Το ψευτοπραξικόπημα Τραμπ

A protester walks with his hands up while looting after marching against the death in Minneapolis police custody of George Floyd, in the Manhattan borough of New York City, U.S., June 1, 2020. REUTERS/Eduardo Munoz
Του Απόστολου Λουλουδάκη

Ολονύχτια απ’ευθείας μετάδοση από το σύνολο σχεδόν των κεντρικών καναλιών, του ” πραξικοπήματος” Τραμπ στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ. Αναλύσεις ” ειδικών” που έχουν γίνει περιζήτητοι στις μέρες μας για να βάλουν και εκείνοι το λιθαράκι τους στην αποβλάκωση των λαών.

Τι δεν άκουσαν πάλι τα αυτιά μας. Μιλούσαν για τριτοκοσμικά γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στην Μητρόπολη του κεφαλαίου, στην μεγαλύτερη στρατιωτική μηχανή του πλανήτη μας, την χώρα που φιλοξενεί το πανεπιστήμιο του Harvard και δεκάδες άλλες σχολές που εκπαιδεύονται οι ηγέτες, οι υπουργοί εξωτερικών, οι διοικητές των μυστικών υπηρεσιών, οι στρατηγοί πολλών χωρών του Δυτικού κόσμου, που παράγονται τα όπλα που φροντίζουν για την Εθνική μας ακεραιότητα και μας αδειάζουν τα ματωμένα ταμεία, που ανεβοκατεβάζουν σε πολλές χώρες της Δύσης, τις εκλεγμένες δημοκρατικά κυβερνήσεις και φορτώνουν στις πλάτες των λαών δικτατορίσκους.

Όταν έμπαιναν με την καθοδήγηση τους, τα τανκς στους δρόμους της Αθήνας το 1967 και στο προεδρικό Μέγαρο στο Σαντιάγκο της Χιλής και δολοφόνουσαν τον μακαρίτη τον Αλιέντε ούτε γάτα ούτε ζημιά. Στον τρίτο κόσμο όλα επιτρέπονται, ο πολιτισμός τους δεν χωράει την Δημοκρατία.

Όταν έβαζαν φωτιές στην Μέση Ανατολή, στην Λατινική Αμερική, στην Κύπρο μας, στην Βενεζουέλα, στην Βραζιλία που βρίσκεται στον προθάλαμο της χρεοκοπίας, όταν εξαθλίωναν με τα ντόπια τρωκτικά την Αργεντινή, μια πλούσια χώρα με μια τεράστια παραγωγική μηχανή, όταν σχεδίαζαν και υλοποιούσαν εκατοντάδες στρατιωτικά πραξικοπήματα σε όλο τον κόσμο δεν γνώριζαν ότι κάποια στιγμή θα πάρει φωτιά και το δικό τους σπίτι.

Μήπως ξεχάσαμε την υπόθεση Ιράν – Κόντρας, το περίφημο ” Ιρανγκειτ”, την ανατροπή του Maurice Bishop στην Γρανάδα ή το άγριο ανθρωποκυνηγητό του φυλακισμένου Αυστραλού ακτιβιστή Julian Assange.. Τόσο εύθραυστη τελικά είναι η Δημοκρατία της Μητρόπολης του Ελεύθερου το Κόσμου που απειλείται από τις αποκαλύψεις ενός μοναχικού ακτιβιστή;

Όταν καμαρώνεις για τον πλούτο σου, την δύναμη σου, και την Δημοκρατία σου αλλά οι πολίτες πεθαίνουν στα πεζοδρόμια διότι δεν έχουν ένα δολάριο για να αγοράσουν μια ασπιρίνη, διότι δεν υπάρχει σύστημα παροχής δωρεάν υγείας που ακόμη και η πτωχευμένη Ελλάδα διαθέτει και η αποκλεισμένη Κούβα, ένα μικρό νησί που το έχεις βάλει στο στόχαστρο σε έχει πάρει στο ψιλό κάτι δεν πάει καλά. Όσο για τους Ευρωπαίους ηγέτες η υποκρισία δεν έχει όρια, αναθεματίζουν το πραξικόπημα του Τράμπ αλλά ο μεγάλος έρωτας με Γκουαιδό στην Βενεζουέλα με τα πετρέλαια δεν λέει να κοπάσει.

