Του Μάνου Στεφανίδη
Μου ήταν ανέκαθεν πολύ συμπαθής για την μετριοπάθεια του και αργότερα μου έγινε ακόμη πιο πολύ συμπαθής για τον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε στους τόνους λάσπης που δέχτηκε. Ήταν προφανές ότι δεν κόλλαγε με την υπόλοιπη ηγετική ομάδα, ότι διαφοροποιούνταν από τον κυνισμό, τον τυχοδιωκτισμό, και τον λαϊκισμό των Τσίπρα, Παππά, Βαρουφάκη.
Η δήλωσή του κόλαφος για κάθε ρυπαρογράφο. Επίσης το ότι απέχει πια από την πολιτική και δεν κάνει κι αυτός κόμμα για να μας σώσει όπως οι υπόλοιποι αποχωρήσαντες από την κυβέρνηση χωρίς ούτε έναν λόγο αυτοκριτικής. Ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης αποδεικνύεται ότι δεν είναι ούτε αρχολίπαρος, ούτε εξουσιομανής.
Κατά τα άλλα όλοι πρέπει να ξανασκεφτούμε τι μπορεί να είναι αριστερά σήμερα τι οφείλει να είναι χωρίς ιδεοληψίες ή δογματισμούς. Ο Σακελλαρίδης παρουσιάζει μια στάση εκεί που όλοι οι άλλοι προβάλλουν εγωισμό και ωμό συμφέρον. Πείνα εξουσίας και κρεσέντο ίντριγκας.
Κατά τα άλλα υπήρξε και αυτός κομμάτι εκείνης της αλλόφρονος διακυβέρνησης που κόστισε στον τόπο 90 δισεκ. και τον διεθνή μας ευτελισμό. Και που σήμερα είναι υπόλογη και για εθνικούς κινδύνους με την ακατανόητη πολιτική της. Τουλάχιστον όμως αυτός είχε την παρρησία να διαχωρίσει από νωρίς την θέση του. Κι αυτό στην εποχή των καμμένων και των εντελώς Καμμένων δεν είναι αυτονόητο.
ΥΓ. 1 Η κυβέρνηση Συριζανέλ αποτελεί για την χώρα την τελευταία ευκαιρία για να αποκτήσει ουσιαστική και όχι θυμική-συμφεροντολογική σχέση με την πολιτική σκέψη και το πολιτικώς δραν. Δυστυχώς όμως πρόκειται για μαθήματα που πληρώνουμε ως σύνολο πολύ ακριβά. Και ακόμη δεν έχει έρθει ο τελικός λογαριασμός ….
ΥΓ.2 Σήμερα στο Μαξίμου παίζουν παιχνίδι ποικίλοι αστέρες των Εξαρχείων όπως π.χ. οι Τσεκεροκυριτσαίοι. Όμως, κατά τη γνώμη μου, ο Κυρίτσης ας γράφει αστειάκια με τον Τσέκερη, άντε και να υπογράφει τα μνημόνια. Μέχρι εκεί μπορούν. Όλα τα άλλα είναι επικίνδυνα. Εννοώ τα SMS, τα Tweet, οι δηλώσεις κύκλων του Μαξίμου. Αμφότεροι έχουν τεράστια ευθύνη για πολλές από τις επιλογές του Τσίπρα. Βλέπετε, τους ακούει!