Όταν η Γεννηματά αερολογεί και διασύρει τον Ανδρέα Παπανδρέου…

Του Γ. Λακόπουλου

Μετά την άρση της ασυλίας του από τη Βουλή- και με τη δική του συγκατάθεση- ο Ανδρέας Λοβέρδος παίρνει το δρόμο του εισαγγελέα. Από αυτή την άποψη δικαιούται το σεβασμό όλων ως πρόσωπο που βρίσκεται σε τέτοια θέση.

Αυτό όμως δεν αφήνει εκτός κριτικής τη Φώφη Γεννηματά και τις εξωφρενικές αερολογίες που εκστόμισε κατά τη σχετική συζήτηση στη Βουλή. Αυτός που της τα γράφει- και τον ξέρουν όλοι-μοιάζει τα βάζει στο κείμενο της όσα περισσεύουν από τα κείμενα του Μητσοτάκη.

Η Γεννηματά δικαιούται να ταυτίζεται με τον Λοβέρδο -και- εμμέσως και με τον Άδωνι και οποιονδήποτε άλλον- σε ένα θέμα ηθικής τάξης στο οποίο δεν νοείται κομματική στήριξη.

Προέρχεται άλλωστε από μια σχολή που είχε καθιερώσει το κόμμα-λημέρι, στο οποίο κατέφευγε ο κάθε λήσταρχος Νταβέλης μόλις τον πλησίαζε ο εισαγγελέας και κατήγγειλε “ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής” και “πολιτικές διώξεις”.

Δεν δικαιούται όμως να αλλοιώνει την ιστορία του ΠΑΣΟΚ και να εξευτελίζει τον ιδρυτή του, λέγοντας για την περίπτωση Λοβέρδου: “Και τώρα όπως και τότε, το βρώμικο ’89, η αλήθεια θα λάμψει!”.

Το έκανε με τον Σημίτη, όταν η Δικαιοσύνη έκανε μια στοιχειώδη και αυτονόητη έρευνα για κάτι που τον αφορούσε. Παραβλέποντας ότι στο “βρόμικο 89 “ο Σημίτης ήταν απέναντι στον Παπανδρέου και δίπλα σ’ αυτούς που το έστησαν. Τώρα εξομοιώνει με τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ με τον Λοβέρδο. Έλεος.

Τουλάχιστον όταν αναφέρεται στο 1989 ας ενημερώνεται, αφού η ίδια τότε δεν είχε εμπλοκή με το ΠΑΣΟΚ και την πολιτική.

Το 1989 το σκάνδαλο Κοσκωτά ήταν υπαρκτό σκάνδαλο. Απλώς ο πατήρ Μητσοτάκης προσπάθησε να εμπλέξει τον Ανδρέα Παπανδρέου συμπαρασύροντας την ηγεσία της τότε παραδοσιακής Αριστεράς. Τι ήταν αυτά που έλεγε στη Βουλή; Και πού κολλάει ο Τσίπρας;

Δικαιούται να υπερασπίζεται εμπλεκομένους στη Νοβάρτις και να ακολουθεί τον Μητσοτάκη στη συμφωνία των Πρεσπών. Έχουν άλλωστε κοινές αναφορές εκτός πολιτικής.

Μπορεί να θεωρεί ότι ο βασικός αντίπαλος του Τσίπρα είναι η ίδια, ανταγωνιζόμενη τον Βενιζέλο που λέει ότι είναι αυτός. Μπορεί να μπλέκει τα φάρμακα, την “Πυθία”, τα Μνημόνια , τον Γεωργίου στον ίδιο αχταρμά.

Αλλά δεν μπορεί να κρύψει ότι αυτά είναι παραπληροφόρηση. Ποιο ΠΑΣΟΚ “κράτησε ζωντανή την Ελλάδα”;  Αυτό που τη χρεοκόπησε μαζί με τη ΝΔ, ή αυτό που την οδήγησε σε διεθνή οικονομικό έλεγχο;

Πού κολλάει ότι “το ΠΑΣΟΚ κατέβασε σε φαρμακευτική δαπάνη σε την υπογραφή του Ανδρέα Λοβέρδου”; Δεν ελέγχεται από τη Δικαιοσύνη για… μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης ο πρώην υπουργός. Για άλλα ελέγχεται.

Σε ποιους “έχει δώσει αποστομωτικές απαντήσεις”; Πάντως όχι στους αρμόδιους εισαγγελείς. Αυτούς υπόσχεται να τους… συντρίψει. Μαζί της.

Από πότε η Παράταξή της “είναι η πρώτη που ζήτησε την αναθεώρηση των άρθρων 86 και 62 του Συντάγματος για την ποινική ευθύνη υπουργών και τη βουλευτική ασυλία”; Δεν είναι η παράταξη που τα θέσπισε αυτά;

Κάθε φορά που μιλάει η επικεφαλής του Κινάλ είναι αδύνατο να παρακολουθήσει και η ίδια αυτά που λέει. Ανάμεσα σε μπαρούφες είπε και μια σωστή κουβέντα: “Η νομιμότητα δεν είναι διαπραγματεύσιμη”. Πράγματι δεν είναι. Ούτε η κοινή λογική.