφράζει την “ουσία της πολιτικής”, αλλά με ένα κόμμα της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς.

Ακόμα κι αν συμμαχήσει με την Έφη Αχτσιόγλου ο Ευκλείδης Τσακαλώτος θα αποτελεί την μειοψηφία ενός κόμματος που μπορεί να μην υπάρχει αύριο με την μορφή που έχει σήμερα.

Ο μεγάλος ηττημένος όμως των εσωκομματικών εκλογών του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης αφού από χθες -σε κάθε περίπτωση- η Κεντροαριστερά απέχτησε έναν νέο ηγέτη.

Όχι γιατί ο “Στέφανος” μπορεί να οδηγεί τον ΣΥΡΙΖΑ σε διάσπαση -που μπορεί να είναι και δημιουργική- αλλά γιατί οι σαράντα χιλιάδες νέοι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με άλλους τόσους “παλιούς” αποφάσισαν την ίδρυση νέου φορέα της Κεντροαριστεράς.

Ο “Στέφανος”, ο “απολίτικος”, ο “μεταπολιτικός”

Η Έφη Αχτσιόγλου που δήλωσε ότι ‘ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να πορεύεται στα θολά νερά των εύκολων λύσεων” μίλησε για “μεγάλη βραδιά για την παράταξη” και τόνισε πως οι πολίτες “ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα μας για ένα κόμμα ισχυρό και σύγχρονο που θα μας οδηγήσει και πάλι στη νέα νικηφόρα μας πορεία”.

Οι πολίτες ωστόσο δεν ανταποκρίθηκαν στο δικό της κάλεσμα, αλλά στο κάλεσμα του Κασσελάκη που κατάφερε να γίνει ηγέτης πριν γίνει πρόεδρος και θα είναι ακόμα κι αν χάσει τελικά τις εκλογές.

Αν δεν υπήρχε ο Κασσελάκης πιθανόν η Έφη Αχτσιόγλου θα ήταν πρόεδρος ενός κόμματος με τη μισή δύναμη από την εποχή του Αλέξη Τσίπρα που πιθανόν θα αναζητούσε ηγέτη με νέες εκλογές μετά τις ευρωεκλογές καθώς δεν θα εξέφραζε παρά μόνο το μισό κόμμα.

Η “βάση” του ΣΥΡΙΖΑ -μειωμένη μετά την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα και αυξημένη από τους Κασελίστας- αποφάσισε πως δεν μπορεί να υπάρξει ο νέος ΣΥΡΙΖΑ με υλικά του παλιού.

Τελικά το μήνυμα των μελών του ΣΥΡΙΖΑ -κατά πλειοψηφία- είναι πως το κόμμα δεν παίρνει επιδιόρθωση και χρειάζεται επανίδρυση και νέα πρόσωπα ακόμα και αν αυτό σημαίνει την διάσπασή του.

Και μάλλον δεν υπάρχει αλλαγή χωρίς σύγκρουση και ρήξη. Αναπόφευκτα τον νέο ΣΥΡΙΖΑ – ή καλύτερα το “Δημοκρατικό Κόμμα”, πιθανόν και το νέο ΠΑΣΟΚ μπορούσε να τον εκφράσει κάποιος που δεν βρισκόταν ως τώρα στο τραπέζι και σαράντα χιλιάδες νέα μέλη -αγνώστου ταυτότητας όπως και ο Κασσελάκης.

Ο “Στέφανος”, ο “απολίτικος”, ο “μεταπολιτικός”, είτε αρέσει είτε όχι στον Τσακαλώτο ή τον Τζουμάκα και την Αχτσιόγλου, δημιούργησε ένα τεράστιο πολιτικό γεγονός και έφερε νέα ελπίδα σε ένα κόμμα που πέθαινε μαζί με ένα νέο στυλ πολιτικής κατεβαίνοντας απλά από το διαμέρισμά του να παραλάβει τις πίτσες που παρήγγειλε.

Μπορεί να μην είναι “αριστερός” όπως ορίζει την λέξη ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ή να μην ανήκει στην Αριστερά των σπηλαίων, αλλά στον 21ο αιώνα.