Παρέμβαση του Κώστα Αρβανίτη
Παρέμβαση του ευρωβουλευτή ΣΥ.ΡΙΖ.Α.–ΠΣ/The Left και μέλους της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (LIBE) Κώστα Αρβανίτη στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίουγια τις ευθύνες της FRONTEX για παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, υπό το πρίσμα της έκθεσης του OLAF.
«Τι ακριβώς κάνει η Frontex όταν βλέπει ένα σκάφος να έρχεται από την Τουρκία; Τους αφήνουμε στα διεθνή ύδατα; Έρευνα και διάσωση υπάρχει σε αυτόν τον Οργανισμό;» αναρωτήθηκε από το βήμα της ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ο Κώστας Αρβανίτης.
Η συζήτηση, εκτός προγραμματισμένης ημερήσιας διάταξης της Ολομέλειας, εντάχθηκε στο πρόγραμμα των εργασιών της πρώτης μέρας έπειτα από κατεπείγουσα πρόταση της Ευρωομάδας της Αριστεράς / The Left. Παρά το μικρό της – αριθμητικά – μέγεθος η πολιτική ομάδα στην οποία συμμετέχει ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, πέτυχε μια σπουδαία νίκη καθώς η πρότασή της εγκρίθηκε από το σώμα με ευρεία πλειοψηφία (209 υπέρ, 135 κατά και 14 «λευκά»). Το αποτέλεσμα αυτό, σημαντική νίκη της Αριστεράς, αντανακλά την ευρεία αποδοχή της πρότασης της, αλλά και τη βαθιά ενόχληση στο μεγαλύτερο μέρος του Δημοκρατικού Τόξου για τις αποκαλύψεις της έκθεσης.
«Η έκθεση της OLAF μας επιβεβαίωσε αυτό που γνωρίζαμε», είπε στην αρχή της παρέμβασής του, και αμέσως μετά επέκρινε τη μη δημοσίευσή της για μήνες, μέχρι που τελικά αυτή διέρρευσε στον Τύπο.
Τέλος, δεν παρέλειψε να καυτηριάσει για μια ακόμη φορά τη βράβευση Λεζερί από την Ελληνική Κυβέρνηση, λίγες μόλις εβδομάδες πριν από την ντροπιαστική εξώθηση του πρώην πανίσχυρου Εκτελεστικού Διευθυντή της FRONTEX σε παραίτηση, υπό το βάρος των αποκαλύψεων της έκθεσης OLAF.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Κώστα Αρβανίτη στην Ολομέλεια.
Καταρχήν να ευχαριστήσουμε την OLAF που μας επιβεβαίωσε αυτό που γνωρίζαμε. Αλλά γιατί να μην το μάθει και ο κόσμος, γιατί είναι κρυφή αυτή η έκθεση και γιατί θα πρέπει να μαθαίνουν οι πολίτες μέσω του Τύπου;
Ο κ. Λεζερί παραιτήθηκε, ή τον «παραιτήσαμε». Στην Ελλάδα ο κ. Λεζερί βραβεύτηκε, για ακριβώς τους ίδιους λόγους. Εδώ λοιπόν υπάρχει μια αντίφαση.
92 άνθρωποι γυμνοί στα σύνορα με την Τουρκία. 120 άνθρωποι πνίγονται παρουσία της Frontex στην Ιταλία. 75 Αφγανοί πρόσφυγες με pushbacks από Βουλγαρία στην Ελλάδα. Στα Κύθηρα 10 νεκροί και 15 τουλάχιστον αγνοούμενοι.
Ήρθαν τα καράβια κ. Επίτροπε, έρχονται, από την Σμύρνη μέχρι όπου φτάσουν, για να σκάσουν στα βράχια και να πνιγούν οι άνθρωποι ή κάποιοι να χαθούν στα διεθνή ύδατα και κάποιοι λίγοι να σωθούν.
Αυτό που γίνεται σήμερα είναι γενοκτονία. Πνίγονται άνθρωποι στο Αιγαίο, πνίγονται άνθρωποι στην Ευρωπαϊκή θάλασσα και εδώ υπάρχει το θέμα για τη Frontex. Έρευνα και διάσωση υπάρχει σε αυτό τον οργανισμό;
Τι ακριβώς κάνει η Frontex όταν βλέπει ένα σκάφος να έρχεται από την Τουρκία; Τους αφήνουμε στα διεθνή ύδατα; Και μετά τι; Αυτό είναι το μεγάλο ζήτημα. Βεβαίως αυτή η ιστορία δεν πρέπει να σταματήσει εδώ.