Το μαρτύριο της Μαριούπολης

Του Μελέτη Ρεντούμη

Μια από τις σκληρότερες μάχες του πολέμου που εκτυλίσσεται στην Ουκρανία με την ρωσική εισβολή το τελευταίο διάστημα, είναι αυτή της Μαριούπολης.

Πρόκειται για ένα ιστορικό λιμάνι στην Ανατολική Ουκρανία, με σημαντική ελληνική παρουσία εδώ και δεκαετίες, με κομβικό ρόλο στις ουκρανικές εξαγωγές και ευρύτερα στο διεθνές εμπόριο σιτηρών, αλλά και άλλων βιομηχανικών προϊόντων που είναι απαραίτητα για την τροφοδοσία της εφοδιαστικής αλυσίδας παγκόσμια. 

Η συμβολική σημασία της συγκεκριμένης ουκρανικής πόλης είναι μεγάλη, καθώς η Ρωσία θέλει να έχει τον έλεγχο του λιμανιού καθώς και του διεθνούς εμπορίου, ελέγχοντας την ροή των εξαγωγών και αποκλείοντας με αυτό τον τρόπο την Ουκρανία, τόσο από την ροή των εμπορευμάτων, αλλά και πιέζοντάς την οικονομικά, μέσα από την απώλεια ενός ιδιαίτερα γεωστρατηγικού σημείου, το οποίο αποτελούσε ένα από τα σημαντικότερα προπύργια της χώρας εδώ και δεκαετίες.

Είναι γεγονός ότι η Ρωσία και ο πρόεδρος Πούτιν, καθώς αδυνατούν να κάνουν μία σημαντική προέλαση σε ολόκληρη την Ουκρανία και πολύ περισσότερο στο Κίεβο, ώστε να απειλήσει με εκδίωξη την παρούσα κυβέρνηση Ζελένσκι, επιχειρεί μία αναδιάταξη των δυνάμεών του, με στόχο να επικεντρωθεί στην ανατολική Ουκρανία, που περιλαμβάνει τόσο την Μαριούπολη, όσο και ολόκληρη την περιοχή του Ντονμπάς που ήδη σε μεγάλο βαθμό ελέγχεται από ρωσόφωνους αυτονομιστές.

Πέραν όμως της οικονομικής σημασίας της Μαριούπολης, θα πρέπει να αναδειχθεί η τραγωδία του πολέμου με τις χιλιάδες χαμένες ζωές, τόσο στρατιωτών και μαχητών, όσο και αμάχων από την ουκρανική πλευρά, καθώς δεν έχουν συμφωνηθεί ανθρωπιστικοί διάδρομοι, για όσους επιθυμούν έστω και την ύστατη ώρα να εγκαταλείψουν την πόλη για να διασώσουν την ζωή τους καθώς και των οικογενειών τους.

Η Ρωσία, έχοντας σφυροκοπήσει και βομβαρδίσει ανελέητα την ουκρανική πόλη, ζήτησε την παράδοση των όπλων του ουκρανικού στρατού, ως αντάλλαγμα για την ζωή των μαχητών αλλά και των αμάχων που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στα καταφύγια.

Όπως ήταν βέβαια αναμενόμενο, το τελεσίγραφο των Ρώσων δεν εισακούστηκε από την ουκρανική πλευρά, καθώς μάχονται για την προστασία της πατρίδας και της κυριαρχίας της χώρας τους, που δέχεται αναίτια επίθεση σε όλα τα μέτωπα από την ρωσική στρατιωτική μηχανή.

Πλέον η αντίσταση των Ουκρανών, με όσες δυνάμεις διαθέτουν τόσο σε ανθρώπινο δυναμικό όσο και σε εξοπλισμό, περιορίζεται σε μία βιομηχανική περιοχή της πόλης στην όποια έχουν βρει καταφύγιο και εκατοντάδες άμαχοι, των οποίων κινδυνεύει η ζωή άμεσα.

Εν κατακλείδι, η πτώση της Μαριούπολης με την επιδρομή των Ρώσων αλλά και η τέλεση εγκλημάτων πολέμου κατά αμάχων, σηματοδοτεί μία νέα φάση του πολέμου, η οποία δεν είναι βέβαιο ότι πριμοδοτεί την Ρωσία, καθώς έχει ήδη απομονωθεί οικονομικά μέσω των κυρώσεων από την Δύση και αφετέρου έχει χάσει με την στάση της, κάθε είδους ειρηνευτική προσέγγιση με φόντο τον τερματισμό αυτού του αιματηρού πολέμου.

Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός