Toυ Ιωάννη Δαμίγου
Επαναστατικά μανιφέστα, καταγγελίες, προσωπικές επιθέσεις, αναλύσεις επιφανείας, μάταιη προσπάθεια διαφοράς τάχα, μια αριστερόστροφη κατρακύλα, με κεντρώα φυγόκεντρο στον γύρο του θανάτου! Όψιμοι αντάρτες, μετά την προκλητική φυγομαχία ετών, την απόλυτη σιγή σύμπραξης και συμμετοχής στα ανεπίτρεπτα, εμφανίζονται στο προσκήνιο και πάλι ψελλίζοντας!
Αόριστα και γενικά ως είθισται, ανεύθυνα και ξεδιάντροπα, αποποιούνται τις ονομαστικές ευθύνες τους. Δεν τολμούν παρόλα αυτά, να μιλήσουν και να αναλάβουν πρώτα τις δικές τους ευθύνες και μετά να ξεστομίσουν το όνομα του άμεσα υπεύθυνου, που ακολουθούσαν πιστά μέχρι πρότινος. Λίγοι και μικροί. Ακολουθούν οι αναζητών τες κώδικες επικοινωνίας, οι πιστοί κομματικοί πατριώτες στους καταπατημένους κανόνες, που επιμένουν στην εσωτερική αντιπαράθεση, αγνοώντας τις χαώδεις διαφορές, που θυμίζουν την εμμονή του κου Τσίπρα να αλλάξει από μέσα την Ευρώπη!
Όλοι αυτοί, δεν φοβούνται πλέον τις ανεύθυνες αντιπαραθέσεις μεταξύ των, αλλά τρέμουν ακόμη να ψιθυρίσουν την αλήθεια. Έχουν τσακωθεί με την αλήθεια, χρόνια τώρα και επιμένουν στην δήθεν διάσωσή των, μέσω της τεθλασμένης οδού, οι μοιραίοι. Αυτή τους η επιμονή, στην υποτίμηση του κοινού τους, των ψηφοφόρων, είναι και η τρανή απόδειξη της ανικανότητας ανάληψης πρωτοβουλιών, η δουλική υποταγή και ανοχή, ίσως για την διατήρηση και θέσεων ακόμα.
Και επιμένουν λαλούντες περί επαναφορά υπερηφάνειας και ανάγκη πειστικής πρότασης για την επόμενη ημέρα του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ! Την οποία απώλεσαν χρόνια τώρα και θα την ανακαλύψουν οσονούπω!.Ούτε ένας ή μια δεν παραιτήθηκε ποτέ, ούτε ένας ή μια δεν σήκωσε ανάστημα αξιοπρέπειας, ούτε ένας ή μια δεν ένοιωσε την ανάγκη να αντισταθεί ξεχωρίζοντας. Πάντα κρατώντας την ζυγαριά του συμφέροντος, την ίση απόσταση, την αποφυγή ρήξης και υποστηρικτές της πολύτιμης ισορροπίας στην τραμπάλα του “πρέπει”.
Τώρα, ευθαρσώς κάποιοι απαντούν και δικαίως, πως έχουμε ψηφισμένο πρόεδρο και κάποιοι ανεπίκαιροι θυμήθηκαν το “λάθος” εκλογής ακόμα και μη μέλους. του καταστατικού. Οι μεν εκμεταλλευόμενοι και οι δε διαμαρτυρόμενοι. Λες και αυτό ήταν το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ! Αποστροφή προκαλούν όλα αυτά και όλοι αυτοί και αυτές, που προσποιούνται πως δεν κατάλαβαν και δεν καταλαβαίνουν ακόμα.
Οι υπαίτιοι και υπαίτιες, ακούσια ή εκούσια το ίδιο κάνει, της απαξίωσης της αριστεράς. Την πολυπόθητη επιδίωξη όλων των άλλων, την μετουσίωσαν σε πράξη, όλοι και όλες μαζί, στελέχη και μέλη του κόμματος. Χωρίς, δυστυχώς, μια εξαίρεση, ούτε μια!
Δεν καταλογίζω ευθύνη σε αυτούς που ψήφισαν αυτόν που τους υπέδειξαν. Υπάκουσαν και ακολούθησαν ως συνήθως, μέχρι εκεί φτάνουν, από πάντα. Την απόλυτη ευθύνη την φέρουν αυτοί που τους οδήγησαν εδώ. Η σιωπή τους θα ήταν μια κάποια λύση. Μα ούτε να αποχωρήσουν δεν ξέρουν; Το γελοίο ξεπέρασε το αστείο! Επιτέλους!