Γράφει ο Σχολαστικός
Είναι το πιο εξοργιστικό στις ομιλίες των πολιτικών και ακούστηκε κατά κόρον και στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Ποιο πράγμα; Το ενδιαφέρον τους “ για το μέλλον των παιδιών μας”. Όλα τα κάνουν γι’ αυτό. Π.χ. θέλουν ένα καλό δημόσιο σχολείο “για τα παιδιά μας”.
Ποια παιδιά μας; Πόσοι από τους προβεβλημένους πολιτικούς στέλνουν τα παιδιά τους σε δημόσιο σχολείο; Ποιος πολιτικός αρχηγός και πόσοι υπουργοί ξέρουν πού είναι το σχολείο της γειτονιάς τους;
Τα παιδιά των περισσότερων πολιτικών κατά κανόνα ακoλουθούν τη εξής πορεία: Ένα καλό και ακριβό ιδιωτικό σχολείο στην Αθήνα. Από εκεί κατ’ ευθείαν σε ένα μεγάλο ξένο πανεπιστήμιο- καθώς για ένα περίεργο λόγο όλα αριστεύουν και γίνονται δεκτά με ενθουσιασμό από τα πιο επώνυμα ακαδημαϊκά ιδρύματα της Ευρώπης και των ΗΠΑ. Και μόλις τελειώσουν της σπουδές τους –αμέσως- βρίσκουν δουλειά σε μεγάλες ξένες εταιρίες και οι ευτυχείς γονείς καμαρώνουν.
Αν έχουν λόγο, επιστρέφουν και αμέσως προσλαμβάνονται σε υψηλόμισθες θέσεις όπως π.χ. ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην Εθνική Τράπεζα.
Γονείς είναι, για το συμφέρον των παιδιών του φροντίζουν και καλά κάνουν. Αν και θα άξιζε να δει κανείς πώς γίνεται και είναι τόσο εύκολος ο ακριβός δρόμος της επιτυχίας για τα δικά τους παιδιά ειδικά.
Αλλά -εν πάση περιπτώσει- όταν αναφέρονται στα δημόσια σχολεία ας μην χρησιμοποιούν πρώτο πληθυντικό. Δεν πάνε τα παιδιά τους στα δημόσια σχολειά. Τα παιδιά των άλλων πάνε. Και τους προσβάλουν όταν κρύβονται πίσω τους για να μιλήσουν για σχολεία στα οποία ούτε απέξω δεν έχουν περάσει.