

Η συνέντευξη δόθηκε για το ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ που επέλεξε να δώσει για προδημοσίευση τις ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ του μπορεί να δούμε σε τηλεοπτική σειρά, όπως είχε πει, αν και όπως μας είπε αποφάσισε «μη γίνει τόσο γρήγορα πάμπλουτος από τα συγγραφικά δικαιώματα».
«Aυτή η κυβέρνηση δεν είναι Αριστερά»
-Ο εγκληματολόγος βοήθησε ιδιαίτερα τον πολιτικό όχι μόνο γιατί τον κατηύθυνε στις επιστημονικές / κοινωνικές / θεσμικές / υπηρεσιακές του επιλογές (αφού ως γνωστόν ως Καθηγητής ερευνούσα, έγραφα και δίδασκα τα αντικείμενα που κλήθηκα να υπηρετήσω ως Υπουργός) αλλά κυρίως γιατί τον προφύλαξε από τις Κομματικές ίντριγκες και τις προσωπικές παγίδες που του έστηναν διάφοροι κύκλοι. Ως πολιτικός δρούσα αλλά ως εγκληματολόγος κατανοούσα και προέβλεπα (εν μέρει και «ξεκάρφωνα»). Άρα δεν υπήρξε σύγκρουση. Αλληλοσυμπλήρωση θα το χαρακτήριζα.
– Βλέπω συχνά στο facebook τις αναρτήσεις σας. ΄Εχετε ποστάρει το τραγούδι του Γιώργου Νταλάρα ‘Εγώ φεύγω από τα όνειρά σου και καλή τύχη όπου κι αν πας»! Και σκέφτομαι μήπως τελικά ο Νταλάρας δεν ταιριάζει εδώ, όσο ο …Τζίμης Πανούσης. Μήπως πρέπει να αλλάξετε ρεπερτόριο;
– Το facebook είναι ένας κοινωνικός, φιλικός, ψυχαγωγικός χώρος επικοινωνίας με γνωστούς – αγνώστους. Δεν αποτελεί έναν άμεσο ιστό άσκησης πολιτικής ή κριτικής. Άρα πολλές αναρτήσεις μπορεί να σχετίζονται με ψυχικές καταστάσεις, άλλες απευθύνονται σε συγκεκριμένα άτομα κι άλλες «υπαινίσσονται» κάτι βαθύτερο. Πού εντάσσεται η ανάρτηση αυτή αφήνω τη φαντασία σας να λειτουργήσει.
«Δεν είμαι στην υπηρεσία κανενός. Ούτε καν του εαυτού μου!»
– Κύριε Πανούση, για σας όπως φαίνεται, ένας κύκλος έκλεισε. Ποιός θα είναι ο επόμενος; Tι πρόκειται να κάνετε στο άμεσο μέλλον;
– Πως αξιολογείτε σήμερα- έξω από την κυβέρνηση- την πορεία της;


«Ο Τσίπρας να απελευθερωθεί από τον εαυτό του»!
– Πως αξιολογείτε προσωπικά τον Αλέξη Τσίπρα;
-Δεν κάνω προβλέψεις ή προφητείες. Δεν γνωρίζω όλα τα στοιχεία της κρίσης. Η κρίση προυπήρχε (αξιακή, κοινωνική) πριν καταστεί οικονομική και πολιτική. Φοβάμαι ότι οι περισσότεροι Έλληνες θέλουν να περάσει η κρίση για να «κάνουν τα ίδια». Αν έτσι έχουν τα πράγματα, συνεκτιμώντας το ασταθές διεθνές περιβάλλον, φοβάμαι ιδιαίτερα την εθνική καταστροφή.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ
Ξυπνάει νωρίς, ακούει λαϊκά και πάει γυμναστήριο. Παλιά έπαιζε και ποδόσφαιροΟ Γιάννης Πανούσης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 2 Αυγούστου του 1949. Βαπτίστηκε στην εκκλησία του Αϊ-Γιάννη στο Λουτράκι. Έλκει καταγωγή από την Αρκαδία (από τον πατέρα του Απόστολο Πανούση, δικηγόρο) και από την Κόρινθο (από τη μητέρα του η οποία ήταν γόνος πολιτικής οικογένειας, των Ηλιοπουλαίων).
Τα πρώτα γράμματα τα μαθαίνει στο Δημοτικό Σχολείο Κολωνού. «Κολωνός σημαίνει κόσμος που ζει στους δρόμους, φτωχολογιά που μαθαίνει ποδόσφαιρο στην αλάνα και που καταλαβαίνεις τις ανθρώπινες σχέσεις».
