Του Ιωάννη Δαμίγου
Μεγάλα λόγια, προσποιητή άνεση, θράσος, επίδειξη πλούτου, υποσχέσεις χωρίς κόστος, πονηρές υπεκφυγές και επιθετική τάχα συμπεριφορά, αποτελούν λίγα από τα στοιχεία που είναι ορατά σε όποιον διαθέτει απλή λογική. Τους οπαδούς που διαθέτει αυτή η φιγούρα, που έβγαλε με τον … ιδρώτα της το ’22 μόνο 49, 8 εκατομμύρια κέρδος, γιατί μόνο οπαδοί μπορούν να χαρακτηριστούν, δεν θα τον ενδιαφέρει όταν τους χάσει, γιατί ίσως να αγοράσει άλλη ομάδα. Έχει άλλωστε και διαθέτει τις ανάλογες γνωριμίες, να προωθήσει και να προωθηθεί σε άλλες επιχειρηματικές ενέργειες. Δεν προβληματίζεται και ιδιαίτερα, κάτι που θα γίνει αντιληπτό, αμέσως όταν αποτύχει στους στόχους, που δεν έχει ορίσει πονηρά.
Το θέμα όμως δεν είναι αυτό, αυτός είναι το πρόβλημα που κατάφερε να σύρει μια άρρωστη αριστερά στον αφανισμό, με την βοήθεια και του πρώην προέδρου, αν όχι την αδράνειά του. Είναι το πλήγμα που επέφεραν και οι δυο τους στην ιδέα της αριστεράς και τον αποκλεισμό της από παράγοντα εξελίξεων. Είναι ο κόσμος που έμεινε άστεγος, έχοντας τις λιγότερες πιθανές επιλογές πια να ακολουθήσει. Είναι η απογοήτευση για ακόμη μια προδοσία κα το όνειρο που χάθηκε. Ο περίεργα εμφανιστής και αναλαμβάνοντας ακόμα περιέργως την υποψηφιότητα και επιτήδεια προωθούμενος και την προεδρία του κόμματος, αφού περαιώσει την εργασία του, έτσι κα θα αποχωρίσει χωρίς κανείς να του προσάψει αποτυχία,. μια και θεωρείται δεδομένη. Οπότε τι είχε τι έχασε , παρά μόνο κερδίζει δημοσιότητα και την συγκεκριμένη στιγμή θα επιστρέψει στην απασχόλησή του ακόμη πιο επιτυχημένος, ως πρώην πρόεδρος κόμματος.
Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά, φώναζαν προειδοποιητικά οι στα ψηλά κατάρτια ναύτες παρατηρητές της αχλάδας, του πειρατικού πλοίου που προδιδόταν δηλαδή από τον αιχμηρό κορμό δέντρου της πρύμνης, που εμβόλιζε τον ανέτοιμο σε άμυνα εμπορικό στόχο. Κάπως έτσι θα εμβολιστεί το κόμμα του επιχειρηματία και θα σκορπίσει στους πέντε ανέμους τους εναπομείναντες πιστούς εγκλωβισμένους. Έχει όλο το δικαίωμα να υποστηρίζει πως θα γίνει και σύντομα ο πρωθυπουργό, που θα τ’ αλλάξει όλα και θα οδηγήσει την χώρα στην επιτυχία, ακριβώς όπως έταζε και συνεχίζει να τάζει το κόμμα της σκληρής δεξιάς. Και όμως τον χειροκροτούν και κάποιοι, αν όχι όλοι, τον πιστεύουν κιόλας, χωρίς να έχουν φροντίσει για παρατηρητές σε υψηλό σημείο ορατών τε πάντων και αοράτων, κινδύνων.
Τώρα ποιος θ’ αναλάβει να πιστωθεί την αποτυχία, δύσκολο να προβλεφθεί, μια και είναι το κόμμα φαινόμενο, που κανείς δεν φταίει και ούτε ποτέ έγινε κάποια αυτοκριτική ή ανάληψη ευθύνης. Δεν έχουν λάβει καν υπόψη τους, τι τους περιμένει, τι τους ξημερώνει, με ενωμένη σκληρή δεξιά και φασίστες ακροδεξιούς για τετραετίες στην κυβέρνηση. Θα πέσουν απ’ τα συννεφάκια τους, αγνοώντας την ακούσια συμμετοχή τους στο μεγάλο αλλά όχι πρωτότυπο αρχικό σχέδιο, της εκμηδένισης της αριστεράς και στην επάνοδο μιας ακροδεξιάς παρέας, που πάντα είχαν, έχουν και θα συνεχίσουν να κατέχουν την εξουσία. Όταν θα νιώσουν να τους εμβολίζει η αιχμηρή ουρά της αχλάδας, τότε θα είναι πια πολύ αργά για να αντιδράσουν.