Του Βασίλη Κόκκα
“Ό κόσμος καταστρέφεται καί αυτοί
φωτογραφίζουν πέτρες…”
Ρ.ΜΠΡΕΣΟΝ
Οί καθημερινές ειδήσεις παίρνουν τήν όψη δυστοπίας.Τό έγκλημα πού βλέπουμε νά εκτυλίσσεται μπροστά στά μάτια μας,τελικά θά βαρύνει συνολικά τή γενιά μας άν συνεχίσουμε νά σιωπούμε.Πόση αιματοχυσία αθώων καί πόση σκατοψυχιά αντέχουμε ακόμα;
Όσο καί νά κάνουμε τά στραβά μάτια,ή οδυνηρή αλήθεια είναι ότι αντιμετωπίζουμε μία γενοκτονική πραγματικότητα!Τό κράτος πού έχει τοποθετηθεί ώς θεματοφύλακας τής μνήμης τού Ολοκαυτώματος,έχει εμπλακεί καί πρωτοστατεί σέ μία επιχείρηση γενοκτονίας καί ανελέητης εθνοκάθαρσης….
Τί ειρωνεία αλλά ή ιδέα τού ” ποτέ ξανά” καταβαραθρώνεται από τά εγκλήματα πολέμου πού διαπράττονται στή Γάζα μέ τή σύγχρονη ” τελική λύση” τού κράτους τού Ισραήλ πού φέρνει τήν κόλαση επί τής γής καί έχει φαρδιά πλατιά τήν υπογραφή τού Νετανιάχου καί τών υποστηρικτών του….
Ή ανοχή είναι συνενοχή!!! Τό καθεστώς τής ατιμωρησίας καί τής απόλυτης ασυλίας ενός κράτους-δράκουλα που ζεί μέ τό αίμα αθώων παιδιών καί τό χρησιμοποιεί ώς καύσιμη ύλη δέ μπορεί νά συνεχισθεί,άν θέλουμε νά λογιζόμαστε άνθρωποι πού έχουμε ακόμα καρδιά καί νού.
Δέν περιποιεί τιμή στήν Ελλάδα ή ντροπιαστική στάση τής κυβέρνησης πού απέχει επιδεικτικά ακόμα καί από ημιτελείς διεθνείς πρωτοβουλίες γιά νά δοθεί τουλάχιστον επισιτιστική βοήθεια στούς χιλιάδες ανθρώπους πού λιμοκτονούν.Μαύρη κηλίδα στήν ιστορία τής πατρίδας μας!Οί κυβερνώντες καλλιεργούν ανερυθρίαστα τήν αυταπάτη ότι όλα θά πάνε καλά μέ τήν εθελοδουλεία μας….Αγνοώντας τά πρώτιστα:
τήν παραγωγική αποσάθρωση,τή δημογραφική κατακρήμνιση,τήν κρατική παραλυσία.Ή ασφάλεια καί ή ευημερία δέν έρχονται όμως μέ τή διαρκή εθνική ταπείνωση ούτε μέ τό νά γίνουμε γιουσουφάκια καί προτεκτοράτο αλλά μόνο μέ τήν παραγωγική εργασία πού υποκαθιστά τίς εισαγωγές καί αυξάνει τίς εξαγωγές,μέ τό σχεδιασμό,τήν αξιοκρατία,τή σκληρή δουλειά καί τήν αγάπη γιά τήν πατρίδα.
Μάς κάνουν νά ντρεπόμαστε γι αυτό πού είμαστε….Μέ όσα αδιανόητα καί απερίσκεπτα κάνουν οί κυβερνώντες καί μέ όσα δέν κάνουν τά ηγετικά εκτοπλάσματα τής αντιπολίτευσης πού ζυγίζουν τίς λέξεις μία μία η αιδημόνως σιωπούν ενώ θάπρεπε νά είναι στά κάγκελα.
Άς σταθούμε όρθιοι! Άς αναμετρηθούμε μέ τή συνείδηση μας.Όχι,δέν είναι αναγκαιότητα ό μαρτυρικός θάνατος χιλιάδων παιδιών.Άς τό βροντοφωνάξουμε! Κι άς μάς πούν “καραφλομαλλιάδες καί προγάστορες” ό Χωμενίδης καί ό Άδωνης….Τιμή μας καί καμάρι μας! Ή ντροπή είναι δική τους.
“Τά κάγκελα πού τόν κρατούν έχουν
κουράσει
τόσο τό βλέμμα του πού πιά είναι σάν
τυφλό.
Όλα είναι κάγκελα γι’αυτόν,
κάγκελα δάση,
κάγκελα χίλια πού έχουν ζώσει ένα κενό.
Τό ρωμαλέο τό βήμα του μάταια γυρεύει
φυγή απ’τόν κύκλο πού’ναι ασφυκτικά
βραχύς,
λές καί μία δύναμη πελώρια νά χορεύει
γύρω απ’τόν άξονα μιάς θέλησης νωθρής.
Σπάνια μόνο τής ματιάς του ή αυλαία
βουβά σηκώνεται.Μιά λαμπερή σκιά
τότε τινάζει τό κορμί του ακαριαία-
ύστερα σβήνει μόλις φτάσει στήν καρδιά.”
RAINER MARIA RILKE