Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής
Σε μια απ’ τις βαθύτερες κρίσεις της ιστορίας τους, τα κόμματα της Δημοκρατικής Παράταξης
Πρωταγωνίστρια σ’ αυτές τις εκλογές ήταν, αναμφισβήτητα, η αποχή… Κοντά στο 70%, λέει, έφτασε στον Δήμο Αθηναίων. Που σημαίνει ότι, την περασμένη Κυριακή, μόλις το 30% των κατοίκων της πόλης ξύπνησαν, πλύθηκαν, πήραν το πρωινό τους, το μεσημεριανό τους, το απογευματινό τους εν πάση περιπτώσει, και πετάχτηκαν στο εκλογικό τμήμα της γειτονιάς να ψηφίσουν τον δήμαρχο της καρδιάς τους. Οι υπόλοιποι απέστρεψαν το βλέμμα από τις κάλπες και συνέχισαν την σαββατοκύριακη ρουτίνα τους.
«Μπακογιάννης Κωνσταντίνος… 41%», έγραψαν την επομένη οι εφημερίδες. Που πάει να πει πως ο γιός της Ντόρας έλαβε το 41% του 30% των Αθηναίων που πλύθηκαν, πήραν το πρωινό τους, το μεσημεριανό τους, το απογευματινό τους εν πάση περιπτώσει, και πετάχτηκαν στο εκλογικό τμήμα της γειτονιάς να ψηφίσουν τον δήμαρχο της καρδιάς τους, αλλά αυτό δεν το έγραψαν οι εφημερίδες.
Ούτε το έκαναν λιανά. Που πάει να πει πως δεν εξήγησαν ότι αφ’ ης ο γιός της Ντόρας… υπερψηφίστηκε από το 41% του 30% του εκλογικού σώματος του Δήμου Αθηναίων, σημαίνει ότι μόλις… ενάμισης στους δέκα Αθηναίους (57.800 από τους 449.902 εγγεγραμμένους στους εκλογικούς καταλόγους) τον ψήφισαν. Τώρα, αν τον ψήφισαν για δήμαρχο της… καρδιάς τους ή της τσέπης τους, θα σας γελάσω…
*******
Το δεύτερο, πάντως, είναι πιο πιθανό. Για σκεφτείτε το λίγο: βάλτε τους μεγαλοεργολάβους και τις οικογένειές τους που έφαγαν το «παντεσπάνι» από το τετραετές γκρέμισε – χτίσε των… μεγάλων περιπάτων, προσθέστε σ’ αυτούς τους δεκάδες υπεργολάβους και τους εκατοντάδες επωφελούμενους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους – αδέλφια, ξαδέλφια και λοιπούς συγγενείς, συνυπολογίστε την… μετακλητή πολιτική πελατεία του Μητσοτακέικου στις υπηρεσίες του Δήμου, καθαριότητα, κήπους, πάρκα, δημοτική αστυνομία, «Αθήνα 984 radio» κλπ, κλπ, πολλαπλασιάστε επί 4 ή επί 5 ή επί 6 σταθμίζοντας τις κουμπαριές, τα άμεσα και έμμεσα ρουσφέτια κλπ, κλπ, και φτάνετε άνετα σ’ ένα νούμερο που αγγίζει το 41% του 30% του εκλογικού σώματος του Δήμου Αθηναίων. Τους 57.800 νοματαίους, δηλαδή, που ψήφισαν ως… δήμαρχο της καρδιάς τους τον Κώστα Μπακογιάννη.
Αν τώρα κάνουμε λιανά τις ψήφους που μάζεψε ο υποστηριζόμενος από τον ΣΥΡΙΖΑ υποψήφιος δήμαρχος Κώστας Ζαχαριάδης (έλαβε το 13,36% του 30% του εκλογικού σώματος του Δήμου Αθηναίων, που πάει να πει ότι τον ψήφισαν μόλις 18.668 από τους 449.902 εγγεγραμμένους στους εκλογικούς καταλόγους), συμπεραίνουμε ότι ούτε ένας στους δέκα απ’ τους 145.000 Αθηναίους που έσπασαν την αποχή και πήγαν να ψηφίσουν την περασμένη Κυριακή, δεν τον ψήφισε.
*******
Αυτό αποδίδεται και στην εσωστρεφή αποχή από την πολιτική δράση της ξεκομμένης, ακόμα και από το εναπομείναν εκλογικό σώμα (17,8%) του ΣΥΡΙΖΑ μετά την παραίτηση Τσίπρα, μειοψηφικής κομματικής νομενκλατούρας. Παράδειγμα, εκείνη η… υποδειγματική φραξιονιστική συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας της 3ης Αυγούστου 2023, που αναπαριστά… θαυμάσια τους χρονίζοντες αλληλοσπαραγμούς μεταξύ διαφόρων συνιστωσών και «τάσεων», για κάθε είδους ιδεοφαντασιακές εξουσιαστικές αυταπάτες: με αποκορύφωμα εκείνη την απίστευτη ναρκισσιστική διελκυστίνδα μεταξύ Φίλη και Ζαχαριάδη, με έπαθλο τη θέση του υποψηφίου δήμαρχου Αθηναίων∙ αφού προηγουμένως την είχαν… αδειάσει, εξαναγκάζοντας σε αποχώρηση τον σαφώς καταλληλότερο απ’ αυτούς για τη θέση, μπασκετμπολίστα Νίκο Παππά… Επειδή είχε υποδειχθεί από τον Αλέξη Τσίπρα!..
Εν τέλει, η αποχή (από 50-70%) σε αναλυτικό συνδυασμό με το εκάστοτε αποτέλεσμα αποτυπώνει την κλιμάκωση της – κατά τα λοιπά, γενικευμένης – λαϊκής αποστροφής για τους πολιτικούς και την πολιτική που ασκούν οι ίδιοι και τα κόμματα που αντιπροσωπεύουν, σε δημοτικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο.
Ειδικότερα, η αποχή (70%) στο Δήμο Αθηναίων σε αναλυτικό συνδυασμό με τα αποτελέσματα, πέρα από την οριακή απαξίωση του Κώστα Μπακογιάννη, δείχνει και την μεγάλη αποστροφή για τους πολιτικούς και την πολιτική των κομμάτων της – ευρισκόμενης σε μια απ’ τις βαθύτερες κρίσεις της ιστορίας της – δημοκρατικής παράταξης, τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και το ΠΑΣΟΚ – KΙΝΑΛ, αντίστοιχα…
ΥΓ: Παρ’ όλα αυτά, στον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ η εσωστρέφεια συνεχίζεται: η εξουσιομανία των πολιτικών στελεχών της εσωκομματικής αντιπολίτευσης παραμένει αθεράπευτη, οι μάχες της καρέκλας, καμουφλαρισμένες με επικοινωνιακά ιχνοστοιχεία… μαρξισμού – λενινισμού, καλά κρατούν… Σε βαθμό δικαίωσης ενός αιρετικού αφορισμού του Ιονέσκο για τους επαγγελματίες πολιτικούς Δύσης και Ανατολής: «Υπάρχουν δύο είδη ιδιοσυγκρασίας, η καλλιτεχνική και η επιστημονική. Υπάρχει επίσης ένα τρίτο είδος ανθρώπου, οι πολιτικοί…
»Αυτοί δεν μετέχουν καμιάς κουλτούρας. Θρονιασμένοι στην κορυφή, είναι πραγματικά απαραίτητοι μόνο για εργασίες τρίτης κατηγορίας, τις λιγότερο σημαντικές, για μάγειρες της κοινωνίας…».
