Της Ρέιτσελ Σάμπι(*)
Αν θέλατε να γράψετε μια παρωδία των Συντηρητικών της Βρετανίας, θα δυσκολευόσασταν πολύ να βρείτε κάτι καλύτερο από το φετινό συνέδριο του κόμματος στο Μάντσεστερ.
Τα πράγματα πήγαν τόσο άσχημα, ώστε ακόμη και το σκηνικό κατέρρευσε στο τέλος της ομιλίας της πρωθυπουργού Τερέζα Μέι. Προηγουμένως, η ομιλήτρια είχε ταλαιπωρηθεί από μια κρίση βήχα κι από έναν ηθοποιό που τη διέκοψε για να της επιδώσει ένα «έντυπο απόλυσης».
Ήταν ένα ταιριαστό κλείσιμο ενός συνεδρίου που έδειξε ότι οι Τόρις βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση και οι ημέρες της Μέι στο τιμόνι του κόμματος είναι μετρημένες. Το Συντηρητικό Κόμμα είναι διχασμένο στο ζήτημα του Brexit και μαστίζεται από αντιπαραθέσεις για την ηγεσία του. Οι προτάσεις που παρουσιάστηκαν στο συνέδριο μοιάζει να έχουν αντιγραφεί από το πρόγραμμα των Εργατικών και στερούνται αξιοπιστίας.
Η σύγκριση με το συνέδριο του Εργατικού Κόμματος που είχε γίνει μια εβδομάδα νωρίτερα στο Μπράιτον ήταν συντριπτική. Εκεί, τα ηγετικά στελέχη έγιναν δεκτά σαν ροκ σταρ. Οι εκδηλώσεις ήταν μαζικές και ο Τζέρεμι Κόρμπιν αντιμετωπιζόταν ως ο μελλοντικός πρωθυπουργός. Διάφοροι επιχειρηματίες στήθηκαν στην ουρά για να συναντηθούν με τον σκιώδη υπουργό Οικονομικών Τζον ΜακΝτόνελ. Διότι αν πολλοί στον επιχειρηματικό τομέα ενοχλούνται από τα σχέδια των Εργατικών να αυξήσουν τον φόρο των επιχειρήσεων, άλλοι αντιμετωπίζουν θετικά τη δέσμευση του κόμματος να επενδύσει στις υποδομές, και ιδιαίτερα στην τεχνολογία. Ένας επιπλέον παράγων που στρέφει τις επιχειρήσεις προς τους Εργατικούς είναι οι καταστροφικοί χειρισμοί της κυβέρνησης Μέι στο θέμα του Brexit, που αναμένεται να προκαλέσουν μεγάλα προβλήματα στην οικονομία.
Τα σχέδια των Εργατικών να αναδιαρθρώσουν την οικονομία συνιστούν ρήξη με τη νεοφιλελεύθερη συναίνεση των τελευταίων 30 ετών. Η στροφή αυτή έχει λαϊκή στήριξη, αλλά θα αντιμετωπίσει όπως είναι φυσικό θεσμική αντίσταση. Και με δεδομένο ότι πολλοί σκιώδεις υπουργοί είναι άπειροι, οι σύμβουλοι του Εργατικού Κόμματος στρέφονται για συμβουλές σε χώρες όπως η Δανία και η Γερμανία.
Σε κάθε περίπτωση, η πρόθεση του Κόρμπιν να εκδημοκρατίσει το κόμμα του παίρνει ήδη σάρκα και οστά. Την ώρα που χιλιάδες ενθουσιώδεις εθελοντές έχουν βγει στους δρόμους, τα στελέχη δηλώνουν από το βήμα του συνεδρίου ότι «ένας άλλος κόσμος είναι δυνατός». Στο Μπράιτον, πάνω από χίλιοι σύνεδροι -πολλοί από τους οποίους είχαν μόλις εκλεγεί είδαν μέτρα που ενέκριναν τη μια μέρα να εμφανίζονται την επομένη στην ομιλία του αρχηγού. Και ο Μακ Ντόνελ διαβεβαίωσε ότι σημαντικά ζητήματα όπως οι επανεθνικοποιήσεις θα προωθηθούν σε συνεννόηση με τα συνδικάτα, την κοινωνία των πολιτών, τους καταναλωτές και τις τοπικές αρχές.
Είναι βέβαιο ότι οι Εργατικοί θα δεχθούν πιέσεις να «στρογγυλέψουν» το πρόγραμμά τους. Και οι αντιδραστικές δυνάμεις που συνέβαλαν στη νίκη του Brexit δεν έχουν εξαφανιστεί και μπορεί ανά πάσα στιγμή να ενεργοποιηθούν εκ νέου από τη Δεξιά. Αν όμως το κέντρο έχει πράγματι μετατοπιστεί, αν η ανεξέλεγκτη λειτουργία της ελεύθερης αγοράς έχει επιτέλους αναγνωριστεί ως πηγή διαιρέσεων και αν η ελεύθερη πτώση των Συντηρητικών συνεχιστεί, τότε, ύστερα από πολλές δεκαετίες στο περιθώριο, ίσως να έχει έλθει η ώρα της βρετανικής Αριστεράς.
(*) Η Ρέιτσελ Σάμπι είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας
(Πηγή: The New York Times – ΑΠΕ-ΜΠΕ)