Του Ιωάννη Δαμίγου
Επειδή δεν μπορούν να δικαιολογηθούν περαιτέρω οι αθλιότητες, οι εγκληματικές ενέργειες και οι επιθετικές ορέξεις, οι άπληστοι ρίχνουν τις δικές τους ευθύνες στους επιλεγμένους και εκλεγμένους έπειτα κλόουν των. Τέτοιους κλόουν που δεν έχει γνωρίσει άλλη φορά ο κόσμος όλος, πλέον των κατά καιρούς, ίσως κατά τι σοβαρότερους, σε λατινικές χώρες και στην Αφρική, τοποθετημένων δικτατόρων των ΗΠΑ.
Ο Νετανιάχου επιμένει να δολοφονεί, γιατί αν εκπέσει από το αξίωμα, πολύ πιθανό να καταδικαστεί. Ο Ζελένσκι από την άλλη, δύσκολα θα αποφύγει κι αυτός ποινικές διώξεις όταν τον εξαναγκάσουν σε παραίτηση. Ο δε Τράμπ έχει καταδίκες και ποινές ήδη, αλλά ως κατάλληλος κλόουν εκλέχθηκε για να περαιώσει το έργο, που ο προηγούμενος ανεκδιήγητος ως αλλού ευρισκόμενος γέροντας κρίθηκε ανίκανος. Η Ντερ Λάιεν ανησύχησε για τον βομβαρδισμό στον σταθμό ηλεκτρικής ενέργειας στην Ουκρανία, αλλά για τον πακτωλό εκατομμυρίων των παρασκευαστών πειραματικών εμβολίων, αφού έλαβε την μίζα της, δεν εξέφρασε την παραμικρή ενόχληση, κατηγορούμενη κι αυτή. Εδώ να σημειώσω, αξίζει θαρρώ, την μεγάλη καμπάνια που έγινε σ’ όλη την υφήλιο, κατά της χρήσης σε πλαστικά καλαμάκια, όταν σφάζονται νεογνά στην Παλαιστίνη και τα πυρηνικά είναι έτοιμα να μας λιώσουν. Οι Αμερικάνικοι πύραυλοι που κτύπησαν την Ρωσία, από Ουκρανικό έδαφος, ήταν μικρού βεληνεκούς, οπότε καταρρίπτεται το δικαίωμα της Ρωσίας να απαντήσει, ισχυρίζονται οι Δυτικοί. Ενώ αυτοί που πέφτουν στην Ουκρανία είναι ξεκάθαρα … της Ρωσίας!
Άπληστοι και κλόουν σε μια Ρωσική ρουλέτα, με την κάνη στραμμένη στους λαούς της Ευρώπης, που με την σειρά τους συμμετέχοντας στο παγκόσμιο τσίρκο ηλιθίων, στρέφονται ακροδεξιά ως ακίνητα κι αμίλητα στρατιωτάκια προς ανάλωση, χωρίς όμως δικαιολογία άγνοιας.
Όσο για εμάς εδώ, στο μικρό μας χωριό, άλλοι περιμένουν εναγωνίως να μιλήσει, ως συνήθως; ο Καραμανλής που ενδιαφέρεται για την πορεία της χώρας, ναι. Άλλοι κάνουν λιτανείες για να βρέξει, κάποιοι προσκυνούν και προσεύχονται να κάνει θαύμα των θαυμάτων ο “σας αγαπώ και δεν θα σας προδώσω ποτέ” έκπτωτος πρόεδρος και οι τέσσερις σωματοφύλακες της Κουμουνδούρου, έχοντας ανοίξει πρόωρα το τριώδιο, θα λάβουν μέρος σε debate, σε ώρα μεταξύ του reality survivor και της σειράς πολιτικής προπαγάνδας “Η γη της πολύ μαύρης ελιάς”. Τα φώτα όμως της δημοσιότητας, ετοιμάζεται να κλέψει ο πρόεδρος του Πειραιά σε δικαστήρια, μετά από τις κατηγορίες, αν είναι δυνατόν, για τις οποίες διώκεται για χρηματοδότηση εγκληματικής οργάνωσης και υποκίνηση αθλητικής βίας. Πολύ … σκόνη πρέπει να έχουν οι τοίχοι της δικαιοσύνης και παραληρούν οι υπάλληλοί της. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έχουμε και το come back του Σαμαρά, αυτού που θέλησε ο πρωθυπουργός να στείλει πάλι για διάβασμα της ιστορίας. Ο Ανδρουλάκης παραμένει πάντα ήσυχος, μια και όλο το σύστημα των άπληστων εργάζεται γι’ αυτόν κι ας κάνει πως δεν το ξέρει, όπως όταν τον παρακολουθούσαν για το καλό του τελικά. Μην ξεχάσω την δημοσιογραφική επιτυχία της Γιάμαλη, βέβαια, που περίμενε ο πολίτης με αγωνία, για ν’ ακούσει αυτή την σπάνια πολιτική μορφή του γίγαντα Μπογδάνου. Την οποία όμως επισκίασε η βαρυσήμαντη συνάντηση Αλέξη Τσίπρα – Φόλκερ Τουρκ: Στο επίκεντρο η ανάπτυξη της «οικονομίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Ακόμα την αναλύουν τα ξένα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Ούτε μέσα πάμε καλά, μήτε οι έξω πάνε καλύτερα. Άπληστοι, κλόουν ένα σωρό και λαοί που μόλις βγήκαν από τα σπήλαια θαρρείς, σ’ ένα γαϊτανάκι τρόμου και διαφθοράς, που διαγωνίζονται η ανοησία με την ηλιθιότητα και η πονηριά με την πλειοδοσία. Με την αγωνία να περιορίζεται μεταξύ της επιμέρους ή της ολικής καταστροφής. Ίδωμεν.