Τι μας χρειάζεται θα το βρούμε. Αυτοί που χρειάζονται τσίπα και δεν τη βρίσκουν, 35 χρόνια τώρα και ρίχνουν τα -και δικά τους- «άγια τοις κυσίν», τι θα απογίνουν;
Υπέρ της αυτοδυναμίας της ΝΔ ο Διονύσης Σαββόπουλος. Για την ακρίβεια της ΝΔ του Μητσοτάκη. Με τον Καραμανλή, τον Σαμαρά και τον Μεϊμαράκη δεν είχε τέτοιες επιθυμίες.
Πώς άλλοι πουλάνε την ψυχή τους στον διάβολο, κοπιάροντας Φάουστ, αυτός την εκχώρησε στην οικογένεια Μητσοτάκη. Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια.
Για την ακρίβεια από την εποχή του «βρόμικου 89» -πολύ μετά το «Βρώμικο ψωμί»- όταν δεν έλειπε από καμία καταγγελία κατά του Ανδρέα Παπανδρέου και έγραψε μουσική για τον «Μητσοτάκ-, Μητσοτάκ»: «προτείνω τον ψηλό που μοιάζει με ροφό, τα χώματα και τα νερά να μαζέψει».
Πολλά λέγονται για τα κίνητρά του, τα περισσότερα τα αποδίδουν σε φιλαργυρία. Γούστο του και καπέλο του. Άλλωστε ανήκει στους καλλιτέχνες που έχουν αφήσει οι ίδιοι διατυπώσεις για να τους κρίνει κάποιος.
Π.χ το «και είχε γλώσσα μόνο για να γλείφει».
Αφού κατάλαβε ότι «όλα τα κόμματα, είναι δυνάμεις της πατρίδας και τους Έθνους» έπαθε δημοσκοπίαση και «ελπίζει σε αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας».
Δικαίωμά του. Αλλά γιατί πουλάει και πνεύμα; «Κάποια από τα κόμματα μιας υποτιθέμενης προοδευτικής συνεργασίας, διατηρούν ένα παλιό είδος φοιτητικής ξενοιασιάς».
Αυτός προτιμάει το κόμμα της πραγματικής συνεργασίας με τον Άδωνη, τον Βορίδη και τον Πλεύρη. Διότι «οι εποχές έχουν αλλάξει, μας χρειάζεται μια ωριμότητα».
Τι μας χρειάζεται θα το βρούμε. Αυτοί που χρειάζονται τσίπα και δεν την βρίσκουν, 35 χρόνια τώρα και ρίχνουν τα -και δικά τους- «άγια τοις κυσίν», τι θα απογίνουν;
Γ.Λ.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR