Το πρόβλημα ως προς τις παράνομες παρακολουθήσεις δεν είναι βέβαια νομικό, αλλά πολιτικό και ανάγεται στον τρόπο που ασκεί την εξουσία ο Πρωθυπουργός, συγκεντρώνοντας υπό τον άμεσο έλεγχό του τα πάντα.
Ι. Η ομολογημένη πλέον παραβίαση του απόλυτου δικαιώματος του απορρήτου επικοινωνίας ή ανταπόκρισης του ευρωβουλευτή και Προέδρου του ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ Ν. Ανδρουλάκη, του δημοσιογράφου Θ. Κουκάκη και όσων πολιτικών γράφηκε ότι θα αποκαλυφθούν (Γ.Σουλιώτης, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 14.8.22) αλλά και χιλιάδων πολιτών, αποτελεί αδιαμφισβήτητα δεινή παραβίαση του Συντάγματος και άλλων Διεθνών Συμβάσεων, ως προς αυτήν δε ταυτίζονται όλοι οι συνταγματολόγοι, νομικοί, δημοσιολόγοι (Βλέπετε και δηλώσεις Κ. Καραμανλή).
Έτσι το πρόβλημα ως προς τις παράνομες παρακολουθήσεις δεν είναι βέβαια νομικό, αλλά πολιτικό και ανάγεται στον τρόπο που ασκεί την εξουσία ο Πρωθυπουργός, συγκεντρώνοντας υπό τον άμεσο έλεγχό του τα πάντα (ΕΥΠ, ΕΡΤ, ΑΠΕ-ΜΠΕ) και υποβαθμίζοντας την λειτουργικότητα των Ανεξάρτητων Διοικητικών Αρχών (ΑΔΑΕ, ΕΣΡ, ΕΑΔ, ΡΑΕ, Αρχή Ανταγωνισμού κ.α.), με τρόπο, όχι μόνον υπερβάλλοντα πρωθυπουργικοκεντρικό, αλλά ηγεμονικό και με άκρατο αυταρχισμό (βλ. Spiegel, New York Times, Financial Times, Politico, Wasington Post, Le Monde κ.α.).
ΙΙ. Πέραν αυτών, ωστόσο, ο Πρωθυπουργός, ενώ στην πράξη δεν έλαβε καμία πολιτική ευθύνη (άρνηση τροποποίησης του νόμου για ΑΔΑΕ που το κόμμα του εσπευσμένα ψήφισε κ.α.), επιχειρεί να εντάξει στο δικό του ιδεολογικοπολιτικό πλαίσιο και τις επιλογές της Π.τ.Δ., μόνο που γι’ αυτό απαιτείται η συνύπαρξη δύο παραγόντων.
Έτσι καταγράφηκε, ότι η Π.τ.Δ. αναφέρθηκε στην υπόθεση των υποκλοπών με τρόπο, που υποβοηθούσε την κυβερνητική θέση, αρκούμενη να αναφέρει μόνο τα σχετικά άρθρα του Συντάγματος. Το ζήτημα όμως δεν βρίσκεται στην υπενθύμιση των άρθρων, αλλά στην απαρέγκλιτη τήρησή τους, για την οποία έχει δυνατότητες – και όλοι το αντιλαμβάνονται – όσο και χρέος η Π.τ.Δ. να παρέμβει, χωρίς βέβαια να απαιτεί κανείς να υπεισέρχεται σε κυβερνητικές αρμοδιότητες.
Γνωρίζει, πρωτίστως η Π.τ.Δ. βέβαια, ότι ο σεβασμός στις διατάξεις του Συντάγματος και στη δημοκρατία αποτελεί θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων, πολύ δε περισσότερο, όσων ασκούν εξουσία, όπως του Πρωθυπουργού και εν τέλει της Π.τ.Δ..
Σχετικά παρατηρείται, ότι δεν πρέπει να περάσει βέβαια η αντίληψη, που καλλιεργεί μεθοδευμένα η Κυβέρνηση και τα Μ.Μ.Ε. που την στηρίζουν, ότι πρόκειται για μια «απλή» παραβίαση ενός μόνο άρθρου του Συντάγματος- αν και αυτή και μόνο να ήταν, δικαιώνονται όσα έχουν από πολλές πλευρές αναφερθεί-, όταν το ένα άρθρο συνδέεται με το άλλο και αυτά οδηγούν στην προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ιδιωτικότητας και γενικότερα της προσωπικότητας των ανθρώπων, η οποία προικοδοτείται με όσα δικαιώματα έχουν θεσπιστεί.
ΙΙΙ. Τέλος σε σχέση με αυτά ουδείς δικαιούται να αγνοεί, ότι η παραβίαση του Συντάγματος και η αναξιοπιστία γενικότερα της λειτουργίας των θεσμοθετημένων εξουσιών, την ευθύνη της οποίας έχει η Κυβέρνηση και ιδίως ο Πρωθυπουργός, σε συνδυασμό με τις γενικότερες δυσμενείς κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες που επικρατούν και θα επιδεινωθούν, δημιουργούν έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών στο ίδιο το δημοκρατικό – όπως αυτό είναι οργανωμένο- σύστημα. Στην απογοήτευσή τους αυτοί οδηγούνται σε ιδεολογικά και πολιτικά αδιέξοδα, σχετικώς δε οι πολιτικές εξελίξεις σε χώρες της Ευρώπης με την άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων και τον εκφασισμό – σε όχι ευκαταφρόνητο μέγεθος- των κοινωνιών, διδάσκουν και προειδοποιούν για πολλά. Κυρίως- αλλά όχι μόνο – τους υψηλά ιστάμενους στην πυραμίδα της εξουσίας.
(Ο Αντ. Ρουπακιώτης είναι Δικηγόρος)
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR