Του Ιωάννη Δαμίγου
Ταράχτηκα, ακόμα παραπάνω από τις προηγούμενες εικόνες και videos, με τις κτηνωδίες των Ισραηλινών, δεν θα σημειώσω πολιτών, γιατί μάλλον θα πρόκειται για ένα νέο “είδος” ναι, υπανθρώπων, καθώς παρακολούθησα ένα τελευταίο, που αδυνατούσα να κατανοήσω, αρνιόμουν. Θεώρησα πως θα αφορά κάποια μυθοπλασία, μια υπερβολή ανάμεσα στα πολύ υπερβολικά, που δυστυχώς και μόνο παρακολουθούμε, κάποια προπαγάνδα ίσως. Φευ!
Θα πρέπει ασφαλώς, ν’ αναθεωρήσουμε έναν φασιστικό ορισμό, τον χαρακτηρισμό έσχατου σημείου ανθρώπου ως “Ναζί”, μετά από το παρακάτω! Οι Ισραηλινοί διεξάγουν εκδρομές σε ασφαλή σημεία του μετώπου, ποιου μετώπου δηλαδή, όπου με κιάλια, το νέο είδος, μπορεί να παρακολουθεί δια ζώσης, τις δολοφονίες μωρών, τα αποστεωμένα παιδάκια, τους βιασμούς των γυναικών και άλλα “αθλήματα” εν είδη τουριστικής ατραξιόν! Επιβιβάζονται σε τουριστικά εκδρομικά λεωφορεία και από απόσταση των δέκα περίπου χιλιομέτρων, “απολαμβάνουν” την σφαγή σίγουρα ανθρώπων! Μεταξύ αυτού του τελευταίου σε ανακάλυψη είδους, παρατηρούνται θεατές νέων ηλικιών, νεαρών εφήβων, με τους γονείς και συγγενείς των. Δεν γνωρίζω την τιμή εισιτηρίου της εκδρομής, ούτε ακόμα αν πληρώνοντας κατιτίς παραπάνω, μπορείς να πάρεις μέρος στο μακελειό! Αλήθεια, ας μου γράψει κάποιος, αν έχει κάτι άλλο υπόψη του, παραπάνω από αυτό το τελευταίο επίτευγμα.
Θα σταματήσω εδώ, αδυνατώντας να συνεχίσω από την αηδία, την συρρικνωμένη αηδία, αυτής της κατάντιας, του εκφυλισμού ενός ολόκληρου λαού, αυτής της παντελώς χαλασμένης φυλής. Μια αισχρής κοινότητας, που ανοίγει, αν είναι δυνατό μετά από αυτά τα φριχτά που είχε υποστεί, νέους “δρόμους” διεξαγωγής φρικαλεοτήτων, προσφέροντας παράδειγμα! Και με αυτά φτάσαμε στο άβατο της ζωής, αυτής που γνωρίσαμε ως άνθρωποι.