Ψάχνοντας…

Του Παύλου Αλέπη

Η εκλογική αποχή, προξενεί σκέψεις και απογοήτευση. Γνωρίζουμε πως οι συνάνθρωποι μας δεν γίνεται να έχουν την ίδια με μας αντίληψη, αλλά δεν δεχόμαστε ούτε να μη μετέχουν στο παιχνίδι της Δημοκρατίας, ούτε όταν μετέχουν να επιλέγουν με ανεύθυνα κριτήρια. Η Δημοκρατία απαιτεί υπευθυνότητα…

Γιατί σίγουρα είναι ανεύθυνο να μην κάνεις την απλοϊκή σκέψη, πως αυτός που επιλέγεις εκπροσωπεί εσένα. Γιατί είναι ανεύθυνο να αδιαφορείς για τα κριτήρια της δικής σου επιλογής.

Μπροστά στην κάλπη, έρχεται η στιγμή της αξιολόγησης όλων των πληροφοριών που έχει ο πολίτης για πρόσωπα και γεγονότα. Και εδώ είναι το κλειδί. Αρκεί μια στιγμή για να ξεδιαλύνει τον όγκο των πληροφοριών; Είναι δυνατόν η κρίση να είναι βαθιά, δίκαιη και ανεπηρέαστη;

Ωστόσο εδώ υπεισέρχεται η ανάλυση της έννοιας της υπευθυνότητας, που πάντα είναι περισσότερο ατομική και λιγότερο συλλογική. Η δε φωνή της αληθινής Δημοκρατίας ακούγεται σθεναρά για απόλυτη ελευθερία επιλογής.

Τα όσα έχουν προηγηθεί για την υπεύθυνη πληροφόρηση του πολίτη,πρέπει να είναι νομότυπα,τεκμηριωμένα και ελεύθερα. Ο πολίτης θα κρίνει και όχι οι μεσάζοντες της πληροφόρησης η της παραπληροφόρησης.

Σας βάζω τώρα σε βαθιά διλήμματα,που έχουν απασχολήσει εν πολλοίς κάθε νομοθέτη.

Όμως -δεν ξεχνώ- ότι έχουν απασχολήσει εν τω μεταξύ και κάθε έναν που επιθυμεί σφόδρα την παράκαμψή του.

Πολύπλοκο; Όχι τόσο.

Δείτε τώρα, την αλληλουχία, για να φθάσουμε μαζί στην χαλαρότητα αυτής της ανεύθυνης υπευθυνότητας του πολίτη, δηλαδή του καθένα μας…

Ο απίστευτος όγκος των πληροφοριών. Αν όχι απαλλάσσει τον πολίτη,τον ελαφρύνει ηθικά από την ευθύνη παρακολούθησης λεπτομερειών η όχι;

Η έμμεση χειραγώγηση πλήθους διαφεύγει ή όχι, ουσιαστικά, από την τσιμπίδα του νομοθέτη κυρίως τις τελευταίες δεκαετίες;; Ποτέ ακούσατε τελευταία για εφαρμογή του νόμου πει τύπου;; Πώς διολισθήσαμε στην ασυδοσία;;

Προσθέστε απαραιτήτως και την γενικευμένη απαξίωση-αμφισβήτηση ή αν προτιμάτε, γενικευμένη αμφιβολία έναντι των θεσμών κατά την διάρκεια της κρίσης.

Το τελικό προϊόν-που λένε οι μαρκετίαρς- συνοψίζετε στο -Πάμε γρήγορα παρακάτω…

Αρκεί άραγε, η πολιτική επιστήμη για να αναλύσει και να υποδείξει δημοκρατικές συμπεριφορές;;

Η ανάλυση εκλογικών συμπερασμάτων,-την προηγούμενη εποχή της αθωότητας -μας είχε συνηθίσει σε μια σειρά πρωτοβουλιών με καθαρότητα. Τώρα μια γενικευμένη αμφισβήτηση των πάντων θολώνει εντελώς το ανασχηματιζόμενο πολιτικό τοπίο. Όλα ύποπτα. Και φυσικά κανείς δεν σπεύδει να κατηγορήσει τον ανεύθυνο πολίτη, γιατί απλά θα τον …ξαναχρειασθεί. Αλλά υπάρχει και ο φόβος πως θα του θυμίσουν πως αυτός τον διαμόρφωσε,η έστω…ανέχθηκε την διαδικασία μεταμόρφωσης του… Οπόταν;;

Δειλά δειλά,μερικοί-το βλέπετε- αναφέρονται (υπαινικτικά η ευθέως )στις λαθεμένες επικοινωνιακές πολιτικές. Τυχαίο;

Υ.Γ. Για σκεφθείτε τι είδαμε πολύ προσφάτως,-ειδικά εσείς οι ακολουθούντες το ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ- την …παραίτηση του Γιώργου Λακόπουλου, όχι όμως και κάποιου άλλου….