Τα σκουπίδια της κυρίας Δούρου και τα σκουπίδια της Περιφέρειας

Όλοι γνωρίζουμε ότι για πάνω από 20 χρόνια υπάρχει πρόβλημα στο κρίσιμο ζήτημα της διαχείρισης των σκουπιδιών. Επίσης, όλοι γνωρίζουμε ότι κανένας δεν λύνει το συγκεκριμένο πρόβλημα. Και στην προκειμένη περίπτωση δεν υπάρχει το “δεν μπορώ”, αλλά το “δεν θέλω”.

Έχει χυθεί άφθονο μελάνι από ειδικούς και μη ειδικούς για λύση και η ζωή… τραβάει την ανηφόρα. Το πρόβλημα παραμένει άλυτο.

Οι πολιτικοί και οι αυτοδιοικητικοί παράγοντες, οι οποίοι φεύγουν κι έρχονται αλλάζοντας κάθε τόσο, ακολουθούν συνήθως την ασφαλή οδό της επίρριψης των βαρών και των ευθυνών στους άλλους. Όποιος έρχεται στα πράγματα συνήθως ρίχνει τα βάρη και τις ευθύνες στον προηγούμενο και οι επόμενοι αμέσως μετά κάνουν το ίδιο.

Η μόνη σταθερά του συστήματος είναι η εταιρεία που εκμεταλλεύεται τον Χ.Υ.Τ.Α και όλα τα συμπαρομαρτούντα περί τα Λιόσια – Φυλή.

Ας δούμε, όμως, τι συμβαίνει όλα τα τελευταία χρόνια κατά τα οποία το τεράστιο πρόβλημα της διαχείρισης των σκουπιδιών παραμένει άλυτο.

Όλα αυτά τα χρόνια βγαίνουν διαγωνισμοί, οι οποίοι πάντοτε φωτογραφίζουν τη συγκεκριμένη εταιρεία, με αποτέλεσμα πάντοτε η ίδια εταιρεία να κερδίζει τον κάθε διαγωνισμό. Εάν, ωστόσο, υπάρχει πρόβλημα, οι αρμόδιοι – πάντοτε- φροντίζουν να ακυρώνουν τον διαγωνισμό και να συνεχίζουν το χαβά τους πάντοτε υπέρ της συγκεκριμένης εταιρείας.

Η κατάσταση με την εν λόγω εταιρεία έχει εξελιχθεί σε κάτι περισσότερο από μονοπώλιο με την ανοχή ή την συνενοχή όλων ή τουλάχιστον των πολλών.

Το τελευταίο επεισόδιο είναι ο διαγωνισμός για την ανάπτυξη κυττάρου ταφής των σκουπιδιών. Ενώ είναι γνωστή η ανάγκη από την ημέρα που ξεκίνησε η προηγούμενη σύμβαση, περίμεναν τέσσερα ολόκληρα χρόνια και δύο εβδομάδες πριν τη λήξη του προηγούμενου για να κάνουν διαγωνισμό. Τον χαρακτήρισαν μάλιστα κατεπείγοντα λόγω απρόβλεπτων συνθηκών (ποιο είναι το απρόβλεπτο;), ενώ βάζουν φωτογραφικές διατάξεις με νηπιακές δικαιολογίες (εκσκαφή κυττάρου, λες και διαφέρουν οι εκσκαφείς μεταξύ τους), για να παραμείνει εκεί η ίδια εταιρεία.

Και το ερώτημα είναι ένα και πολύ απλό: Κανείς πραγματικά, μα κανείς, αυτοδιοικητικός ή πολιτικός δεν βλέπει όλα όσα συμβαίνουν με την εν λόγω εταιρεία; Και άντε καλά, οι πολιτικοί και οι αυτοδιοικητικοί παράγοντες δεν τα βλέπουν ή δεν θέλουν να βλέπουν όσα σκανδαλώδη συμβαίνουν, αλλά κανένας δικαστικός λειτουργός δεν ευαισθητοποιείται ώστε να ψάξει γιατί μετά από τόσα χρόνια αδράνειας ή ολιγωρίας έσπευσαν οι αρμόδιοι την 1η Αυγούστου να πάρουν αποφάσεις για ένα φωτογραφικό διαγωνισμό, που… πιο φωτογραφικός δεν γινόταν να υπάρξει;

Και κάτι ακόμη: Κάθε εβδομάδα πάνω από ένα χρόνο, οι κάτοικοι της περιοχής διαδηλώνουν ενάντια σε αυτό το αίσχος. Το νέο ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Έχει κανείς επιτέλους λίγη τσίπα;

Θα επανέλθουμε…

ΥΓ: Άνθρωπός μας μας ενημέρωσε πως κατά τη διάρκεια της τελετής παράδοσης – παραλαβής της Περιφέρειας Αττικής ανάμεσα στη Ρένα Δούρου στο Γιώργο Πατούλη, το κλίμα ήταν καλό σε… βαθμό παρεξηγήσεως, ειδικά αν αναλογιστεί κάποιος τι είχε προηγηθεί κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Ο άνθρωπός μας, μας μετέφερε από το παρασκήνιο ότι “συμφώνησαν σε πολλά”. Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι συμβαίνει κάτι που μπορεί να συνδέει το καλό κλίμα ανάμεσα στη Ρένα Δούρου και τον Γιώργο Πατούλη με όσα διαβάσατε παραπάνω και την… προνομιακή μεταχείριση της εν λόγω εταιρείας. 

ΥΓ2: Αλέξη, φτιάξε γρήγορα το κόμμα. Το έχει ανάγκη ο τόπος. Επειδή θα γίνεις ξανά πρωθυπουργός φρόντισε από τώρα ώστε να εκλείψουν μελλοντικά φαινόμενα που μπορεί να εκθέσουν κι εσένα και την παράταξη της οποίας ηγείσαι. 

ΑΠΟ ΤΟ PERIODISTA.GR