Φοιτά στην Λεόντιο Σχολή. Γαλλικό σχολείο. Πολύ καλός μαθητής, χρονική περίοδος ’61-’67, μέσα στα περίεργα χρόνια. Οικογένεια Αριστερή.. Εξορία. «Ήμουν πολύ καλός μαθητής με μεγάλη απόσταση από τον δεύτερο»Δεν μου έδιναν ποτέ τη σημαία ως αριστερό και προσπαθούσαν να με αποβάλλουν, αλλά δεν γινόταν αφού η διαφορά από τον δεύτερο ήταν μεγάλη. 19,5 ο Γιάννης, 17,8 ο δεύτερος, τι θα παρουσίαζαν; Ήταν θέμα εικόνας. Έτσι επιβίωσα».
Πετυχαίνει στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά αγαπούσε τη Φιλολογία. Όμως ο πατέρας του, δικηγόρος, τον προόριζε για διάδοχό του.«Τα κλαμπ του Λουτρακίου έχουν βογκήξει από εμένα όπως επίσης και οι ταβέρνες, τα κέντρα… συνδύαζα τα πάντα. Τρεις μήνες τα έκανα λίμπα, τρεις μήνες διάβαζα ασταμάτητα. Πήγα στη Νομική Σχολή την οποία δεν αγάπησα. Τελειώνω όμως και πηγαίνω για δεύτερο πτυχίο στις Πολιτικές Επιστήμες με μεγαλύτερο κέφι. Ακόμα δεν είχα βρει τι θα έκανα».
Γίνεται δεκτός στη Νομική Σχολή Θράκης. Η Κομοτηνή ήταν άγνωστη πόλη μέχρι τότε για τον ίδιο. «Όταν ανέβηκα στην Κομοτηνή, τρόμαξα. Έπαθα έναν πανικό βλέποντας μιναρέδες και φερετζέδες. Παίρνω ένα τηλέφωνο και λέω εγώ δεν κάθομαι το βράδυ, φεύγω. Τελικά έμεινα 19 χρόνια. Δεν ήθελα να φύγω. Όταν έφυγα, στον αποχαιρετιστήριο λόγο μου, είπα, εγώ απλώς ξενιτεύομαι από την Θράκη.»
Ως καθηγητής Νομικής ανέβηκε όλες τις πανεπιστημιακές βαθμίδες. Διετέλεσε Κοσμήτορας της Νομικής Σχολής, Αντιπρύτανης τρεις θητείες και Πρύτανης από το 1994 έως το 1997.
«Έχω την αίσθηση ότι γενικά στη ζωή μου με αγαπάνε από Νωματάρχη και κάτω, δηλαδή ο απλός κόσμος. Δεν με αγαπάει κανείς από Νωματάρχη και πάνω. Διακομματικά, διαπολιτικά, δηλαδή με την εξουσία δεν έχω καλές σχέσεις, όποια και αν είναι.
Είναι δική μου επιλογή ως ιδεολογία, ως τρόπος ζωής, εγώ δεν τα πάω καλά με την εξουσία. Θέλω να είμαι κριτικός, δεν θέλω να είμαι ουρά της εξουσίας.» θα πει στην Λίνα Μουζάκη σε μια συνέντευξη για το περιοδικό «Μαζί».
Παρότι είναι επηρεασμένος από τις ιδέες του ΚΚΕ Εσωτερικού βρέθηκε στο χώρο του ΠΑΣΟΚ. «Από το 1978 έως το 1983 ήμουν ΠΑΣΟΚ, ό,τι και αν αυτό σημαίνει. Είμαι ένας από αυτούς που έγραψαν το νόμο για τα Πανεπιστήμια, τον οποίο ακόμα δεν μπορούν να γκρεμίσουν όσο και να προσπαθούν.
Το 1983 αρχίζω να καταλαβαίνω τι γίνεται και παίρνω μια απόσταση από τους μηχανισμούς του ΠΑΣΟΚ. Δεν έπαψα να έχω φίλους όμως. Το 1988-1989, με το σκάνδαλο Κοσκωτά, κάνω επίσημη δήλωση ότι αποχωρώ.
Η οριστική απομάκρυνση από το χώρο του ΠΑΣΟΚ έγινε το 2001-2002 όταν είπα ότι δεν θέλω να έχω καμία σχέση. Έχω μόνο διαπροσωπικές σχέσεις, είμαι τελείως ανεξάρτητος κομματικά».
Βρέθηκε στην κυβέρνηση από επιλογή του Αλέξη Τσίπρα και στο μάτι του κυκλώνα. Δηλώνει …αμετανόητος κι ελπίζει σε μια Αριστερά που δεν θα ψεύδεται χωρίς αυλές, στρατούς και ιερατεία.
«Είμαι παρών αλλά όχι για όλους και για όλα».