Μια ανομία που βόλεψε πολλούς

Του  Παύλου Αλέπη

Μεγάλο κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας, έχει κατανοήσει ότι πολλά για την ζωή μας, εξαρτώνται απ την πληροφόρηση και τον τρόπο ενημέρωσης που μας προσφέρουν τα κανάλια. Ο διαγωνισμός για την αδειοδότηση, η συγκρότηση του ΕΣΡ, η γνωμοδότηση του Συμβουλίου της Επικρατείας και τα ίδια τα ΜΜΕ  κράτησαν αποκαλυπτικά ζεστό το κρίσιμο θέμα, αρκετό καιρό (όσο δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς).

Με κορύφωμα τις αποκαλύψεις στην επιτροπή της Βουλής από την οποία το κοινό έμαθε πολύ περισσότερα για τον τρόπο λειτουργίας του αέρα των καναλιών….και του αέρα της γενικότερης διαχείρισης των …πακτωλών που σπαταλώνται για τον …ιερό σκοπό της χειραγώγησής μας.
Το όλο θέμα όμως, αντιμετωπίζεται ελληνικότατα. Δηλαδή φαίνεται πως τα θαύματα κρατούν τρεις μέρες.

Απεγνωσμένες μέχρις ώρας, οι προσπάθειες του αρμόδιου Υπουργού Νίκου Παππά να…επιταχύνει τις εξελίξεις.
Φαίνεται καθαρά πως και το οποίο ενδιαφέρον του κοινού κρατιέται -αν οχι φιμωμένο-στο ….περιθώριο και οι έχοντες συμφέρον ποιούν την νήσσαν…

Στο ΕΣΡ, στη σύνθεσή του, βρήκε πάλι -ως φαίνεται- περίεργες ισορροπίες προς αγαλλίαση της πολιτικής-και όχι μόνον- κάστας που έχει μάθει σε μυστήριες και ακάθαρτες καταστάσεις επ’ ωφελεία της βεβαίως βεβαίως. Αναμένεται με ενδιαφέρον η συνέχεια, γιατί οι αρμόδιοι δείχνουν διάθεση να επιμένουν σε μια προσπάθεια ρύθμισης της καταφανούς και βεβαιωμένης δικαστικά ανομίας. Μιας ανομίας που …βόλεψε πολλούς.

Εντυπωσιάζει ωστόσο η εκκωφαντική σιωπή αυτών που γνωρίζουν και χειρίσθηκαν τα ραδιοτηλεοπτικά στο παρελθόν. Για παράδειγμα οι Υπουργοί Τύπου του προσφάτου παρελθόντος γιατί δεν κοινοποιούν έστω την γνώμη τους; Τόσο βουτηγμένοι στο παρασκήνιο; Τόσο φοβισμένοι σε ισχυρά πρόσωπα του χθες; Οι μήπως τόσες λερωμένες φωλιές ανδρών με πολιτικά παντελόνια;

Θα σπεύσετε να μου πεί, μα και να μιλήσουν ΠΟΥ θα τα πουν; Πού θα δημοσιευθούν και πού θα βρουν στήριξη ;
Προτιμούν, λοιπόν, την σιωπή, αφού ουδείς τους ρωτά. Αυτό είναι που θα ήθελα να επισημάνω. Όχι απλά μια ολιγωρία και έλλειψη διάθεσης μα μια ατολμία και παράδοση. Η ερευνητική Δημοσιογραφία, δεν έπρεπε να έχει χώσει ορθόδοξα ή έστω ανορθόδοξα, το περίεργο κεφάλι της να δει στα έγκατα του ΕΣΡ ποιος κρατά το λουρί και σε ποια ραντεβού μεταφέρει το περιεχόμενο της προσπάθειας του;;; Απορία.

Στο στρατόπεδο των αφεντικών αναβρασμός και νέες συμμαχίες. Αναμονή νέου τοπίου και φυσικά…ανελέητου παρασκηνίου.
Όμως της άλλης… πλευράς του ΕΣΡ τα μέλη, δεν έχουν τρόπο ή δεν έχουν τίποτα να πούνε; Να πληροφορήσουν την κοινή γνώμη. Άνθρωποι της επικοινωνίας είναι, δεν μπορεί να μην έχουν τρόπο κοινοποίησης…

Η ρύθμιση στα κανάλια είναι τόσο ζωτικής σημασίας για την Δημοκρατία; Ναι, αναντίρρητα, αλλά μια Δημοκρατία με φως που δημιουργεί μέσα σε φως. Μήπως, κύριε Παππά, ο φακός σας ειναι μικρός και δεν φέγγει καλά στο σκοτάδι που επιβάλλουν; Μήπως και εσείς δεν έχετε τρόπο, ψηφιακό ή επικοινωνιακό να αποκαλύψετε ονόματα και διεργασίες που είμαστε βέβαιοι πως εν κρυπτώ συντελούνται; Και, ως αρμόδιος, γνωρίζετε σίγουρα.

Στη Δημοκρατία που πιστεύουμε μόνον η αλήθεια χωράει. Μια αλήθεια κρυστάλλινη που δεν θα αφήνει σκιές όχι απλά προσωπικού οφέλους, αλλά ούτε ίχνος ωφελιμιστικής συμπεριφοράς… Θα την ακούσουμε αυτή την αλήθεια εγκαίρως;

Μια τέτοια πρωτοβουλία χρειαζόμαστε. Η ανεξάρτητη αρχή είναι ανεξάρτητη, ουχί όμως ανεξέλεγκτη από την κοινωνία που την διόρισε. Ας πάψει να κωλυσιεργεί και ας κάνει γρήγορα και σωστά την δουλειά της.