Εμβληματική μορφή του αντιδικτατορικού αγώνα ο Στέφανος Τζουμάκας, πρώτος πρόεδρος μεταδικτατορικής ΕΦΕΕ και γραμματέας της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ χαρακτηρίζεται από μια μαχητικότητα που τον έφερε τελικά εκτός του κινήματος όταν αυτό είχε πια εκφυλισθεί.
Ήταν πάντα αταίριαστος και βρέθηκε σε σύγκρουση με την πορεία του κ΄όμματος όλο και πιο δεξιά και τελικά διαχώρισε τη θέση του και προσχώρησε στον ΣΥΡΙΖΑ διατηρώντας τις βαρειές πολιτικές αποσκευές του.
“O Ανδρέας έλεγε ότι η Σοσιαλδημοκρατία έχει τόση σχέση με τον Σοσιαλισμό, όση ο Φάντης με το ρετσινόλαδο” λέει σε πρόσφατη μια συνέντευξη.
Ως επικεφαλής του Κέντρου Μελετών και Διαφώτισης του ΠΑΣΟΚ είχε προκαλέσει σάλο -χάρη στον δεξιό τύπο που τον κατηγόρησε ότι κατέβασε τις φωτογραφίες του Βενιζέλου και έβαλε τον Άρη Βελουχιώτη.
Μάλλον δεν είχε συνέλθει ακόμα από τα βασανιστήρια της Χούντας -ρήξη αριστερού πνεύμονα, σπασμένα πλευρά, και ακατάσχετες αιμοπτύσεις.
Λίγα χρόνια μετά ως υφυπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών είχε γίνει γνωστός για τη σύγκρουσή του με τις συντεχνίες της Ολυμπιακής Αεροπορίας.
Αυτό που χαρακτηρίζει τον Στέφανο Τζουμάκα είναι το αγωνιστικό ήθος του και το πάθος με το οποίο αρνήθηκε να δεχθεί την προδοσία των λαϊκών αγώνων που οδήγησε τελικά ένα αριστερό κίνημα στην φαυλότητα και την διαπλοκή.
Ως υπουργός Γεωργίας του Σημίτη δέχθηκε πρόταση για μίζα 70 εκατομμύρια δραχμών και το ανέφερε επί τόπου. Ως στέλεχος του Εκτελεστικού Γραφείου κατήγγειλε νοθεία στην έκδοση των αποτελεσμάτων σε συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και στη ΓΣΕΕ.
Παράξενο τρένο ο Στέφανος Τζουμάκας κατεβαίνει σήμερα με τον ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία στον Νότιο Τομέα στις εκλογές διεκδικώντας μια βουλευτική έδρα.
Πάνω από όλα ωστόσο διεκδικεί μια δικαίωση για πενήντα χρόνια συγκρούσεων με αξίες και ιδέες που μπορεί να μοιάζουν ίσως γραφικές σήμερα.
Πέρα από τα πρόσημα της Αριστεράς και τους πολιτικούς συμβολισμούς ο Στέφανος Τζουμάκας με την ορμή εφήβου διεκδικεί -ίσως και να διδάσκει- μια σχέση όχι μόνο με μια ιστορία αγώνων, αλλά με την ίδια την Πολιτική.
