Του Μελέτη Ρεντούμη
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ παρά την ισχνή πλειοψηφία στην Βουλή με 153 βουλευτές από το 2015 και μετά έχουν καταφέρει να δείξουν μία αξιοσημείωτα συμπαγή κοινοβουλευτική ομάδα, ψηφίζοντας σκληρά δημοσιονομικά μέτρα μέσα από το 3ο Μνημόνιο, που έχουν ήδη σε μεγάλο βαθμό ισοπεδώσει την μεσαία τάξη της χώρας.
Το ερώτημα είναι που μπορεί να φθάσει αυτή η συνεργασία και αν θα αντέξει μέχρι την τελική ευθεία των βουλευτικών εκλογών, αν γίνουν στα μέσα του 2019 όπως διατείνεται ο πρωθυπουργός.
Είναι πάντως εντυπωσιακό το πώς συνεχίζεται επί 3 χρόνια μία συνεργασία με δύο αντιδιαμετρικά αντίθετους ιδεολογικά εταίρους, τους οποίους όμως φαίνεται να ενώνει η αγάπη για την εξουσία και η παραμονή σε αυτή.
Παρά του ότι η κυβέρνηση με την συμπαράσταση των ΑΝΕΛ κατάφερε να ξεπεράσει τον σκόπελο όλων των μνημονιακών μέτρων και των εφαρμοστικών νόμων, τα εθνικά θέματα που έχουν έρθει έντονα ξανά στο προσκήνιο, έχουν προκαλέσει ρήγματα στην σχέση τους και δεν είναι σαφές αν θα παραμείνει το μέτωπο αρραγές μέχρι τέλους.
Η ένταση που έχει προκληθεί τον τελευταίο καιρό με την Τουρκία και την επιθετικότητα που επιδεικνύει, έχει αναδείξει όλο και περισσότερο τις διαφορές μεταξύ ΑΝΕΛ και ΣΥΡΙΖΑ, με αποκορύφωμα την σύλληψη των δύο Ελλήνων αξιωματικών στις φυλακές της Ανδριανούπολης.
Μάλιστα ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ, Π.Καμμένος χαρακτήρισε ομηρία την κράτηση των δύο Ελλήνων προκαλώντας πονοκέφαλο στο Μαξίμου, που έσπευσε να κρατήσει χαμηλότερους τόνους για το θέμα.
Επίσης η νέα παρουσία στο υπουργείο Άμυνας του προερχόμενου από την αριστερά, Φώτη Κουβέλη, έχει ήδη προκαλέσει εκνευρισμό στον Πάνο Καμμένο που δεν είχε καν ειδοποιηθεί για την συγκεκριμένη κίνηση του ανασχηματισμού και βρίσκεται μάλιστα να πρέπει να δικαιολογεί τις δηλώσεις του νέου αναπληρωτή υπουργού που κινούνται σε αντιδιαστολή με τις δικές του πάνω στα εθνικά θέματα.
Βέβαια δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι το κυρίαρχο θέμα που έχει αναδείξει ο Π. Καμμένος είναι το Σκοπιανό, όπου έχει δηλώσει ότι δεν πρόκειται να ψηφίσει σύνθετη ονομασία που να περιέχει τον όρο Μακεδονία, σε αντίθεση με την στάση της κυβέρνησης αλλά και με την ευρύτερη εθνική στάση στο θέμα.
Εδώ και καιρό λοιπόν έχει διαμορφωθεί ένα κλίμα ρήξης ανάμεσα στους δύο εταίρους, που παρά την έντιμη σχέση που αναφέρουν ότι έχουν, οι διαφορές και οι διαφωνίες παραμένουν έντονες στο τραπέζι και αναμένουν μία αφορμή για να ξεχειλίσουν.
Οι κινήσεις του Αλέξη Τσίπρα προς την Κεντροαριστερά σίγουρα προκαλούν αμηχανία στους ΑΝΕΛ, καθώς μέσα από αυτές τις κινήσεις βλέπουν ότι ενδεχομένως κυοφορείται κάποια εκλογική συνεργασία αν όχι συγκυβέρνηση με αντικατάσταση της υφιστάμενης κατάστασης.
Σε γενικές γραμμές θα λέγαμε ότι είναι πολλά τα θέματα που απασχολούν και τις δύο κοινοβουλευτικές ομάδες της συγκυβέρνησης που αναμένεται να καθορίσουν την στάση τους για το μέλλον, με το βλέμμα πάντα στις επερχόμενες εκλογές που ενδέχεται να πυροδοτήσουν και την σημερινή συνοχή της κυβέρνησης.
Αν για παράδειγμα οι ΑΝΕΛ νιώσουν υπό το πρίσμα των δημοσκοπήσεων ότι σέρνονται πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ συρρικνώνοντας διαρκώς τα εκλογικά τους ποσοστά κάτω από το 3%, ενδεχομένως να επιχειρήσουν την έξοδο από το κυβερνητικό σχήμα, διατηρώντας είτε ψήφο ανοχής είτε και προκαλώντας πτώση της κυβέρνησης διατηρώντας ένα δεξιό ως ακροδεξιό πατριωτικό προφίλ.
Είναι προφανές από τα παραπάνω ότι όλα γίνονται και από τις δύο πλευρές για να εξυπηρετήσουν μικροπολιτικές σκοπιμότητες, βολιδοσκοπώντας στελέχη διαθέσιμα για ψήφιση στην Βουλή ή πιθανή υπουργοποίηση με στόχο και μόνο την παραμονή στην εξουσία.
Δυστυχώς η όλη κατάσταση με την συγκυβέρνηση και τους συσχετισμούς που διαμορφώνονται είναι ένα πολιτικό παιχνίδι που δεν αφήνει περιθώρια στην χώρα να ανασάνει οικονομικά και κοινωνικά, δημιουργώντας συνθήκες πολιτικής αστάθειας με μόνη διέξοδο τις εκλογές για μία πιθανή πολιτική αλλαγή στον τόπο.
Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός.