Του Ιωάννη Δαμίγου
Οι ισορροπίες σίγουρα αλλάζουν, ανάμεσα σε οικονομικές και στρατιωτικές δυνάμεις και επειδή όλα έχουν αποκτήσει μια επιτάχυνση, σύντομα θα συμβούν σπουδαίες αλλαγές. Η Κίνα έχει περάσει στο προσκήνιο, αρκετά δυναμικά, εδώ και αρκετά χρόνια και διεκδικεί θέση στις αποφάσεις, που πρέπει οι ανταγωνιστές της να την λάβουν πολύ σοβαρά υπόψιν τους. Ήδη έχει υψώσει τους τόνους αντίδρασης και “αντιμιλά” στην στρατηγική των ΗΠΑ και μάλιστα λαμβάνοντας ενεργή θέση στα τεκταινόμενα.
Οι συζητήσεις της Κίνας με το Ριάντ συνεχίζονται εντατικά για την αλλαγή του νομίσματος αγοράς και πώλησης του πετρελαίου, από το Αμερικάνικο δολάριο (πετροδολάριο) σε Κινέζικο γουάν, με ό, τι συνεπάγεται κάτι τέτοιο, αν συμβεί. Οι σχέσεις Σαουδικής Αραβίας με τις ΗΠΑ, δεν βρίσκονται στο καλύτερο δυνατό σημείο, επιδεινώθηκε με την ανάληψη της προεδρίας από τον Μπάιντεν, σε αντίθεση με αυτές της Κίνας, που βοήθησε στην κατασκευή δικών της βαλλιστικών πυραύλων. Άλλωστε οι αγορές πετρελαίου των ΗΠΑ από την Σαουδική Αραβία έχουν μειωθεί, αντίθετα με την αύξηση της αγοράς της Κίνας του αργού, με δεύτερη την Ρωσία.
Το γουάν … βρυχάται και κάποιοι ανησυχούν και αντιδρούν ήδη σπασμωδικά, όντας ανέτοιμοι για … απώλειες κάθε είδους. Βέβαια υπάρχει προβληματισμός από την Σαουδική Αραβία, αναγνωρίζοντας πως υπάρχει κίνδυνος για απρόβλεπτες οικονομικές συνέπειες λόγο βιαστικής επιβολής ενός τέτοιου σχεδίου, μια και η οικονομική σχέση με την Κίνα θα συνδεόταν στενότερα με το Κινεζικό νόμισμα.
Η συζήτηση λοιπόν της Σαουδικής Αραβίας με το Πεκίνο για τιμολόγηση μέρους των πωλήσεων σε γουάν, αποδυναμώνει την κυριαρχία του Αμερικανικού δολαρίου στην παγκόσμια αγορά. Όλα βρίσκονται σε ανακατάταξη και η ΕΕ παρακολουθεί, αν παρακολουθεί, τις κινήσεις αυτές σαν θεατής, αδυνατώντας (;) να έχει ενεργή συμμετοχή σαν κέντρο λήψης αποφάσεων, συρόμενη και πάλι από συμφέροντα τρίτων, εις βάρος των Ευρωπαϊκών λαών.