Ακόμη και ο δικός μας ο μικρός Μωυσής βάλθηκε να τον βοηθήσει. Ποιος ξέρει ίσως μια μέρα να του φανεί χρήσιμος, ένας ηγέτης που δεν φροντίζει για την καβατζα του εάν στραβώσει το κλίμα είναι αφελής. Ξέρουμε ότι είναι ανέμελος, δεν διαθέτει και ιδιαίτερα φυσικά προσόντα για να αντιμετωπίζει τις κακοτοπιές, αλλά το τέλος αυτού του ταξιδιού που ξεκίνησε το γνωρίζει πολύ καλά…… Ο τρίτος κόσμος που χλευάζουν οι φίλοι μας οι ψευτοαναλυτές είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος.

Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να είναι αυτές που είναι, να διαθέτουν την εξουσία, την οικονομική και στρατιωτική τους ισχύ, την Δημοκρατία που διαφημίζουν εάν δεν υπάρχουν οι πρώτες ύλες, η βοήθεια από τις χώρες που εργάζονται σκληρά και μεταφέρουν τα πλεονάσματα τους για να καλύπτουν τα τεράστια ελλείμματα της οικονομίας τους.

Οι ΗΠΑ έχουν εισέλθει εδώ και χρόνια σε μια μεγάλη παρατεταμένη κρίση, η ανάδειξη τους σε μοναδική πλανητική υπερδύναμη μετά το τέλος του διπολισμού επιτάχυνε την διαδικασία της παρακμής τους. Δεν άντεξαν το βάρος της πίεσης των γεγονότων που οι ίδιες δημιούργησαν σε όλες τις γωνίες της γης. Κουράστηκαν πολύ νωρίς από τα πλανητικά τους καθήκοντα.

Το ψευτοπράξικοπημα του Τραμπ θα τελειώσει πιο γρήγορα πιο ανώδυνα από το πραξικόπημα ενάντια στον Ερντογάν, όμως οι εστίες φωτιάς που άνοιξαν οι ΗΠΑ παραμένουν, οι αλλεπάλληλες ήττες στην οικονομία συνεχίζονται, η μεγάλη εμπορική συμφωνία ανάμεσα στην ΕΕ και την Κίνα πάρα τις αντιδράσεις και τις απειλές του κρατικού κατεστημένου των ΗΠΑ και όχι του Τραμπ υπεγράφη πρόσφατα και αλλάζει τον χάρτη στην παγκόσμια οικονομία, στο εμπόριο.

Στον νέο παγκόσμιο καταμερισμό η θέση των ΗΠΑ δεν θα είναι αυτή που ξέραμε. Τώρα κατά πόσο θα επηρεάσει αυτή η οικονομική καθίζηση τους θεσμούς και το πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ είναι ένα ερωτηματικό. Πάντως για τους αφελείς ηθικό πρόβλημα στο σύστημα εξουσίας, για την κατάλυση των δημοκρατικών ελευθεριών του Αμερικανικού λαού και για αυταρχικές πρακτικές ακόμη για πτώματα που θα σωριάζονται στους δρόμους από τις σφαίρες ή από την πείνα δεν υπάρχει. Έχουν προπονήσει αρκετά την κρατική τους μηχανή δεκαετίες τώρα, εκτός και εντός των ΗΠΑ σε απάνθρωπες συμπεριφορές, σε εγκλήματα, σε πολέμους, σε επεμβάσεις στα εσωτερικά άλλων χωρών που εάν η κατάσταση ξεφύγει, που δεν το πιστεύω, θα δούμε σκηνές που θα θυμίζουν τις ποιο μαύρες στιγμές της ανθρώπινης ιστορίας.

