Novartis: η αναζήτηση της αλήθειας, ο φόβος πάνω από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, τα λάθη των υπουργών και η αναδιάταξη του σκηνικού

«Αυτό που συμβαίνει με τον Μητσοτάκη είναι ότι έχει συμβιβαστεί με ένα κόμμα το οποίο έχει μετακινηθεί σαφώς δεξιότερα από την εποχή Καραμανλή, μέσω του Αντώνη Σαμαρά».

Του Γ. Λακόπουλου

Πριν από χρονια ο, μετέπειτα βουλευτής και υπουργός, Γιάννης Πανούσης  ήταν πρύτανης στο Πανεπιστήμιο Θράκης.  Κάποια στιγμή ξέσπασε  σκάνδαλο με έναν αντιπρύτανη.   Μάζεψε  τη Σύγκλητο και είπε: “Τα έστειλα στον εισαγγελέα και δεν θέλω να ξανακούσω λέξη”.  Κανείς δεν ξαναμίλησε, η υπόθεση προχώρησε και εκκαθαρίστηκε  δικαστικά, χωρίς παρατράγουδα. Ήταν σκάνδαλο, με ονοματεπώνυμα.

Τηρουμένων των αναλογιών είναι μια διοικητική  λειτουργία  key studies για τη σημερινή κυβέρνηση. Αλλά κάθε άλλο παρά την υιοθέτησε στη  διαχείριση του σκανδάλου  Novartis.  Όλα είναι με το μέρος της. Το σκάνδαλο είναι υπαρκτό,  αφορά τις περιόδους των προκάτοχων της και η διερεύνηση  από τη Δικαιοσύνη  εδράζεται στην  απόφαση στελεχών της εταιρίας να μιλήσουν. Βάσει αυτών συνεχίζεται η δικαστική έρευνα και δεν ξέρουμε ακόμη τι θα βγάλει. Τα σημάδια. πάντως, δείχνουν ότι  οι εισαγγελείς  χτύπησαν φλέβα.

Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση δεν είχε παρά να περιμένει την πορεία των ερευνών και δεν θα έχανε.  Κάποιοι υπουργοί όμως παρασύρθηκαν απο το  σκέλος της έρευνας που αφορά πολιτικά πρόσωπα και έκαναν παιδαριώδη λάθη επικοινωνιακής και πολιτικής διαχείρισης. Για αυτά τα πρόσωπα δεν θα γινόταν καμιά συζήτηση πριν ωριμάσει η έρευνα, αν οι προηγούμενες κυβερνήσεις  δεν είχαν μεριμνήσει-για να τα μαγειρεύουν κατά τη συγκυρία-  να διαβιβάζεται  αμέσως στη Βουλή ό,τι αφορά πολιτικούς.  Αυτό έκανε και η αρμόδια εισαγγελέας και  τα σκυλιά δεμένα.

Το μόνο που είχε να κάνει η κυβέρνηση από εκείνη τη στιγμή ήταν να παρακολουθεί διακριτικά. Αν ήθελαν μπορούσαν να μαζεύονται μεταξύ τους και να ανοίγουν σαμπάνιες: το σκάνδαλο είναι σαν να άρχισαν να τους  γεννάνε και τα κοκόρια. Αλλά δημοσίως δεν έπρεπε να βγάζουν τσιμουδιά για το θέμα.  “Δεν ξέρουμε τίποτε, θα τα βρει η Δικαιοσύνη”. Κοντά στο νου κι η γνώση.

Τι δουλειά είχε  ο Τζανακόπουλος στον Άρειο Πάγο  για να του λένε μετά – ανεξάρτητα από τη διάψευση των περί σύσκεψης- ότι η κυβέρνηση θέλησε να σκεπάσει τον απόηχο του συλλαλητηρίου- που θα ήταν και βλακώδες, γιατί αυτός ο απόηχος  τον Μητσοτάκη έφερνε σε δύσκολη θέση.

Γιατί ο Κοντονής και ο Παπαγγελόπουλος  άρχισαν να μιλούν για το σκάνδαλο και να υποδηλώνουν ότι διάβασαν τη δικογραφία;  Πού του πέφτει λόγος του Πολάκη, να καμώνεται ότι ξέρει τους μάρτυρες; Αν ήταν έξυπνοι όχι μόνο δεν θα δήλωναν ικανοποίηση, σ’ αυτή τη φάση, αλλά θα “εξέφραζαν τη λύπη τους για το ενδεχόμενο πολιτικοί να είναι χωμένοι σε τέτοια κόλπα, αλλά αυτά θα τα πει η Δικαιοσύνη”.

Όπως ήταν αναμενόμενο οι εμπλεκόμενοι πολιτικοί της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δεν άφησαν να πέσουν κάτω αυτές οι χοντράδες. Δεν δηλώνουν απλώς την αθωότητά τους- που δεν αμφισβητείται αφού στοιχεία δεν έχουν εμφανιστεί – αλλά αξιοποιούν τις κυβερνητικές αμετροέπειες  για να υπονομεύσουν και το  ενδεχόμενο να υπάρξουν στοιχεία από εδώ και πέρα για κάποιους.

Παρότι η ουσία δεν είναι τι λένε οι υπουργοί, αλλά αν υπάρχουν δωροδοκίες-με στοιχεία, όχι με δηλώσεις- η κυβέρνηση έβαλε τα χέρια της και κοντεύει να βγάλει τα μάτια της. Ενόχους με συλλογισμούς είχε ήδη βγάλει από καιρό η κοινή γνώμη και το άκουγε κανείς στις παρέες. Το σκάνδαλο υπάρχει και το ξέρουν όλοι. Από χρόνια ακούγονται ονόματα και περιγράφονται καταστάσεις. Υπάρχουν μίζες και κάποιοι τις πήραν. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι οι κατονομαζόμενοι από τους μάρτυρες, ή ότι είναι όλοι.

Όσο κακώς κάποιοι σπεύδουν να τους ενοχοποιήσουν συλλήβδην,  άλλο τόσο και οι  ίδιοι έχουν επιλέξει τη χειρότερη υπερασπιστική τακτική, αποδίδοντας την κυβέρνηση  προθέσεις “σκευωρίας”- με ελεεινολογίες ορισμένοι. Ότι είναι αθώοι μόνο από τη Δικαιοσύνη θα αναδειχθεί. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει. Και με την  ανάμειξη των κομμάτων η Δικαιοσύνη παρεμποδίζεται. Ειδικά αν στις  ανοησίες των κυβερνητικών  αντιπαραθέτουν πανικόβλητες υστερίες για “κουκουλοφόρους” και “κυβερνητικό στήσιμο”.

Ανεξάρτητα όμως από τη διαχείριση των πραγμάτων – από τους εμπλεκόμενους, τα κόμματα και την κυβέρνηση- αυτή η υπόθεση έχει και άλλες διαστάσεις- πέρα από την  ποινική  πλευρά  του σκανδάλου. Πριν από όλα  οδηγεί σε ανατροπή το κατεστημένο  σύμπλεγμα πολιτικών και φαρμακευτικών εταιριών που είχε διαμορφωθεί στο  χώρο της Υγείας.  Η τιμολόγηση των  φαρμάκων και η υπερπροσφορά τους  ξέφυγε από κάθε όριο και έτεινε να καταστήσει υπόπτους τους πάντες: από τον υπουργό μέχρι το τελευταίο μέλος της επιτροπής κοστολόγησης, τους αρμοδίους των νοσοκομείων, αλλά και τους παράγοντες του ιδιωτικού τομέα.  Για τους γιατρούς δεν μιλάμε.

