Του Ιωάννη Δαμίγου
Χαλαρώσαμε, αφεθήκαμε και συνηθίσαμε στα μπόσικα, από έκπτωση σε υποχώρηση και από αναβολή σε αναστολή. Κάμφθηκαν αντιστάσεις, συνειδήσεις ορφάνεψαν, όνειρα ξέμειναν σε διασταυρώσεις, ξοδεύτηκαν ελπίδες σε κίβδηλα συμβόλαια και αναίσχυντες υποσχέσεις. Από το συντηρητικό σφίξιμο, μας διαφεντεύει το πληθωρικό μπόσικο.
Μετά το πρόσκαιρο και επιτήδειο μεθυστικό ξεφάντωμα, χάθηκε το μέτρο και μετρήθηκε το μπόσικο ως εθνική κουλτούρα. Τα λιμά πέρασαν στα άχρηστα, τα μεγάλα νούμερα βρέθηκαν στο προσκήνιο, να ποντάρουν στο μπόσικο τάχα χρηματιστήριο για έξυπνους, προς εύκολο σοσιαλδημοκρατικό πλουτισμό. Έτσι βρεθήκαμε μπόσικοι σε φροντιστήριο life style και σε εθνικές εξετάσεις ξεβλαχέματος, έτοιμοι για την μελλοντική και γενικευμένης ευθύνης περίφημη ρήση “μαζί τα φάγαμε”. Τα μπόσικα ξεχείλωσαν.
Η επιβεβαίωση επίσης της άλλης σπουδαίας φράσης “για τον σοσιαλισμό παλεύουμε όλοι αδέλφια”, μας μαγαρίζει ακόμα! Η εποχή των παχιών και δανεικών αγελάδων. Και αποφάσισαν οι πέντε οικογένειες, των πάντα επιτήδειων και νόμιμων ιδιοκτητών της χώρας, να μαζέψουν τα μπόσικα, αλλά και τον πλούτο.
Αίφνης οι νεόπλουτοι τυχοδιώκτες, με δανεικά από δέκα κάρτες τραπεζών και πρώτων τραπεζιών παραλίας, σκεπασμένων με γαρδένιες και γαρύφαλλα, σε τσακίρ κέφι με την βοήθεια του λαϊκού άσματος “οι ωραίοι έχουν χρέη”, αντιμετωπίζουν το φάσμα του πλειστηριασμού. Χωρίς μπόσικα! Σπεύδοντας να συμμετάσχουν σε επιδοματικά pass όπως όπως. Πεπειραμένοι όμως ως χαμαιλέοντες, παραμένουν εραστές της απάτης και ακροκεντρώοι αναποφάσιστοι δήθεν, επιμένοντας σε παραδοσιακές τακτικές, μπόσικες στην ανοχή της μετάλλαξης της δεξιάς σε ακροδεξιά.
Τα μπόσικα όμως που εμείς επιδείξαμε, γύρισαν επάνω μας με τον χειρότερο τρόπο, καθώς πλέον εξυπηρετούν την απληστία με την μπόσικη συμπεριφορά των θεσμών ως δεσμά της κοινωνίας. Οι μπόσικες συμπεριφορές μας, έδωσαν το δικαίωμα στο καθεστώς να χαρακτηρίσει τον εργαζόμενο κόσμο ανόητο! Ανόητοι οι καλλιτέχνες, ανόητοι οι εκπαιδευτικοί, ανόητο το νοσοκομειακό προσωπικό, ανόητοι οι αγρότες, ανόητοι οι συνταξιούχοι, όλοι ανόητοι!
Οι κερδοσκόποι συνέταιροι και χρηματοδότες της κυβέρνησης αλωνίζουν στην αγορά, σημειώνοντας απανωτά ρεκόρ υπερκερδών, αφού πρώτα και έξυπνα μας εκπαίδευσαν μέσω των ΜΜΕ στα μπόσικα μέχρι ελλείψεως ανακλαστικών. Μας βρήκαν μπόσικους και μας ισοπέδωσαν, ιδιωτικοποιώντας την δημόσια περιουσία της χώρας. Μπόσικοι, ανόητοι, μα κυρίως διηρημένοι, βαδίζουμε σε εκλογές. Χωρίς κάποιο κόμμα να δείχνει πως συναινεί σε μια δημοκρατική κυβέρνηση, μετά από όλα αυτά που έχουν συμβεί και που θα συμβούν στην συνέχεια. Μπόσικα σε όλα τα υπόλοιπα, εκτός της συνεργασίας, βεβαίως βεβαίως.
Στο τέλος, μας θεωρούν ανόητους και αυτά ή είμαστε όντως ανόητοι; Μήπως αυτές οι εκλογές καταλήξουν ένας διαγωνισμός ανόητων; Γιατί άλλο αποτέλεσμα πέραν του νοητού δεν νοείται! Δεν χωρούν μπόσικα πλέον! Νισάφι.