Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Αν μη τι άλλο αξίζει τον κόπο η Αλλαγή – Δεν είναι άσκησή επί χάρτου, αλλά απόφαση ζωής.
Όπως σημείωσε στο «Βήμα» ο φίλτατος Λευτέρης Κουσούλης αυτό που στις εκλογές προβάλλεται ως «κρισιμότητα» τελικά «είναι μια κατασκευή». Πράγματι, αυτό που υπάρχει, είναι οι πρωταγωνιστές των εκλογών, με την ταυτότητα, τις προθέσεις και τα όριά τους.
Μπροστά σ΄ αυτά θα βρεθούμε τη Δευτέρα-, ανάλογα με το αποτέλεσμα των εκλογών. Ο καθένας διεκδικητής της διακυβέρνησης θα είναι αυτό που ήταν και πριν τις εκλογές, αλλά στη νέα θέση που θα τον έχουν τοποθετήσει οι ψηφοφόροι.
Ποιος είναι ποιος, δεν έχει διαμορφωθεί από τις προεκλογικές καμπάνιες που προσπαθούν να το εκβιάσουν. Προϋπήρχε και οριακά μπορεί να μεταβληθεί στην προεκλογική περίοδο. Σε κάθε περίπτωση για τον ψηφοφόρο οι επιλογές είναι δυο και είναι στο τραπέζι.
Μητσοτάκης προς το χειρότερο
Αν κερδίσει τις εκλογές ο Μητσοτάκης η Δευτέρα θα εξακολουθήσει να υπάρχει, αλλά προς το χειρότερο, ως αυτό που είναι τα τέσσερα τελευταία χρόνια και να κάνει τα ίδια. Δεν το κρύβει άλλωστε.
-Θα κυβερνάει ακούγοντας τα τηλέφωνα πολιτικών αντιπάλων, δικών του , δημοσιογράφων κλπ.
-Θα μοιράζει το δημόσιο και κοινοτικό χρήμα σε ένα κλειστό κύκλωμα ημέτερων οικονομικών παραγόντων και χορηγών του.
-Θα πουλάει την οικονομία σε αεριτζήδες και funds του εξωτερικού, θα ξεπουλάει την κρατική περιουσία στο όνομα της «ιδιωτικοποίησης».
-Θα εκθεμελιώνει τη δημόσια Εκπαίδευση, και το δημόσιο σύστημα Υγείας, ώστε αυτές οι υπηρεσίες να παρέχονται με επάρκεια από ιδιώτες , σε όσους μπορούν να τις πληρώσουν.
-Τα «κοράκια» που απέκτησαν τα «κόκκινα δάνεια» θα συνεχίσουν να αρπάζουν το σπίτια, όσων δεν μπορούν να αποπληρώσουν τα δάνεια τους, λόγω της κρίσης- για την οποία μόνο οι ίδιοι δεν ευθύνονται.
-Θα συνεχίζει να εποικίζει το κράτος με μετακλητούς, με ημέτερους και αρεστούς και να επεκτείνει τα φυτώρια διαφθοράς που ήδη έχει δημιουργήσει στις κρατικές προμήθειες.
-Θα συνεχίσει να συγκαλύπτει τα σκάνδαλα που σχετίζονται με τους εκλεκτούς του και τις δικές του παρανομίες, από τις υποκλοπές ως την οικονομική διαχείριση.
-Θα ολοκληρώσει την απαλλοτρίωση της ΝΔ υπέρ του Νεομητσοτακισμού και της οικογένειάς του.
-Θα χρηματοδοτεί τυχοδιώκτες , με τους πόρους που προορίζονται για την κοινωνία και θα εξαγοράζει μέσα ενημέρωσης για να τον λιβανίζουν.
-Θα συνεχίζει τον κατευνασμό προς την Τουρκία και θα ολοκληρώσει τις διεργασίες για «συνεκμετάλλευση» στο Αιγαίο– κατά την αμερικάνικη αξίωση.
-Θα συνεχίζει την αλαζονεία, την αδιαφάνεια, την προκλητική προβολή της οικογένειάς του ως κυβερνώσας οντότητας.
– Θα συνεχίζει να χειραγωγεί το Κοινοβούλιο, τους Θεσμούς, τον… Προεδρία της Δημοκρατίας, τη Δικαιοσύνη, για να εδραιώσει της επικυριαρχία του ιδίου και η κάστας που τον στηρίζει.
-Θα εντείνει την ταξική πολιτική του που αναδιανέμει το εθνικό εισόδημα υπέρ των λίγων, που αποδυναμώνει το βιοτικών επίπεδο της πλειοψηφίας και ακυρώσει δικαιώματα.
-Και βέβαια θα συνεχίσει να ψεύδεται όπως αναπνέει και κινείται με σκηνοθεσία του πολιτικού μάρκετινγκ στο δημόσιο χώρο.
Τίποτε από αυτά δεν θα είναι έκπληξη. Αυτά ξεκίνησε να κάνει στην πολιτική, αυτά έκανε ως τώρα και αυτά θα συνεχίζει αν του δοθεί η ευκαιρία. Είναι οι επιλογές του-και μόνο όταν προσπαθεί να παραπλανήσεις τις κρύβει.
Ειδικά σ αυτές τις εκλογές αν ο Μητσοτάκης πάρει εν νέου τη λαϊκή ψήφο θα την εκλάβει ως λευκή επιταγή και θα διαμορφώσει σκληρούς καθεστωτικούς όρους διαρκούς επικράτησης.
Η Αλλαγή με τον Τσίπρα
Αν κερδίσει ΣΥΡΙΖΑ και ξαναγίνει Πρωθυπουργός ο Τσίπρας; Ασφαλώς δεν θα επαναλάβει την προηγουμένη κυβερνητική θητεία του. Ούτε το θέλει , ούτε γίνεται. Γιατί θα κυβερνάει πλέον σε μια άλλη χώρα, μεταμνημονιακή, τις βάσεις της οποίας έβαλε ο ίδιος.
Η Ελλάδα που θα παραλάβει δεν θα είναι σιδηροδέσμια στα Μνημόνια, ούτε τις αποφάσεις θα παίρνουν άλλοι, ου εγκατέστησαν ως επικυρίαρχους το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ χρεοκοπώντας τη χώρα.
Θα είναι στην ουσία η πρώτη φορά που θα αναλαμβάνει τις τύχες της χώρας ως εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Παράταξης με σύγκλιση Κεντροαριστεράς- Αριστεράς. Με την εντολή να υλοποιήσει το δικό του πρόγραμμα, χωρίς καταναγκασμούς- σαν αυτούς που κληρονόμησε το 2015.
Η δουλειά του τότε ήταν να κρατήσει όρθια την κοινωνία και να απαλλαγεί η Ελλάδα από τα Μνημόνια. Σήμερα είναι να της δώσει ώθηση προς το μέλλον με το πολιτικό του πρόγραμμα.
Από αυτή την άποψη θα είναι μια νέα εμπειρία για τη χώρα σε όλους τους τομείς, που θα τη χρειάζεται έχοντας αφήσει πίσω της τη σκοτεινή περίοδο Μητσοτάκη.
Τι ακριβώς θα αποδώσει η πολιτική Τσίπρα είναι κάτι που δεν προεξοφληθεί. Ένα όμως είναι βέβαιο: ότι για την κοινωνία και την Ελλάδα θα είναι πολύ καλύτερα από ότι αφήνει η πολιτική Μητσοτάκη.
Αν μη τι άλλο, θα αποκατασταθεί η ζημιά που υπέστη η χώρα με το διεθνή διασυρμό της. Θα ανακτήσουν τα δικαιώματά του κοινωνικές ομάδες που τα έχασαν βίαια. Θα επανέλθει ο κοινοβουλευτισμός και οι θεσμοί στη φυσική λειτουργία της. Θα σταματήσει η χειραγώγηση της πολιτικής από τη διαπλοκή και ΜΜΕ της.
Πρωτίστως: θα μπουν όλοι στην εξίσωση της ευημερίας και της ανάπτυξης, με ιδιαίτερη μέριμνα για τους πιο αδυνάμους και σε κάθε περίπτωση με δίκαιη διανομή του εθνικού πλούτου..
Σε ποιο βαθμό θα τα πετύχει αυτά μένει να κριθεί. Αλλά το βέβαιο είναι ότι η άσκηση της διακυβέρνησης από τη Δημοκρατική Παράταξη είναι ιστορικά φιλολαϊκή, δημοκρατική και εμπροσθοβαρής, – εκ των πραγμάτων αντίστροφη από την διακυβέρνηση της Δεξιάς.
Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο, αυτό διαχωρίζει τις δυο παρατάξεις: ποιους εκφράζουν και ποιες προτεραιότητες θέτουν στην οικονομία, την κοινωνία, τη Δημοκρατία, την πορεία του έθνους.
Κοντά στο νου κι η γνώση: αν το 1981 δεν είναι κερδίσει το ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρέας Παπανδρέου, στην Ελλάδα δεν θα ανατρέπονταν οι υστερήσεις που είχε επιβάλει η Δεξιά – και σε πολλές περιπτώσεις επανάφερε ο Μητσοτάκης με τη σύγχρονη εκδοχή της…
Αν μη τι άλλο, αξίζει τον κόπο η Αλλαγή-όπως πάντα στην Ιστορία. Ο καθένας λοιπόν ας αποφασίσει ποια Ελλάδα θέλει από Δευτέρα και ας τοποθετήσει τον εαυτό του με την ψήφο του μέσα σ΄ αυτήν..
Θα είναι η Ελλάδα που ξέρει τα τέσσερα τελευταία χρόνια; Ή θα είναι νέα Ελλάδα που θα οργανώνει το μέλλον της αντλώντας δύναμη από το λαό της και όχι από συμφέροντα και «νταβατζηδες» εσωτερικού και εξωτερικού;
Δεν είναι άσκησή επί χάρτου, αλλά απόφαση ζωής.
AΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR