Βαγγέλης Βενιζέλος: Ένα κόμμα -με το συνέδριό του!- μόνος του…

Του Γ. Λακόπουλου

Ακούγεται απίστευτο. Ενώ το κόμμα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του οποίου ανήκει -ακόμη- προετοιμάζεται για, όχι ένα αλλά, τρία συνέδρια, ο Βαγγέλης Βενιζέλος οργανώνει το… δικό του – επιστρατεύοντας κόσμο και ντουνιά.

Για την ακρίβεια την προσεχή Δευτέρα ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, πρώην επίσης αντιπρόεδρος του Γ. Παπανδρέου, του Λ. Παπαδήμου και του Αντ. Σαμαρά, διοργανώνει σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας  διήμερο συνέδριο  με τίτλο «Η Ελλάδα μετά». Σαν να ψιλοδανείζεται κάτι από το «Επόμενη Ελλάδα» του άσπονδου αντιπάλου του Γιάννη  Ραγκούση δείχνει, αλλά αυτό είναι το λιγότερο.

Καλό είναι να γίνονται στη χώρα τέτοιες συζητήσεις, αλλά βουλευτής να οργανώνει …συνέδριο μόνος του δεν είναι και ότι πιο συνηθισμένο. Ιδίως αν προσέξει κανείς ότι σύμφωνα με το πρόγραμμα το συνέδριο – μετά από τους φίλους και γνωστούς του που κλήθηκαν, σημαντικές προσωπικότητες οι περισσότεροι- θα κλείσει με τον ίδιο και τον .. Στέλιο Ράμφο – αυτό μάλλον από τον Στ. Θεοδωράκη είναι ξεπατικωμένο- που θα μιλήσουν με θέμα «Μπορούν οι Ελληνίδες και Έλληνες να ξαναονειρευθούν; – Ένα νέο εθνικό αίτημα 200 χρόνια μετά».

Ρώτησα κάποια στιγμή τον αγαπητό μου φίλο Τσάρλς Νταλάρα για το πώς αντιλαμβάνεται το DSA, αν το αντιλαμβάνεται ως κάτι τεχνικά άψογο, μου είπε ότι «φυσικά είναι κάτι μεταξύ επιστήμης και τέχνης, διότι έχει μέσα μια σειρά από διαισθητικά στοιχεία, από υποθέσεις οι οποίες τακτοποιούν μαθηματικά το σχήμα, αλλά όχι οικονομικά». Και έτσι επήλθε η συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Σε μια συζήτηση με την Ελλη Στάη μάλιστα είχε υπονοήσει ότι κάνει χάρη στο ΠΑΣΟΚ που είναι προεδρος του: «Έχω εγώ ανάγκη;».
«Πας καλά;» θα του έλεγε κάποιος φίλος του –αν είχε τρόπο να ακούσει. Αλλά αυτό είναι αδύνατο. Ο Βαγγέλης ακούει μόνο τον εαυτό του – εκτός από τις φωνές της Ιστορίας. Τελικά δεν χρειάζεται να ιδρύσει κόμμα όπως επίσης του αποδόθηκε. Είναι ήδη κόμμα ο ίδιος. Ενα ΙΧ κόμμα, με το συνέδριο του και με τον αρχηγό του. Τι άλλο θέλει;

Έχουν εξήγηση όλα αυτά; Μάλλον. Από όσα είπε σε μια πρόσφατη συνέντευξή του ο Βαγγέλης Βενιζέλος καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι αποκατέστησε τη σχέση του με την Ιστορία.  Άρχισε εκ νέου  να …επικοινωνεί μαζί της. Είναι ο μεγάλος του έρωτας  άλλωστε καθώς – όπως ο ίδιος έχει δηλώσει- διατηρεί από χρόνια σχέση μαζί της.

Τέτοιες ημέρες το 2015 εγκαταλείποντας την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ – εκών άκων- έλεγε: «Αποχωρώ από τη θέση του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, όχι από την πολιτική, όχι από την ευθύνη μου, όχι από τον αγώνα για τη χώρα, όχι από τη σχέση με τους πολίτες, όχι από τη σχέση με την ιστορία. Η υπεράσπιση του έργου των θέσεων μου, είναι εθνικό καθήκον αλήθειας, υπερβαίνει οποιοδήποτε κομματικό καθήκον, που έχω εκπληρώσει στο ακέραιο».

