Του Ιωάννη Δαμίγου
Η ανικανότητα και η αδράνεια που επιδεικνύουν τα αρμόδια όργανα του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, καθυστερώντας, ενώ το σκορ είναι εις βάρος του, είναι ίσως το κληροδότημα της λειτουργίας των περασμένων δίσεκτων ετών. Αγκυλωμένο σε γραφειοκρατικές λεπτομέρειες ανάλυσης, στείρας δημοκρατικής διεξαγωγής συζητήσεων και αναλύσεων, χωρίς παραγωγικές αναζωογονητικές ταχείες αποφάσεις, μηρυκάζει αποτυχημένες τακτικές, άμαθο παραδειγματισμού.
Ναρκωμένοι θαρρείς οι υπεύθυνοι, ανεύθυνα συνεχίζουν να τροφοδοτούν με απογοήτευση τους εναπομείναντες ψηφοφόρους, φανερώνοντας σαφώς δείγματα αποσύνθεσης, ως συνέχεια μιας αποτυχημένης τα μάλα τακτικής. Εδώ αναδεικνύονται οι ευθύνες της προηγούμενης προεδρίας, που άφησε ρημάδια και χαλάσματα, προσωπικής πολιτικής σε ένα κατά τα άλλα αριστερό κόμμα. Οι πάντες αντιλαμβάνονται την απραγία του κόμματος, εκτός των υπευθύνων.
Δεν έφτανε η ήττα με κατεβασμένα τα χέρια από την πλέον αντικοινωνική κυβέρνηση, τώρα υπάρχει ο μεγάλος κίνδυνος να ηττηθούν οι δημοτικοί εκπρόσωποι της “προοδευτικής” παράταξης, από κυριολεκτικά χαμένους και αποτυχημένους τύπους καρικατούρες, περιορισμένης πνευματικής στάθμης. Το να χάσεις από παραδεκτά προβληματικές προσωπικότητες, θα αποτελέσει δυστυχώς την αιτία οριστικής διάλυσης της περιορισμένης ευθύνης και ανίκανης μεταλλαγμένης “αριστεράς”, δικαιολογημένα.
Το πιο απογοητευτικό όμως απ’ όλα αυτά που διαδραματίζονται στον χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι η ανάγκη αναζήτησης … ταυτότητας! Δηλαδή σε έναν συμπυκνωμένο πολιτικά χρόνο, ακόμα αναζητείται τάχα η ταυτότητα του κόμματος. Ένα κόσμος περιμένει να του καθορίσουν ποιος είναι , που πάει, τι θέλει και όλο αυτό συζητείται και αναζητείται πάραυτα! Και μάλιστα αυτή η χρονοβόρα και με αρνητικό πολιτικό κόστος διαδικασία, καθυστερεί σαδιστικά να τελεσφορήσει, εντείνοντας ακόμα περισσότερο την αγωνία των ψηφοφόρων, που ακόμα ελπίζουν, αν. Αυτό δεν ορίζεται σαν αριστερά, τελεία.
Το κληροδότημα της αδράνειας επικρατεί στο κόμμα , ενόσω γύρω μας “χορεύουν” διασκεδάζοντας την ανοχή και ανικανότητά του, τυχαίοι και περιθωριακοί ανεξέλεγκτοι καιροσκόποι. Κατόρθωσε αυτό το κόμμα σε σύντομο χρονικό διάστημα, να απολέσει, αν είναι δυνατόν, την ταυτότητά του. Χωρίς αυτήν, δεν σε δέχονται πουθενά και κανείς, οπότε μοιραία δεν έχεις και λόγο ύπαρξης, ε;