Έρχεται κρίση στη Δεξιά: Ωθούν τον Μητσοτάκη σε σύγκρουση με τον Καραμανλή

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΛΑΧΟΣ

Toυ Γ. Λακόπουλου

Οι ενδείξεις πληθαίνουν με τη μορφή δημοσιευμάτων και οι πληροφορίες που διακινούνται το κάνουν όλο και πιο ορατό: κάποιοι προσπαθούν να ωθήσουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη να συγκρουστεί με τον πρώην Πρωθυπουργό  Κ. Καραμανλή… “για να χειραφετηθεί”!

Στην πραγματικότητα η επιδίωξη είναι η περαιτέρω εξάρτηση του προέδρου της ΝΔ από εξωπολιτικά κέντρα και η εκκαθάριση  παλιών λογαριασμών τους με τον πρώην πρωθυπουργό.

Δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Από καιρό τα ίδια κέντρα αξιοποίησαν την αερολογία του Βαγγέλη Βενιζέλου “ο καραμανλισμός είναι αφανής εταίρους του ΣΥΡΙΖΑ”  για να στήσουν το ανατριχιαστικό παραμύθι περί “παράγκας” της κυβέρνησης μέσα στη ΝΔ.

Για να γίνει περισσότερο πιστευτή η κατασκευή  αξιοποιήθηκε εκ των υστέρων και η εύλογη  απόφαση Τσίπρα το 2015 να μην κλείσει το κύκλωμα εξουσίας, εκλέγοντας Πρόεδρο της Δημοκρατίας από το   κόμμα του- όπως ανοήτως του προσέφερε τη δυνατότητα ο Σαμαράς προτείνοντας τον αντιπρόεδρο της ΝΔ-  αλλά να αναζητήσει πρόσωπο από την αντίπαλη παράταξη, καταλήγοντας  μετά τους  Αβραμόπουλο, Καραμανλή,  Μολυβιάτη  στον Προκόπη Παυλόπουλο, που  εξελέγη  και με τις ψήφους της ΝΔ – πλην ενός Λακεδαιμονίου.

Την  περίοδο προ του Δημοψηφίσματος μπήκε ως σάλτσα και η παρερμηνεία του αυτονοήτου ενδιαφέροντος του Προέδρου και του πρώην Πρωθυπουργού να μην μπει σε κίνδυνο η ευρωπαϊκή υπόσταση της χώρας.  Αργότερα ως επιδόρπιο σερβιρίστηκε και η αξίωση να προκαλέσει ο Προκόπης Παυλόπουλος πολιτειακή κρίση … καταγγέλλοντας την κυβέρνηση – κάτι που ζητάει ακόμη ο …Βενιζέλος-και  αφού δεν το έκανε βάλλεται ως… φιλοκυβερνητικός. Από θεσμικό σεβασμό καλά πάμε.

Ωστόσο φυσικός ηγέτης της Κεντροδεξιάς στην Ελλάδα  θεωρείται  πάντα ο Καραμανλής παρότι μετά την εκούσια αποχώρησή του δεν αναμειγνύεται  στα εσωκομματικά και οσάκις του ζητήθηκε συνέδραμε τους δυο διαδόχους του στην κομματική ηγεσία.

 Το παραμύθι ανάλαβαν να σερβίρουν στην κοινή γνώμη τα καλύτερα παιδιά της διαπλοκής. Αυτοί που διακινούσαν την αποπροσανατολιστική θεωρία “ο Καραμανλής έκαψε  την Αθήνα το 2008”, επειδή … δεν κατέβασε το στρατό- ακριβώς  τις ημέρες που ο Αμερικάνος υφυπουργός Μπράιζα του ζητούσε εγγράφως να  διαλέξει αν είναι με τους Ρώσους ή με τους Αμερικάνους στην υπόθεση των αγωγών.

Στην πραγματικότητα  το ίδιο σύστημα που είχε  επικηρύξει τον Καραμανλή όταν αρνήθηκε να υποκύψει στις αξιώσεις συγκυβέρνησης και το στιγμάτισε  με τον  χαρακτηρισμό «νταβατζήδες» συνεχίζει τον  πόλεμο που είχε κηρύξει με αφορμή τον  βασικό μέτοχο. Από αυτή την άποψη είναι ασαφές αν ο τελικός στόχος είναι ο σημερινός, ή ο πρώην πρωθυπουργός.

Αυτό το παραμύθι χρησιμοποιήθηκε αρχικά για την ανάδειξη  του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της ΝΔ  αντί του Βαγγέλη Μεϊμαράκη-  που θα επικρατούσε άνετα στην πρώτη εκλογή, αν δε μεσολαβούσε η δολιοφθορά της ομάδας Σαμαρά που ακύρωσε τη διαδικασία, με το πρόβλημα των υπολογιστών.

Το επιχείρημα  ήταν του τύπου ράβδος εν γωνία άρα βρέχει: ο Μεϊμαράκης είναι με τον Καραμανλή, ο Καραμανλής ανέχεται τον Τσίπρα, άρα τι αντιπολίτευση θα κάνει η ΝΔ με κάποιον  φιλοκαραμανλικό, άρα και… φιλο-Τσιπρικό στην  ηγεσία;  Δούλεψε ή όχι πάντως ο Κυριάκος την πήγε την εκλογή.

Ωστόσο φυσικός ηγέτης της Κεντροδεξιάς στην Ελλάδα  θεωρείται  πάντα ο Καραμανλής παρότι μετά την εκούσια αποχώρησή του δεν αναμειγνύεται  στα εσωκομματικά και οσάκις του ζητήθηκε συνέδραμε τους δυο διαδόχους του στην κομματική ηγεσία. Η αντιπαλότητα συγκεκριμένων κέντρων της διαπλοκής προς το πρόσωπο του δεν έχει ανασταλεί και  σ’ αυτή ανάγεται η ανάμιξή του ονόματός του σ’ αυτά τα σενάρια.

Ο πρώτος που κατάλαβε ότι σ’ αυτό το παραμύθι υπάρχει  δράκος που απειλεί τον ίδιο ήταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος έσπευσε να ζητήσει τη συνδρομή και τι συμβουλές του Καραμανλή και να παρακαλέσει τον Παυλόπουλο να ξεχάσουν τα παλιά.

Σωστές κινήσεις. Θα  μπορούσε να επιδιώξει την πρωθυπουργία χωρίς ανοιχτή γραμμή με τον  Καραμανλή και σε σύγκρουση με τον αρχηγό του κράτους;  Έκτοτε οι σχέσεις Καραμανλή- Κυριάκου, που δεν είχαν διαταραχθεί ποτέ, κινούνται σε ήρεμα νερά. Ωστόσο το παραμύθι  της «παράγκας» ή επιμέρους κεφάλαιά του, αναμεταδίδονται για τρέχουσες ανάγκες της συντροφιάς.

Στην αρχή φαίνονταν ακατανόητη η εμμονή, αλλά όσο τρέχουν οι πολιτικές εξελίξεις  ο στόχος αναδύεται: είναι ο έλεγχος του Κυριάκου. Ήδη ο πρόεδρος της ΝΔ «έχει μπει στο λούκι» και είδαμε να κινείται αρκετές φορές συμπληρωματικά με μιντιάρχες και λοιπούς παράγοντες της διαπλοκής, με  αποκορύφωμα τις τηλεοπτικές άδειες.  Ωστόσο η ομάδα παραγόντων εκτός πολιτικής που  έχει κηρύξει αιώνιο εχθρό τον Καραμανλή, κρίνει ότι θα πρέπει να υπάρξει ρήγμα στις σχέσεις του με τον σημερινό πρόεδρο της ΝΔ, ώστε να μην τον λαμβάνει υπόψη του σε περίπτωση που κερδίσει πράγματι το αξίωμα του πρωθυπουργού.

 Προσωπικά ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν δείχνει σημάδια προετοιμασίας για μια τέτοια σύγκρουση, αντιλαμβανόμενος προφανώς ότι στην πράξη θα συνιστά αυτοτραυματισμό του. Ωστόσο υπάρχουν παράγοντες εντός και εκτός της ΝΔ που δημιουργούν τετελεσμένα γεγονότα και τον εγκλωβίζουν σε αντιδράσεις και  επιλογές που δεν ξεκινούν  από τον ίδιο.

Εκπρόσωποι αυτών των παραγόντων στα ΜΜΕ και το περιβάλλον του Μητσοτάκη, αναδεικνύουν θέματα  δια των οποίων οικοδομείται σταδιακά μια μελλοντική σύγκρουση του Κυριάκου με τον Καραμανλή, ειδικά όσο ενισχύεται η πεποίθηση ότι η ΝΔ θα κερδίσει τις εκλογές.  Κατ τους δικούς τους σχεδιασμούς  η ενδεχομένη Πρωθυπουργία Μητσοτάκη πρέπει να είναι κάτι σαν τον χαμένο παράδεισο που αναζητούν, αλλά για να  το διασφαλίσουν δεν πρέπει  να έχει σχέση με τον Καραμανλή- , ακόμη καλύτερα αν βρίσκονται στα  μαχαίρια…

Σ’ αυτή τη γραμμή έχει προσχωρήσει και ο  Αντώνης  Σαμαράς που  στρέφεται πλέον κατά του ανθρώπου που τον έβγαλε από τη αφάνεια -παραπέμποντας στο ανέκδοτο με το  σκορπιού. Προσωπικά ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν δείχνει σημάδια προετοιμασίας για μια τέτοια σύγκρουση, αντιλαμβανόμενος προφανώς ότι στην πράξη θα συνιστά αυτοτραυματισμό του. Ωστόσο, όπως συνέβη και σε άλλες περιπτώσεις, υπάρχουν παράγοντες εντός και εκτός της ΝΔ που δημιουργούν τετελεσμένα γεγονότα και τον εγκλωβίζουν σε αντιδράσεις και  επιλογές που δεν ξεκινούν  από τον ίδιο.

Μένει να κριθεί αν ο σχεδιασμός να εξωθηθεί  σε  εσωκομματική αναμέτρηση -με το πρόσχημα της ανανέωσης του κόμματος- εν όψει της κατάρτισης των ψηφοδελτίων για τις προσεχείς εκλογές -θα ολοκληρωθεί, με κάποιον τρόπο και με όποιο κόστος για τη ΝΔ.