Του Ιωάννη Δαμίγου
Η εμπορική … δημοκρατία έχει επιβληθεί σε όλον τον κόσμο, σε όλα τα κράτη, τόσο εντυπωσιακά φανερά και ξεδιάντροπα, χωρίς να προξενεί πλέον εντύπωση στους λαούς. Είτε μέσω της περιουσίας που αυγάτισε, είτε μέσω τον κρυφών λογαριασμών των, είτε μέσω συναντήσεων με πολυεθνικές εταιρείες και ανάλογης “διαφημιστικής” προώθησης, κανείς δεν αμφισβητεί το παράνομο αλισβερίσι, μεταξύ προέδρων κρατών και προέδρων εταιρειών.
Επιβλήθηκε η αρχή των πρώτων Αμερικανών στην διδαχή του: How much κύριε πρόεδρε, που εμπορικότατα κοστολόγησαν τιμές, πέραν των προϊόντων και σε άυλες πνευματικές αξίες, ηθικής και συνείδησης. Η απληστία χωρίς όρια και κανόνες, παντί τρόπω, κατέστη πολιτική δημοκρατική διαχείριση πολιτικών και παρατρεχάμενων σε δημοπρασία ευκολιών και παροχών μεταξύ “προμηθευτών” χονδρικής και “λιανοπωλητών” ελπίδας. Επιχείρηση και μεταπράτες, εκλεγμένοι σύμβουλοι πωλήσεων με μερίσματα. Παράγω ό, τι, δημιουργώ ανάγκες ζήτησης, διευκολύνομαι και πουλώ! Αυτό καλείται ελεύθερο εμπόριο, σε υπόδουλους λαούς ή άλλως, παγκοσμιοποίηση!
Με το … τροποποιημένο κατάλληλα νομικό σύστημα “how much”, νομιμοποιούνται να πλουτίζουν ελεύθερα και να εξαγοράζουν καθοδηγητές και χαρισματικούς ηγέτες, εκπαιδευμένους πωλητές μεταπράτες, πάντα με το κατιτίς τους σαν αμοιβή και εξασφάλιση υπαλληλικής αργομισθίας σε εταιρεία τους, με το πέρας των υπηρεσιών των. Στην έμπειρη και πρωτοστατούσα δύση η πολιτική αυτή ασκείται ευθέως και επαγγελματικά ως καριέρα.
Εδώ στην δυτικότροπη Ευρώπη, οι τοποθετημένοι ερασιτέχνες υπάλληλοι τελευταία, αδυνατούν να ελιχθούν με αρχηγικό δήθεν τακτ και συλλαμβάνονται εξ απήνης να εξαπατούν άγαρμπα και προκλητικά. Ίσως λόγω αναγκαίας ταχύτητας δράσης ή ακόμα και λόγω ακόρεστης απληστίας. Έχοντας εξασφαλισμένα τα νώτα τους, λειτουργεί ο ένας ακόμα και εναντίον του άλλου και όλοι μαζί εναντίον της Ευρώπης, άρα εναντίον ημών.
Πολλές φορές τελευταία, έχει παρατηρηθεί μεγάλη καθυστέρηση επειγουσών αποφάσεων, λόγω υστερούσης επικοινωνίας προέδρων εταιρειών, που τις ανακοινώνουν στα εκτελεστικά τους όργανα, προς εκφώνηση, αναμένοντας τις τελευταίες ραγδαίες εξελίξεις. Η υποκρισία των … υποκριτών του “how much” κύριε πρόεδρε; Ακολουθώντας το χρήμα λύνονται όλες οι απορίες, ποιος, που, πως και πόσα. Τα ίχνη υπάρχουν, όπως και οι μισθώσεις. Αν νομικά τα χαρακτηρίσεις “αδιευκρίνιστα”, ίσως πρέπει να ψαχθεί αυτός που τα ορίζει έτσι. Καλαμπόκι, Κοσκωτάς, Χρηματιστήριο, Μονή Βατοπεδίου, Άκης, Siemens, Novartis, Uber και άλλες τοπικές …. σκευωρίες, δικαιολογούν δεκάδες ακίνητα, λογαριασμούς αδιευκρίνιστων, αδικαιολόγητο πλουτισμό, που αποκτήθηκαν από …. διευκολύνσεις νυχτερινών τροπολογιών.
“Γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε;” Όπως υπερήφανα είχε δηλώσει αείμνηστο μέλος της μεγάλης οικογενείας, της πολύ μεγάλης οικογένειας. της εύφορης κοιλάδας….. “Και όποιος έχει αποδείξεις, να πάει στον εισαγγελέα”! Θα πρέπει να αναρτήσουν τιμές εκεί στον Άρειο Πάγο, να υπάρξει δυνατότητα προγραμματισμού, χωρίς εκπλήξεις και με ίσες ευκαιρίες για όλους.