Του Ιωάννη Δαμίγου
Πρόκειται για την επικράτηση του παραλογισμού ή ξεκάθαρα για την επέλαση και υπερίσχυση της ηλιθιότητας. Η ενισχυμένη παρουσία της ακροδεξιάς, σε όλα σχεδόν τα μήκη και τα πλάτη του “σύγχρονου” και “πολιτισμένου” κόσμου, καταδεικνύει την παντελή έλλειψη της πραγματικής έννοιας: Παιδεία!
Η εικόνα των “δημοκρατικών” λαών, που πάσχουν και συνεχίζουν να υπόκεινται τα πάνδεινα, να εκλέγουν τους ακροδεξιούς στην ηγεσία τους, ξεπερνά το τραγικό, το ανόητο, το μοιραίο. Η βολική δικαιολογία, πως έχουν το παντοδύναμο χρήμα, πως έχουν όλα τα μέσα, πως επιβάλουν το σχέδιό τους, μάλλον κάτι άλλο κρύβει. Ή την εκούσια παράδοση στο μοιραίο λόγο ανικανότητας ή την παραδοχή στον άγριο και ενστικτώδη τρόπο ζωής των πρώτων ανθρώπων, ως φύση. Το αρρωστημένο της πραγματικότητας, η αποφυγή ευθύνης, η αποδοχή των δεδομένων, η ανοχή της ανομίας και η προσπάθεια ανάλυσης της ανοησίας, εξέλιξη το ονομάζεις μα όχι πολιτισμό!
Σπηλιές είχε ο πρώτος άνθρωπος, καταφύγια έχει ο εξελιγμένος! Μάχες είχε ο πρωτόγονος, πολέμους έχει ο σύγχρονος! Σπαθιά, τόξα και τσεκούρια τότε, εξελιγμένα όπλα, έξυπνες βόμβες και δορυφορικές εικόνες στόχων σήμερα! Ας σκοτωνόμαστε με συμβατικά όπλα, όχι στην χρήση των πυρηνικών, μην καταστραφούμε κιόλας, ειπώθηκε αυτό! Αν αυτό δεν είναι ο ορισμός της παράνοιας, πρέπει να εφεύρουμε άλλον, νέο.
Οι “δημοκρατικοί” λαοί έχουν εκλέξει τους “ακροδεξιούς” ηγέτες τους ή έστω τους με δεξιούς μανδύες, φερέφωνα πάντα, για να μοιράσουν τον κόσμο πάλι, γιατί τα παλιά νούμερα δεν βγαίνουν. Αφού μακελέψουν πρώτα τις “παράπλευρες απώλειες”, μετά θα ασχοληθούν με τα προϊόντα, αέριο, ορυχεία, πετρέλαια και άλλα τιμαλφή, απαραίτητα για την εξέλιξη της ανθρωπότητας, βεβαίως βεβαίως και την συνεχιζόμενη συσσώρευση πλούτου. Απαραίτητου για την επιβίωση των ιθύνοντων εκλεκτών παραγωγής σκέψης. Και ο “παντοδύναμος” λαός, θα αρέσκεται να κουρνιάζει στο αιώνιο χθεσινό παράπονο, της αδικίας και της ανημπόριας, τάχα.