Το σκάνδαλο υπάρχει και το ξέρουν όλοι. Από χρόνια ακούγονται ονόματα και περιγράφονται καταστάσεις. Υπάρχουν μίζες και κάποιοι τις πήραν. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι οι κατονομαζόμενοι από τους μάρτυρες, ή ότι είναι όλοι.

Είτε από ατύχημα, είτε  από οργανωμένη έρευνα-είτε ακόμη γιατί το παράκαναν-  αυτό το κατεστημένο που οργίαζε για δεκαετίες – τα “πιράνχας” που έλεγε ο Αλέκος Παπαδόπουλος και δεν εννοούσε μόνο εταιρίες- δέχεται πλήγμα τώρα και ψυχορραγεί.  Το θέμα όμως είναι να μη πάρει ένα άλλο τη θέση του…

Η άλλη διάσταση αφορά τους εσωτερικούς συσχετισμούς στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.  Ο Μητσοτάκης και η Γεννηματά πήραν τις θέσεις που πήραν- με προφανή ιδιοτέλεια, όχι γιατί ενδιαφέρονται για την αλήθεια, την οποία προφανώς και ξέρουν. Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ υπήρξε και υφυπουργός Υγείας για ένα φεγγάρι.  Επειδή έναντι της κυβέρνηση δεν έχουν πραγματικά επιχειρήματα, προσπαθούν να ωφεληθούν εσωκομματικά ό,τι και αν γίνει εφεξής. Είναι προφανές ότι ο πρόεδρος της ΝΔ ανασαίνει εντός του κόμματος του όσο πλήττεται ο Σαμαράς. Και η Γεννηματά χαμογελάει για την περιπέτεια του Βενιζέλου- μαζί της και ο Γ. Παπανδρέου.

Το σκάνδαλο θα έχει συνέπειες στο πολιτικό σκηνικό ανεξάρτητα από την έκβαση του. Στην πορεία θα σαρώσει εκτός από πρόσωπα και κόμματα.  Εφόσον  προκύψουν χρηματισθέντες -με στοιχεία- η πρωτοκαθεδρία  του Τσίπρα στο πολιτικό σκηνικό θα επιστρέψει. Οι  διεργασίες  στη ΝΔ -που μάλλον θα αλλάξει ηγεσία- θα  επιταχυνθούν. Το νέο κόμμα της Φώφης, όνειρο ήταν και πάει, αν βρεθούν ένοχα στελέχη του.

Σε κάθε περίπτωση ο φόβος που πλανάται πάνω από τα δυο κόμματα που κυβέρνησαν -μαζί και  χώρια- στην ερευνώμενη περίοδο της  Novartis και προοιωνίζεται εξελίξεις στο εσωτερικό  τους. Ο συνδυασμός νευρικότητας και  επιθετικής ρητορικής από τις ηγεσίες τους  δεν μπορεί να κρύβει την αμηχανία τους. Όσα βλακώδη λάθη και αν γίνουν από κυβερνητικούς παράγοντες , τα δικά τους στελέχη είναι υπό έλεγχο. Ήδη στο ένα κόμμα ξέσπασε εμφύλιος και στο άλλο πολλοί κουμπώνονται…

Αν πάλι έχουμε τη ζημιά-που την έχουμε- αλλά δεν πιάσαμε τη γάτα -και  ας την ξέρουμε. Όσοι  πήγαν να αμφισβητήσουν το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς  αντιπαραθέτοντας το… δικό τους, θα καταπιούν τη γλώσσα τους.  Μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ σ’ αυτή την υπόθεση δεν έχει να χάσει πολιτικά – ιδίως αν φτάσουμε στην αλήθεια με ονοματεπώνυμα.  Εκτός αν τα στελέχη του  συνεχίσουν να πατάνε τα κορδόνια τους, οπότε δεν αποκλείεται να τους βγει ανάποδα- ακόμη ένα τέτοιο σκάνδαλο στο οποίο ανάμειξη έχουν μόνο οι άλλοι.