Η εμφάνιση της πανδημίας διόγκωσε προβλήματα που όλοι γνωρίζαμε αλλά κυρίως ανέδειξε τα προεκλογικά ψεύδη και τις προθέσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Πριν λίγους μήνες ο κ. Γιώργος Ζαβός, αρμόδιος Υπουργός της κυβέρνησης Μητσοτάκη για το τραπεζικό σύστημα, δήλωνε πως οι επιχειρήσεις «ζόμπι» δεν θα χρηματοδοτηθούν και θα «πεθάνουν». Εννοούσε τα μικρομάγαζα κυρίως.
Ακούστηκε ως μια αυθόρμητη, πρόχειρη έως και προσωπική δήλωση καθώς σε όλη την διάρκεια της αντιπολιτευτικής και προεκλογικής περιόδου η ΝΔ και προσωπικά ο κ. Μητσοτάκης δήλωνε πώς αντιλαμβάνεται την μικρή και μικρομεσαία επιχείρηση ως τον κορμό της παραγωγικής πραγματικότητας της χώρας.
Δυστυχώς για τον επιχειρηματικό κόσμο, η δήλωση του Υπουργού του αποτελούσε την επίσημη γνωστοποίηση των παραδοχών και της οπτικής του κ. Μητσοτάκη και της κυβέρνησης του για την επιχειρηματικότητα στην χώρα και την πρώτη πράξη του σχεδίου του γι΄αυτή.
Ο ίδιος εκ των προτέρων γνώριζε τα δομικά προβλήματα των μικρών επιχειρήσεων όπως το μικρό μέγεθος, η αδυναμία ενσωμάτωσης νέας τεχνολογίας, η αυξημένη συμμετοχή της επιχειρηματικότητας «ανάγκης» στο σύνολο της εγχώριας επιχειρηματικότητας, αλλά και τα προβλήματα που προέκυψαν και διογκώθηκαν στα χρόνια της κρίσης, όπως η γιγαντιαία μείωση εσόδων, η μείωση ρευστότητας και η υπερχρέωση ως αποτέλεσμα αυτών, η απαγόρευση πρόσβασης σε κάθε μορφή χρηματοδότησης, ακόμη και σε αυτή την οποία εγγυάται το κράτος.
Η εμφάνιση της πανδημίας διόγκωσε αυτά τα προβλήματα – τα οποία όλοι γνωρίζαμε – αλλά κυρίως με τον πιο εμφανή τρόπο ανέδειξε τα προεκλογικά ψεύδη και τις προθέσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Συνεπής συνέχεια της δήλωσης αυτής υπήρξε η πολιτική της κυβέρνησης ως προς την χρηματοδότηση των μικρών επιχειρήσεων.
Τα στοιχεία της έκθεσης της Τράπεζας της Ελλάδας είναι άκρως αποκαλυπτικά:
Η ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρήσεων άγγιξε τα 9,5 δις. εκ των οποίων τα 3,8 κατευθύνθηκαν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τα υπόλοιπα 5,5 δις. στις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις ( το 50% των 5,5 δισ. σε 6 μόνο πολύ μεγάλες επιχειρήσεις).
Σύμφωνα με την ίδια έκθεση η πτώση του τζίρου την ίδια περίοδο άγγιξε τα 50 δις. ευρώ.
Είναι φανερό πώς επέλεξαν να στηρίξουν επιχειρήσεις που ακόμη και εν μέσω πανδημίας είχαν την δυνατότητα να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες η ακόμη και να έχουν εύκολη πρόσβαση στην τραπεζική δανειοδότηση.
Δεν θα είναι διόλου κακόβουλο κάποιος να σκεφτεί πως η παροχή ρευστότητας μέσω εγγυήσεων του ελληνικού δημοσίου σε πολύ μεγάλες επιχειρήσεις μπορεί να αποτελέσει «εργαλείο» αναδιάρθρωσης των δανείων τους και όχι εργαλείο επενδύσεων και αύξησης της απασχόλησης αλλά αυτή η σκέψη είναι μια κουβέντα άλλης στιγμής.
Αυτή της η επιλογή αποτέλεσε την δεύτερη πράξη της πιο βίαιης αναδιάρθρωσης της ελληνικής επιχειρηματικότητας την οποία θα τολμήσουν να ονομάσουν στο άμεσο μέλλον ως «αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας».
