Της Μαργαρίτας Γερούκη
Στις τελευταίες εκλογές (Ιανουάριος 2015) τρίτη κοινοβουλευτική δύναμη αναδείχθηκε η Χρυσή Αυγή. Στις προσεχείς εκλογές στόχος του ίδιου κόμματος, σύμφωνα με τα λεγόμενα του κυβερνητικού του αντιπροσώπου, είναι να αποτελέσει τον ισχυρό αντιπολιτευτικό πόλο του κοινοβουλίου. Αν κρίνουμε από τις δημοσκοπήσεις μπορεί και να τα καταφέρει. Γιατί;
Η προοδευτική αύξηση των ποσοστών του ακροδεξιού αυτού κόμματος και η ενίσχυση της κοινοβουλευτικής του παρουσίας συνοδεύτηκε από την παράλληλη άρνηση των κομμάτων να συνομιλήσουν μαζί του. Έτσι, εκπρόσωποι της Χρυσής Αυγής δεν καλούνται στα τηλεοπτικά πάνελ (ιδιαίτερα μετά το βίαιο επεισόδιο πριν λίγα χρόνια με πρωταγωνιστή τον κ. Κασιδιάρη). Ταυτόχρονα, ούτε ο λόγος και τα επιχειρήματά τους φαίνεται να σπουδαιολογούνται από τα άλλα κόμματα ως άξια απάντησης στο δημόσιο διάλογο. Με αυτό τον τρόπο όμως δεν είναι σα να βρέθηκε η Χρυσή Αυγή στο απυρόβλητο;
Θα μπορούσαν να ζητήσουν τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου διευκρινήσεις από τον κ. Κασιδιάρη για την πρότασή του (όπως μεταδόθηκε σε τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων) να αναλάβει ο στρατός το ζήτημα των προσφύγων. Δηλαδή, τι εννοούσε ακριβώς ο κ. Κασιδιάρης; Οι Έλληνες στρατιώτες να πυροβολούν στα σύνορα τις στρατιές των εξαθλιωμένων προσφύγων, αμάχων, θυμάτων του εμφυλίου πολέμου και του Ισλαμικού φανατισμού, ή οι Έλληνες λιμενικοί στο Αιγαίο να βυθίζουν τα δουλεμπορικά με τις στοιβαγμένες απελπισμένες ψυχές. Πιστεύουν μήπως ότι είναι προτιμότερο στην Κω, τη Λήμνο και τη Σάμο να ξεβράζονται πτώματα γυναικόπαιδων;
Είδαμε στις τελευταίες πολύ πρόσφατες εκλογές τη Χρυσή Αυγή, ένα κόμμα του οποίου πολλοί υποψήφιοι κοινοβουλευτικοί αντιπρόσωποι – του αρχηγού συμπεριλαμβανομένου – βρίσκονταν προφυλακισμένοι με κατηγορίες σχεδόν το μισό ποινικό κώδικα, να κερδίζει σχεδόν μισό εκατομμύριο ψήφους. Αν αυτοί οι ψηφοφόροι δεν συντάσσονται πραγματικά με το βίαιο, ναζιστικό, πατριδοκάπηλο και φοβικό λόγο των εκπροσώπων της Χρυσής Αυγής αλλά πρόκειται στην πλειοψηφία τους για αγανακτισμένους, παραπληροφορημένους ή έστω μπερδεμένους πολίτες, τότε η ευθύνη των κομμάτων του δημοκρατικού τόξου είναι ακόμη μεγαλύτερη να ξεσκεπάσουν, αντιπαλέψουν και καταρρίψουν εν τέλει το λόγο αυτό. Κάτι τέτοιο δε φαίνεται να γίνεται μέχρι τώρα. Αντιθέτως, μήπως δεν είδαμε τις χρυσαυγίτικες ψήφους να εξαγνίζονται στο 62% ΟΧΙ του δημοψηφίσματος;
Η οικονομική-κοινωνική-πολιτική κρίση εξέθρεψε και το νεοναζιστικό αυτό μόρφωμα. Το ότι οι ευθύνες της κρίσης αποδίδονται στην ανεύθυνη τακτική του παλαιοκομματικού συστήματος δεν αλλάζει το γεγονός ότι το 6% των ψηφοφόρων αποδέχονται ένα βίαιο παραλήρημα διανθισμένο με ψευδο-ιστορικά τσιτάτα και επικλήσεις σε ένα αμφίβολης ποιότητας πατριδο-θρησκευτικό αφήγημα. Τα δημοκρατικά κόμματα οφείλουν να αναθεωρήσουν τον τρόπο που αντιπολιτεύονται – ή καλύτερα που δεν αντιπολιτεύονται – τη Χρυσή Αυγή. Επιχειρήματα υπάρχουν πολλά και το κάθε κόμμα μπορεί να διαμορφώσει τη στρατηγική του. Η τακτική στρουθοκαμήλου που μέχρι τώρα ακολουθούν φαίνεται να έχει τα αντίθετα αποτελέσματα. Τι φοβόμαστε;
*Η Μαργαρίτα Γερούκη είναι Σχολική Σύμβουλος, μέλος της συντονιστικής ομάδας εθελοντών στο Ποτάμι Ρεθύμνου και μέλος της επιτροπής εμπειρογνωμόνων για τα θέματα Παιδείας στο Ποτάμι.
