Του Ιωάννη Δαμίγου
“Όταν είσαι στην ώρα σου, “έχεις αργήσει”, γιατί δουλειά μας είναι να βλέπουμε μπροστά και να κοιτάμε το μέλλον, εκεί είναι τα λεφτά! Και χρειάζεστε ένα αφεντικό πιο πλούσιο από εσάς, ώστε να μην νιώσει ποτέ φθόνο όταν κάνετε περιουσία. Ο χρηματιστής Ιβάν Μπρόσκι είπε “Η απληστία είναι καλή”, η οικονομική φιλοδοξία όμως ακούγεται καλύτερα. Είμαστε γενετικά φτιαγμένοι να νοιώθουμε άπληστοι. Αυτό μας ξεχωρίζει από τα ζώα. Το ζώο χρειάζεται τροφή για λίγες ημέρες, για τον χειμώνα. Ο άνθρωπος είναι το μόνο ζώο που προβάλλει την ιδέα του μέλλοντος. Μια ζωή δεν περιορίζεται σε λίγες ημέρες, είναι χρόνια και πρέπει να κάνουμε αυτή την ζωή όσο γίνεται καλύτερη. Και επειδή καταλαβαίνουμε πως η θνησιμότητά μας δεν αποφεύγεται , είναι πιο σημαντικό για εμάς, από κάθε άλλο είδος, να απολαύσουμε τον χρόνο μας εδώ. Και έτσι σέρνουμε και τους άλλους μαζί μας.
Η οικονομική φιλοδοξία είναι ο νοητικός κινητήρας του κόσμου. Χωρίς εμάς το επίπεδο της ζωής θα ήταν στα πρώτα του στάδια ακόμα. Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να κριθεί από κίνητρα, παρά μόνο από τις αμοιβές που μας έχει δώσει. Όχι μόνο ως άτομα, αλλά ως είδος”! Αυτά αναφέρει ο “εγκληματικά” χρηματιστής, στον μονόλογο παρότρυνσης απευθυνόμενος στους υπαλλήλους της εταιρείας του, στην ενδιαφέρουσα σειρά “EXIT”, που περιγράφει την ζωή τεσσάρων φίλων επιτυχημένων χρηματιστών, που έχουν ξεμείνει από αξίες, παραλογιζόμενοι εν μέσω κοκαΐνης, αλκοόλ και σεξ, καταστρέφοντας τις οικογένειες και τα παιδιά τους.
Μια εξαιρετικά συμπυκνωμένη και σύντομη απόδοση μέρους του σκεπτικού, των απόλυτων αριθμών του καπιταλισμού, που ισοπεδώνει ήθος, αρχές και ανθρώπινες αξίες, εμπρός στα υλικά και τις απολαύσεις αυτών που απαιτούν και κάνουν τα πάντα, με σκοπό μόνο να χαίρονται ως είδος την ζωή. Με μοναδική αρχή τους, να κάνουν ότι θέλουν, όπως θέλουν και όταν το θέλουν, χωρίς να υπολογίζουν θύματα στο σαρωτικό πέρασμά τους. Μάλιστα ως Νάρκισσοι, πιστεύουν πως παράγουν και έργο στην κοινωνία, προσφέροντας θέσεις εργασίας!
Αλήθεια πόσοι από αυτούς τους υπαλλήλους γύρω μας, οραματίζονται μια τέτοια ευκαιρία, έχοντας ως πρότυπο τέτοιους τύπους που με δόλο, θράσος και χρηματισμό καταλλήλων, εκμαιεύουν επικερδείς πληροφορίες μεταπουλώντας εγκληματικά αέρα; Έτοιμοι να θυσιάσουν τα πάντα, προκειμένου να περάσουν πολύ καλά.
Άλλωστε όλοι γύρω μας, από ελάχιστη απόδοσης κλίμακα έως μεγαλύτερη αυτό δεν κάνουν; Σε ένα τέτοιο αλλοτριωμένο σύστημα, για “αρπαχτές” δεν συζητούν οι περισσότεροι; Και είναι πολύ δύσκολο, σχεδόν αδύνατο ν’ αντισταθεί κανείς να συμμετέχει σαν “είδος”, γιατί κινδυνεύει ν’ αποκλεισθεί ως επικίνδυνος από παντού. Εν κατακλείδι ας μην καρτερούν κάποιοι και ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο του γενικού συνόλου. Καθώς όλο και πιο πολλοί, προσπαθούν να αποτελέσουν μέλος κάποιου “είδους”, προσβλέποντας προσωπικά οφέλη.