Και να ηρεμήσει ο Τραμπ, η κατάσταση παραμένει σοβαρή, ο Τραμπισμός είναι ζωντανός, υπαρκτό κοινωνικό και πολιτικό φαινόμενο στην ποιο πλούσια χώρα της Δύσης. Στην Ευρώπη η Λεπέν φλερτάρει με το προεδρικό Μέγαρο των Ιλισίων πεδίων, ο Ορμπαν γελοιοποιεί όλη την ΕΕ με τα βέτο του. Ο Σαλβίνι κάνει περίπατο στην Ιταλία. Οι ναζί στην Ουκρανία με τις ευλογίες της ΕΕ αλωνίζουν. Δεξιά και κεντροαριστερά κόμματα στην Ευρώπη, έχουν υιοθετήσει την ατζέντα Τραμπ ακόμη και στην Γαλλία στην ατζέντα του νεοφιλελεύθερου Μακρόν δρομολογούν μεταρρυθμίσεις που δεν θα μπορούσε ποτέ να τις περάσει η Λεπέν. Απλά οι Ευρωπαϊκές ελίτ είναι ποιο προσεκτικές, λιγότερο άξεστες και χοντροκομμένες όπως ο αυτοδημιούργητος Τραμπ που κρατάει ζωντανό το Αμερικανικό όνειρο.

Στην Ρωσία ο Πούτιν και οι κολλητοί του ολιγάρχες δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους. Στην γειτονική μας Τουρκία ο περιφερειακός χωροφύλακας της Δύσης έχει γεμίσει τις φυλακές της χώρας του και μαζεύει μισθοφόρους για πολεμικές αποστολές Στην Ελλάδα ο Τραμπισμός έχει πολλές εκφράσεις, πολλοί διεκδικούν και οραματίζονται μια Ελλάδα Ελλήνων Χριστιανών, είχαμε πολλά ειδύλλια με το φαινόμενο Τραμπ τα τελευταία χρόνια αριστερά και δεξιά, έχουμε μια μεγάλη κοινωνική μάζα στην λαϊκή βάση του κυβερνώντος κόμματος και μια τεράστια δεξαμενή ψήφων που φλερτάρει με τις θρησκευτικές δοξασίες του νεοφιλελεύθερου φασισμού και έχουμε ακόμη ποιο σοβαρούς και ικανούς ακροδεξιους σε σχέση με τον γραφικό Τραμπ στα κρίσιμα πόστα της Ελληνικής κυβέρνησης.

Έχουμε συμμαχητές και συμπολεμιστές υψηλού επιπέδου σαν τον Τάκη και τον Μάκη που έχουν στόχο κάθε ελαττωματικό στοιχείο που χαλάει την τάξη και την αρμονία του συστήματος. Ακόμη και οι γραφικοί τηλεπωλητές που τους ξεβλάχεψε ο Καρατζαφέρης και έγιναν ατσίδες στην εναλλακτική ιατρική, με το νερό του Καματερού και τις κεραλοιφες τους συνθέτουν το Παζλ της Ελληνικής Αδωνιαδας, του Ελληνικού Τραμπισμού.

Το κοινωνικό συμβόλαιο του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού με τον φασισμό είναι μια ιστορική πραγματικότητα. Ο τρόπος που εκφράζεται από χώρα σε χώρα διαφέρει. Έτσι και αλλιώς εάν δεν τα καταφέρει το πολιτικό κατεστημένο των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικάνων στις ΗΠΑ , ο Τραμπ και η Μελάνια είναι εδώ. Οι πύργοι του Τραμπ που φέρουν το όνομα του, σύμβολα του σύγχρονου καζινοκαπιταλισμού από την Νέα Υόρκη και μέχρι την Κωνσταντινούπολη επισκιάζουν το άγαλμα της ελευθερίας και την Αγιά Σοφιά….