Λόγω αυτής της σχέσης διευκρίνισε και πρόσφατα ότι δεν προτίθεται να αποχωρήσει από την πολιτική.  «Δεν πρόκειται κανέναν να αφήσω να χαρεί επειδή δεν θα με έχει απέναντί του», έλεγε- αφήνοντας άναυδους  όσους διαβεβαίωνε κατά την ίδια περίοδο ότι «θα τα παρατήσει γιατί δεν τους αντέχει».  Εννοούσε ότι δεν αντέχει τη Φώφη.

Και παλαιότερα είχε απειλήσει να φύγει, διαβεβαιώνοντας ότι δεν είναι ανεπάγγελτος και μπορεί να επιστρέψει στο Πανεπιστήμιο -και να βρει την ησυχία του. Σε μια συζήτηση με την Ελλη Στάη μάλιστα είχε υπονοήσει ότι κάνει χάρη στο ΠΑΣΟΚ που είναι προεδρος του: «Έχω εγώ ανάγκη;».

«Πας καλά;» θα του έλεγε κάποιος φίλος του –αν είχε τρόπο να ακούσει. Αλλά αυτό είναι αδύνατο. Ο Βαγγέλης ακούει μόνο τον εαυτό του – εκτός από τις φωνές της Ιστορίας. Τελικά δεν χρειάζεται να ιδρύσει κόμμα όπως επίσης του αποδόθηκε. Είναι ήδη κόμμα ο ίδιος. Ενα ΙΧ κόμμα, με το συνέδριο του και με τον αρχηγό του.  Τι άλλο θέλει;

Ο «Κύκλος Ιδεών για την Εθνική Ανασυγκρότηση» που δημιούργησε ο Βενιζέλος, κοπιάροντας τον ΟΠΕΚ-  του Σημίτη όχι των πετρελαιάδων-  έκανε ήδη είκοσι εκδηλώσεις σε ενάμιση χρόνο με τον ίδιο κεντρικό ομιλητή. Τώρα επιχειρεί να κάνει κάτι πιο εντυπωσιακό, βάζοντας όλα τα λεφτά στο τραπέζι. Συνέδριο πριν το συνέδριο του «κόμματός του».

Από μακριά δείχνει ως προσπάθεια να διασκεδάσει το αδιέξοδο στο οποίο περιήλθε, καθώς αντιλαμβάνεται ότι παρά τα προσόντα του, τον εξαίρετο λόγο του, την ευστροφία και την υψηλή αντιληπτική του ικανότητα, δεν τον θέλει κάνεις. Στο ΠΑΣΟΚ δεν χωράει – τουλάχιστον έτσι όπως ο ίδιος μετράει τον εαυτό του – παρότι είχε την ευκαιρία του να δείξει πόσο ηγέτης είναι και στη ΝΔ θα ξηλωθούν και τα πλακάκια αν … προσκληθεί.

Μετά όλα αυτά ο πιο χαρισματικός και ο πιο αυτοκαταστροφικός πολιτικός της γενιάς του κάνει συνέδριο. Καταδικό του. Σε μια περίοδο που το ΠΑΣΟΚ ψάχνεται για το μέλλον του, που εξελίσσονται ποικίλες διεργασίες για την Κεντροαριστερά και τη Σοσιαλδημοκρατία, αυτός όταν δεν συζητάει με τους εκπροσώπους της Δεξιάς κάνει προσωπικό πάρτι.

Ειρήσθω εν παρόδω η υπόθεση του «Κύκλου», είναι κάπως καθυστερημένη. Οταν έπρεπε να δημιουργήσει το περίφημο Ρεύμα Ιδεών, που προετοίμαζε μετά την ήττα του στις αρχαιρεσίες του ΠΑΣΟΚ, υπέκυψε στην απαγόρευση που του επέβαλε ο Γ. Παπανδρέου.

Από αυτόν άλλωστε πήρε στη συνέχεια και τα ανώτερα αξιώματα που έλαβε ποτέ στο δημόσιο βίο μέχρι τον δραματικό Νοέμβριο του 2011  που τα έσπασαν. Πρώτα τον στήριξε στην αναγγελία του Δημοψηφίσματος, μετά έκανε προσωπικές επαφές πίσω από την πλάτη του στις Κάννες και στο τέλος   κατέλυσε – ο συνταγματολόγος – κάθε συνταγματική τάξη όταν ως υπουργός ανήγγειλε την κατάργηση   απόφασης του Πρωθυπουργού, ερήμην του!  Για να «σώσει τις τράπεζες».

