Γράφει ο Ξενοφών Ε. Μαυραγάνης
Από την πρώτη στιγμή της συγκρότησης της προανακριτικής επιτροπής της Βουλής, με πρόταση βουλευτών της πλειοψηφίας ήταν βέβαιο πως ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, θα παραπέμπονταν σε δίκη, υπήρχαν δεν υπήρχαν αποδείξεις.
Στόχοι της δημιουργίας αυτής της επιτροπής ήταν δύο. Αφενός μεν να ευτελίσει και να εξαφανίσει τελικά την υπόθεση Novartis, που ναι μεν ήταν υπαρκτή, αλλά την προήγαγαν σε σκάνδαλο οι Συριζομαδουραίοι, χωρίς ποτέ κανένα πολιτικό πρόσωπο, να έχει οποιαδήποτε ανάμιξη (κατά την άποψη της βουτηγμένης στο βούρκο πλειοψηφίας) και αφετέρου να τιμωρήσει όσο πιο σκληρά μπορούσε τον Παπαγγελόπουλο , που έχει καταγραφεί στην χορεία των εξωμοτών της παράταξης. Αφού ένας άνθρωπος τόσο κοντά στον Κώστα Καραμανλή, αποφάσισε να συνεργασθεί με τους «εχθρούς» του έθνους.
Και η πρόθεση αυτή αναδείχθηκε από την πρώτη μέρα των συνεδριάσεων, όταν «αποφασίσθηκε» η αποπομπή των Πολάκη και Τζανακόπουλου, με το φθηνό αιτιολογικό, ότι θα… εξετάζονταν ως μάρτυρες. Εξαίρεσε δηλ. η πλειοψηφία δυο μέλη της επιτροπής, που σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βουλής όρισε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μόνο αρμόδιο να επιλέξει τους εκπροσώπους του. Καθόρισαν δηλ. αυτοί, με την συμβολή δυστυχώς και του ΚΙΝΑΛ, την βούληση του δεύτερου κόμματος της Βουλής. Φιμώνοντας έτσι δυο φωνές που ίσως θα τους ήταν ενοχλητικές.
Έτσι η πορεία Παπαγγελόπουλου, προς το εδώλιο του Ειδικού Δικαστηρίου άρχιζε. Κατηγορούμενοι για την υπόθεση Novartis,(Φρουζής) εξετάσθηκαν ως μάρτυρες, εισαγγελικοί λειτουργοί (Αγγελής) που είχαν ξεχάσει για μεγάλο διάστημα την «γνώση» τους, ότι οι τρισκατάρατοι Συριζαίοι, είχαν αποφασίσει να παραπέμψουν προεκλογικά σε δίκη ηγετικά στελέχη της Ν.Δ. ή άλλοι (ΡάΙκου), που στην παραίτησή τους παρέλειψαν να αναφέρουν τους λόγους της, μόνο και μόνο για να ισχυροποιήσουν την προειλημμένη θέση τους ότι την όλη υπόθεση την είχε στήσει ο Παπαγγελόπουλος.
Εξέτασαν βεβαίως και την πρώην εισαγγελέα του Α.Π. Ξένη Δημητρίου, αλλά ποια βαρύτητα θα μπορούσαν να έχουν τα λόγια μιας, έστω ανώτατης δικαστικής λειτουργού, επιλεγμένης από την κυβέρνηση Τσίπρα; Γι αυτό και ό, τι κι αν είπε, πετάχτηκε στον κάλαθο των αχρήστων.
Όμως όσο κι αν δεν διαθέτουν την συνείδηση Δικαστή οι αποτελούντες μέλη της προανακριτικής επιτροπής, όσο κι αν η κομματική τους τοποθέτηση τους επιτάσσει την a priori καταδίκη του θεωρούμενου, εξωμότη της παράταξής τους, έπρεπε να βρουν κάποιες αιτίες, κάποιους λόγους τέλος πάντων να στείλουν τον Παπαγγελόπουλο στο δικαστήριο. Αναδίφησαν λοιπόν όλο τον Ποινικό Κώδικα, επισήμαναν όσα άρθρα λίγο πολύ τους ταίριαζαν, θεώρησαν ότι όλες τις παράνομες πράξεις που περιγράφουν τις τέλεσε ο μέλλων υπόδικος και με τριάντα υπογραφές ζητούν διεύρυνση του κατηγορητηρίου. Που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει την κατηγορία της σύστασης συμμορίας. Συνέστησε δηλ. συμμορία ο πρώην υπουργός με σκοπό την παραπομπή σε δίκη και την καταδίκη συγκεκριμένων στελεχών της Ν.Δ. και κάποιων του άλλοτε ΠΑΣΟΚ.
Με ποιους όμως συνέστησε την συμμορία, δεδομένου ότι απαιτούνται τρία τουλάχιστον πρόσωπα γι αυτήν; Εκτός απ’ αυτόν και την Εισαγγελέα Τουλουπάκη, που πρόσφατα την εμπιστεύθηκε και πάλι το ανώτατο δικαστικό συμβούλιο, πρέπει να βρεθεί κι ένας ή μία ακόμα. Δεν μπορώ να γνωρίζω ποιον θα πάρει η μπάλα, αυτό που μπορώ όμως να πω είναι ότι η Επιτροπή αυτή στην πλειοψηφία της, δεν λειτουργεί με δικαστική συνείδηση.
Διότι δικαστική κρίση, όπως γράφει η συγγραφέας, επίτιμη πρόεδρος Εφετών Σταυρούλα Δημητρίου σχηματίζεται «όταν ο δικαστής μένει ενώπιος ενωπίω στην προσωπική του συνομιλία με το νόμο και τη συνείδησή του, αλλά και του δικαστικού ήθους και μάλιστα όχι εν πλήρει ελευθερία, αλλά μέσα στα αυστηρά πλαίσια που ορίζει το Σύνταγμα».
Ποια όμως δικαστική συνείδηση και πιο δικαστικό ήθος, θα μπορούσαν να έχουν ή να αποκτήσουν οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, συνεπικουρούμενοι από τα πιο μισαλλόδοξα και ρεβανσιστικά μέλη του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, όταν μόνο μέλημά τους είναι να ανατρέψουν την κοινή πεποίθηση ότι η Novartis αποτελεί διεθνές σκάνδαλο και να τιμωρήσουν σκληρά αυτόν, που θεωρούν ότι προσπάθησε ή συνέβαλε στην διαλεύκανσή του;
Ότι θα αποφασισθεί η παραπομπή στο Ειδικό Δικαστήριο ο Παπαγγελόπουλος είναι βέβαιο. Με ποιες κατηγορίες είναι επίσης προδιαγεγραμμένο από τα κατηγορητήρια που συντάσσουν κάποιοι «νομικοί» και τα αποδέχονται χωρίς συζήτηση και προπαντός χωρίς συνείδηση οι ψηφοφόροι βουλευτές της πλειοψηφίας.
Το ερώτημα είναι τι θα κάνει ο Κώστας Καραμανλής; Ο οποίος ως πρωθυπουργός επέλεξε τον Παπαγγελόπουλο ως διοικητή της ΕΥΠ, υπηρεσίας ιδιαίτερα σημαντικής και για το κράτος, αλλά και για την κυβέρνηση. Θα επιτρέψει αυτός και οι όποιοι βουλευτές τον ακολουθούν να καθίσει στο εδώλιο, αντιμετωπίζοντας ατιμωτικά αδικήματα, όπως αυτό της δωροληψίας, ο πρώην έμπιστος συνεργάτης του, παίζοντας τον ρόλο του αμίλητου και άβουλου βουλευτή της πλειοψηφίας, ή θα αρθρώσει επί τέλους λόγο, νηφάλιο και διαφορετικό από εκείνον του έξαλλου, ρεβανσιστή και υποκινητή όλης αυτής της βρώμικης ιστορίας Αντώνη Σαμαρά;