H «κεντροαριστερά» πάει… κόλαση

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής   


Η πρόταση διαλόγου που απηύθυνε ο Αλέξης Τσίπρας προς την Φώφη Γεννηματά θα μπορούσε να εκληφθεί σαν ασήμαντη πρόκληση επικοινωνιακού χαρακτήρα. Στην κεντροαριστερή, ωστόσο, πραγματικότητα, ιδιαίτερα στην περιοχή των περιτριμμάτων του ΠΑΣΟΚ, απεδείχθη εξαιρετικά αποτελεσματική, αφού ξεσκέπασε και φώτισε τον βαθύτερο υπαρξιακό ψυχισμό των επιδόξων διαχειριστών του ερειπίου κόμματος: η υστερική αντίδραση της κ. Γεννηματά στην πρόταση Τσίπρα, μια εξωφρενική ακολουθία δηλητηριωδών ύβρεων, συκοφαντιών και αναθεμάτων κατά του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν μόνο η αρχή. Ο έτερος των «επιδόξων» Ευ. Βενιζέλος δεν έκρυψε την χαρά του για τη συγκεκριμένη αντίδραση που, κατά την εκτίμησή του, «προκάλεσε η προπέτεια του κ. Τσίπρα απέναντι στο χώρο μας»…

Θα μπορούσαμε να παραβλέψουμε τον χαρακτηρισμό Βενιζέλου «προπέτεια του κ. Τσίπρα», καθώς δεν αφορά παρά την πολιτική μορφολογία της πρότασης διαλόγου. Αλλά εκείνο το «απέναντι στο χώρο μας» δεν τρώγεται παρά μόνον ως …ορντέβρ της απίστευτης αμετροέπειας του ανδρός: ο άνθρωπος που οδήγησε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου στην ολοκληρωτική συντριβή, εκείνο το ταπεινωτικό 4,68% (ΣΥΡΙΖΑ 36,34%) στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, δυόμισι χρόνια μετά το προσωπικό του πολιτικό Βατερλό στην αναμέτρηση με τον Αλέξη Τσίπρα, έχει το θράσος να εξακολουθεί θεωρεί την κεντροαριστερά ιδιοκτησία του∙ υποδυόμενος ότι δεν γνωρίζει αυτό που όλος ο κόσμος γνωρίζει, ότι ο… «χώρος του» μαζί με το περιεχόμενό του, (την πλειονότητα των Ελλήνων σοσιαλιστών, των «σοσιαλδημοκρατών», των «κεντροαριστερών» αν θέλετε) μετακόμισε στον ΣΥΡΙΖΑ, την 25η Ιανουαρίου 2015, (Βενιζέλος 4,68% – Τσίπρας 36,34%). Και έκτοτε παραμένει εκεί… Μέχρι σήμερα… Στηρίζοντας την κυβέρνηση – ελέγχοντας την εξουσία.

Στρατηγική… αντισύριζα

Στην πραγματικότητα ο κ. Βενιζέλος γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι ο… «χώρος του» έχει καταληφθεί απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ. Και είναι η γνώση αυτή που τον κάνει να διακηρύσσει λυσσαλέα, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, την ανάγκη «να φύγει το συντομότερο δυνατό η σημερινή κυβέρνηση». Αλλά όχι όπως – όπως, «μέσα από μια «συντριπτική εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ»: εδώ γίνεται προφανές ότι ο κ. Βενιζέλος θέτει ως απαραίτητη προϋπόθεση την πτώση της κυβέρνησης Τσίπρα μέσω μιας συντριπτικής εκλογικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ, όχι (μόνο) για να πάρει ρεβάνς από τον πολιτικό αντίπαλο που στις 25/1/2015 τον συνέτριψε και από πάνω… κατέλαβε και τον «χώρο του». Αλλά επειδή ελπίζει ότι μια συντριπτική εκλογική ήτα του ΣΥΡΙΖΑ, ίσως επαναφέρει στον… «χώρο του», ακόμα και την πλειονότητα των «κεντροαριστερών». Που δεν είναι πια ΠΑΣΟΚ, αλλά ΣΥΡΙΖΑ.

Ο έτερος των “επιδόξων”, ο τριτοτέταρτος κ. Ραγκούσης, δεν διστάζει να αναβαθμίζει την συντριπτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ σε… εθνική στρατηγική που «θα οδηγήσει και στην έξοδο της χώρας απ’ την κρίση: «για να βγει η χώρα από την κρίση πρέπει να ηττηθεί ο δικομματισμός ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ και, κυρίως, να επιτευχθεί η στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ». Με την έκφραση δε, «πρέπει να ηττηθεί ο δικομματισμός ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ», ο εν λόγω παράγων παραδέχεται ότι ο σημερινός εξ’ αριστερών πόλος του σημερινού δίπολου «Κεντροδεξιά – Κεντροαριστερά» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Πάλι καλά…

Η κατάντια…

Η κληρονόμος των σοσιαλδημοκρατικών περιτριμμάτων του “Κινήματος” τώρα, ούτε κάν… Ούτε πολιτικές, ούτε στρατηγικές. Αρκείται σε χρησμούς του τύπου «Ο Αλέξης Τσίπρας χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του – θα ηττηθεί στις εκλογές με εκκωφαντικό τρόπο…», φαντασιωνόμενη εαυτήν με το λάβαρο της ηγέτιδας μιας… «αντεπίθεσης του κατακερματισμένου (σ.σ: ευτυχώς ομολογεί κατακερματισμό!…) χώρου της Κεντροαριστεράς», με στόχο «την επιστροφή, με πρωταγωνιστικό ρόλο (sic) στις πολιτικές εξελίξεις…

Όλα αυτά, εξηγούν, κατά κάποιον τρόπο, τα πως και τα γιατί της κατάντιας του συντετριμμένου ΠΑΣΟΚ. Να επιβιώνει οριακά ως αντισύριζα ουρά του συρρικνωμένου, επίσης, κόμματος της συστημικής δεξιάς. Και το γιατί της αδιαφορίας του να στοιχηθεί, έστω στο ελάχιστο, με τις εξελίξεις στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία: «Η μάρκα Σοσιαλιστικό Κόμμα είναι πλήρως απαξιωμένη… Πρέπει να εγκαταλείψουμε αυτήν τη μάρκα, πρέπει να κρατήσουμε τις αξίες», δήλωνε ο πρώην γραμματέας των Σοσιαλιστών Ζαν-Μαρί Λε Γκεν, μετά την αντίστοιχη της συντριβής του ΠΑΣΟΚ (της 25ης του Γενάρη του 2015) πρόσφατη συντριπτική ήττα του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος… «Όταν η αριστερά δεν στηρίζει πια τις αξίες της αριστεράς, ηττάται» έβαζε την κατακλείδα στο Γαλλικό σοσιαλδημοκρατικό δράμα, η πρώην υπουργός των Σοσιαλιστών Ορελί Φιλιπετί…

Φυσικά, η αριστερά δεν είναι νεκρή, ούτε στη Γαλλία, ούτε στην Ευρώπη και τον κόσμο. Στην Ελλάδα δε, είναι ολοζώντανη και ονομάζεται ΣΥΡΙΖΑ. Και θα παραμείνει ζωντανή στο βαθμό που θα στηρίζει τις αξίες της Αριστεράς. Διότι πράγματι, όταν η Αριστερά δεν στηρίζει τις αξίες της Αριστεράς, ηττάται…