Τελικά πήρε το ΠΑΣΟΚ σε μαύρο χάλι, όταν αποφάσισε ο Παπανδρέου να του το δώσει, προσπάθησε να το μασκαρέψει με την …«Ελιά» με σκοπό να το διαλύσει – σκασίλα του, μήπως ηταν με τον Ανδρέα Παπανδρεου στην ίδρυση του;- και τελικά το παρέδωσε ταπεινωμένος με 4%.

Στο μεταξύ πρόλαβε να ξηλώσει την ιδρυτική ιδεολογία του, να το στρέψει εναντίον της Αριστεράς και να το προσδέσει στο ακροδεξιό άρμα του Σαμαρά. Με τον οποίον εξακολουθεί να νταραβερίζεται – διαψεύδοντας ότι τα βρήκε τον… Κυριάκο – και να του απονέμει εύσημα που θα έκαναν τα κόκκαλα του Ανδρέα Παπανδρέου να τρίζουν.

Πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θεωρεί «μπεσαλή» κάποιον που έριξε την κυβέρνηση του κόμματός του, προς όφελος επιχειρηματικών συμφερόντων! Και στάζει μέλι για τον Άδωνι!

Μετά όλα αυτά ο πιο χαρισματικός και ο πιο αυτοκαταστροφικός πολιτικός της γενιάς του κάνει συνέδριο. Καταδικό του. Σε μια περίοδο που το ΠΑΣΟΚ ψάχνεται για το μέλλον του, που εξελίσσονται ποικίλες διεργασίες για την Κεντροαριστερά και τη Σοσιαλδημοκρατία, αυτός όταν δεν συζητάει με τους εκπροσώπους της Δεξιάς κανει προσωπικό πάρτι.

Αντί να συνεισφέρει με τις  αναγνωρισμένες πολιτικές του ικανότητες στη σύμπνοια της Δημοκρατικής Παράταξης προσπαθεί να δείξει ότι αφού δεν τον θέλει αρχηγό της μπορεί να την υπερβεί.

Η προφανής σοβαρότητα και το κύρος όσων κλήθηκαν να πάρουν μέρος στο συνέδριο δεν αμβλύνει τον ακατανόητο χαρακτήρα της πρωτοβουλίας του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Ούτε μπορεί κρύψει- αντίθετα αναδεικνύει – τον  ναρκισσισμό του, έτσι όπως εκδηλώνεται σε κάθε δημόσια εμφάνιση του άλλωστε, με την περίτεχνη ρητορική του. Αν πρόκειται πέσουν τα φώτα επάνω του, ακόμη και  Οικουμενική Σύνοδο θα διοργανώσει.

Αντί να συνεισφέρει με τις αναγνωρισμένες πολιτικές ικανότητες του
στη σύμπνοια της Δημοκρατικής Παράταξης προσπαθεί να δείξει
ότι αφού δεν τον θέλει αρχηγό της μπορεί να την υπερβεί

Προφανώς ότι το καταφέρνει δεν είναι τυχαίο. Αλλά ταυτόχρονα τον εντάσσει και στην κατηγορία πολιτικών σαν τον Αντρεότι, για τον οποίο  έλεγαν στην Ιταλία: «Είναι τόσο ικανός, ώστε είναι ικανός  για όλα».

Σίγουρα πάντως ο Βενιζέλος είναι ικανός να συνδέσει τον εαυτό του με τα 200 χρόνια από την ελληνική  επανάσταση – και το κάνει. Σαν να έχει με εκείνη την περίοδο την ίδια σχέση που έχει με το κούρεμα του χρέους το 2012 – το οποίο υπέγραψε η κυβέρνηση Παπανδρέου, υλοποίησε η κυβέρνηση Παπαδήμου, αλλά στο δικό του παράλληλο σύμπαν, εκείνες οι κυβερνήσεις δεν είχαν πρωθυπουργούς. Μόνο η παρουσία του είχε αξία, αφού  κατά τους υπολογισμούς του, με προβολή στο… 2060 ωφέλησε τη χώρα κατά 1,3 τρισ. ευρώ.

Εδώ εκτός από τη πολιτική και την οικονομία, σηκώνει τα χέρια και η επιστήμη.