Του Ιωάννη Δαμίγου
Κάποτε, προ πολλών ετών υπήρχε ο “εχθρός”, ο αντίπαλος, ο επίβουλος και τον αναγνώριζες ή σε είχαν εκπαιδεύσει να τον αντιλαμβάνεσαι ως τέτοιον. Κοντολογίς, ήξερες με ποιον έχεις να κάνεις. Λάμβανες τα μέτρα σου, προετοιμαζόσουν και ανάλογα με τις δυνάμεις σου αντιστεκόσουν, ακόμα κα υποχωρώντας σε πολλές των περιπτώσεων.
Άλλαξαν όμως οι καιροί, άλλαξαν και οι άνθρωποι, οι πάντα ανεπίδεκτοι μαθήσεως, μα κυρίως άλλαξαν οι εχθροί ή μάλλον οι τακτικές των. Ο ένας εχθρός και πάντα ο ίδιος, αυτός δεν αλλάζει ποτέ, επιμερίστηκε σε πολλαπλά ακόμα πιο επιθετικά επίπεδα και διαχύθηκε επιτήδεια στην ανέτοιμη πάντα κοινωνία, η οποία φόρεσε για μια ακόμα φορά το ρούχο του έκπτωτου πολιτισμού. Του νέου παρα-πολιτισμού, του φτιαγμένου στα μέτρα ελέγχου, μέσω αποχαύνωσης, αυτόν των μόνιμα δίποδων. Που σαν ακρίδες δεν άφησαν τέχνη για τέχνη, να μην την μαγαρίσουν.
Από την μαφία των”trapper”, έως και την διαφήμιση της adidas να ποδηγετεί, ματαίως και βλάσφημα, την Ακρόπολη! Χωρίς αρχή, χωρίς αιδώ, ένας αχαλίνωτος εκπτωτικός διαγωνισμός εξανδραποδισμού αξιών. Ένας ακήρυχτος πόλεμος εναντίον του Ανθρώπου μέχρι του ολοσχερούς αφανισμού του. Γιατί αυτός ακόμα διατηρεί, παρ’ όλα τα εκούσια – ακούσια λάθη του, στοιχεία πολιτισμού ή προσπαθεί ακόμα. Αποτελεί εμπόδιο, στις ορδές απολίτιστων δίποδων, που έχουν παραδοθεί όργανα στο σύστημα και έχουν μετατραπεί υπηρέτες του, αγνοώντας.
Ο καπιταλισμός, ο ανεξέλεγκτος αυτός καπιταλισμός, έχει παρασύρει στο πέρασμά του κάθε μόριο αξίας της Ανθρώπινης ύπαρξης και το έχει μεταβάλει σε διάφορα υλικά σκουπίδια καταναλωτικής κερδοφορίας. Επιδεικνύοντας τέτοια και τόση αδιαφορία, για τα εγκλήματα κατά παιδιών, που συντελούνται σήμερα στην Γάζα, στην Σομαλία, εχθές και αύριο στο Σουδάν και απανταχού στον πλανήτη, όπου πολλαπλασιάζεται η παραγωγή επιθετικών “πολιτισμένων” δίποδων. Αυτά τα “πολιτισμένα” δίποδα λοιπόν, κατόπιν οδηγιών του κατασκευαστή των, ήδη παρουσιάζουν και προωθούν έναν καινούριο κόσμο, μια νέα πραγματικότητα, που όμως αντιγράφει τον προϊστορικό κόσμο, αυτόν των άγριων ενστίκτων.
Ισχύει στην πράξη, η ανεπίσημη κήρυξη πολέμου των δίποδων κατά της μειοψηφίας Ανθρώπων. Τα νούμερα και η ισχύς, κλείνουν προς την πλειοψηφία των. Η μόνη πιθανή προοπτική ανατροπής των, έγκειται στην αδυναμία σκέψης των, αλλά και στην αντοχή – επιμονή του ύστατου αγώνα, υπέρ της αξίας του πνεύματος των Ανθρώπων.