Η συνειδητή και κυνική ταυτόχρονα έλλειψη ενός προγράμματος πολιτικών ,θεσμικών και χρηματοδοτικών εργαλείων που να οδηγούν στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στην εξυγίανση αλλά και την ενδεχόμενη συνεργασία κάποιων εξ αυτών για να έχουν βιώσιμη πορεία επιβεβαιώνουν το σχέδιο Μητσοτάκη «οι λύκοι να έχουν χοντρότερο σβέρκο».
Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στην τρίτη πράξη του σχεδίου για την «αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου». Ευτυχής συγκυρία – ικανή αλλά και αναγκαία συνθήκη κατά άλλους – η πανδημία και κυρίως η έξαρση της.
Προς άρση κάθε σκέψης περί κυνισμού η όποιας εμμονής μου δίνω χρονικό προσδιορισμό στην φράση «ευτυχής συγκυρία», καθώς για την πρόθεση νιώθω απόλυτα πεπεισμένος.
Ποιος αλλά και πως θα μπορούσε να εξηγήσει πώς μια κυβέρνηση καταθέτει σχέδιο ρευστοποίησης- εκποίησης της κινητής και ακίνητης περιουσίας των Ελλήνων πολιτών σε περίοδο αντικειμενικής αδυναμίας μεγάλου αριθμού τους να την προστατεύσουν.
Κατά το τελευταίο οκτάμηνο:
- έχει μειωθεί ο μέσος μισθός-όσων εργάζονται, μην το ξεχνάμε-κατά 10%,
- έχει αυξηθεί ο αριθμός των νέων ανέργων(180.000 νέοι άνεργοι το τελευταίο εξάμηνο),
- το 30% των εργαζομένων αμείβεται με μεικτό μισθό έως 650 ευρώ και το 70% αυτών με μισθό έως 500 ευρώ,
- έχουν αυξηθεί σε 300.000 οι εκκρεμείς αιτήσεις κύριων και επικουρικών συντάξεων και εφάπαξ.
Ποια κυβέρνηση άραγε σε περίοδο κατά την οποία χάνονται εισοδήματα και θέσεις εργασίας, σε περίοδο ακραίας αβεβαιότητας ακόμη και για την διασφάλιση των απολύτως απαραίτητων αγαθών που έχει ανάγκη η ελληνική οικογένεια θα επέλεγε να καταθέσει ένα νομοσχέδιο υφαρπαγής της συνολικής περιουσίας των πολιτών δίνοντας τους ταυτόχρονα ένα ανύπαρκτο θεσμικό οπλοστάσιο για την προστασία τους;
Η απάντηση ανήκει στον καθένα από εμάς.
Για τον πτωχευτικό κώδικα-νόμο η αλήθεια είναι σκληρή:
- Χάνουν την μία και μοναδική τους κατοικία όσοι ήδη βρίσκονται σε αδυναμία πληρωμής και όσοι λόγω των οικονομικών συνθηκών θα βρεθούν σε αδυναμία καθώς τα οικονομικά-εισοδηματικά κριτήρια καλύπτουν μόλις το 10-12 % των δανειοληπτών.
- Η προσφυγή στον εξωδικαστικό συμβιβασμό είναι χωρίς αντίκρισμα καθώς όπως ορίζει στο άρθρο 5 είναι στην ευχέρεια της τράπεζας να τον αποδεχθεί η όχι.
- Το 80 % των μικρομεσαίων επιχειρήσεων μέσω των αυτοματοποιημένων πτωχευτικών διαδικασιών (δεν χρειάζεται φυσική παρουσία) χάνει αν όχι όλα ,σχεδόν όλα τα περιουσιακά του στοιχεία.
- Συγγενείς, φίλοι, εταίροι, συνεργάτες οι οποίοι εμφανίζονται ως εγγυητές χάνουν επίσης την περιουσία τους καθώς εντάσσονται και αυτοί στην διαδικασία ρευστοποίησης της περιουσίας.
Εκατοντάδες χιλιάδες δανειολήπτες και πολίτες που εμπλέκονται άμεσα η έμμεσα με δάνειο που έχει υποθήκη το μοναδικό τους ακίνητο ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΘΑ ΞΕΣΠΙΤΩΘΟΥΝ.
Τις πομφόλυγες των κ.κ. Μητσοτάκη και Σταϊκούρα περί δεύτερης ευκαιρίας και 12χρονης παραμονής στο «ξένο πια για σένα σπίτι σου» ντρέπομαι να τις σχολιάσω.
Άνθρωπος γάρ…
(Ο Δημήτρης Βέττας είναι πρώην βουλευτής Φθιώτιδας του ΣΥΡΙΖΑ)
AΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR