Του Νίκου Λακόπουλου
Η δίκη της «Χρυσής Αυγής» άρχισε και κανένας δεν ξέρει που θα καταλήξει. Ο κύκλος των κατηγορουμένων πιθανόν δεν έχει κλείσει. Στη διάρκεια της δίκης θα προκύψουν νέα στοιχεία και πολλά στόματα θα ανοίξουν. Ίσως αυτό να εξηγεί την “κοινοβουλευτική” στάση των βουλευτών του κόμματος που έπαψε να είναι «λαϊκός επαναστατικός σύνδεσμος». Τώρα είναι απλά ένας «λαϊκός σύνδεσμος» που εγκαλεί τους άλλους για παραβίαση του Συντάγματος κι απειλεί με αγωγές όσους τον αποκαλούν “ναζιστική οργάνωση”.
Οι κατηγορούμενοι που αντιμετωπίζουν κατηγορίες για ανθρωποκτονίες από πρόθεση θα ακούσουν την λέξη “ισόβια”. Το το κακούργημα της ένταξης σε εγκληματική οργάνωση και της διεύθυνσης αυτής τιμωρείται με ποινές κάθειρξης που αρχίζουν από δέκα χρόνια. Με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών τιμωρούνται όσοι συγκροτούν και εντάσσονται σε εγκληματική οργάνωση.
Ούτε η απλή υποστήριξη της οργάνωσης καθιστά κάποιον μέλος εγκληματικής οργάνωσης, ούτε η εκλογή του στο κοινοβούλιο με το κομματικό ψηφοδέλτιο. Αλλά τι θα συμβεί με τα “όργανα” μιας εγκληματικής οργάνωσης, όπως π.χ. τα μέλη της “Κεντρικής Επιτροπής” και του “Πολιτικού Συμβούλιου”;
Το πόρισμα που μετατράπηκε σε κατηγορητήριο έχει αρκετά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι πίσω από το κόμμα που λειτουργεί νόμιμα έχει συγκροτηθεί μια εγκληματική οργάνωση. Η οργάνωση έκανε χρήση σωματικής ή ένοπλης βίας και απειλών κατά της ανθρώπινης ζωής. Aποσκοπούσε όχι μόνο στην διασάλευση της δημόσιας τάξης, αλλά και στην ανατροπή του πολιτεύματος.
O νόμος με τον οποίο δικάζεται η «Χρυσή Αυγή» είναι ο ίδιος νόμος με τον οποίο δικάστηκε η 17 Νοέμβρη και άλλες οργανώσεις τρομοκρατικές. Ως εγκληματική οργάνωση ορίζεται η συγκρότηση ή η ένταξη σε “δομημένη και με διαρκή δράση ομάδα ανθρώπων, που αποτελείται από τρία τουλάχιστον ή περισσότερα άτομα με σκοπό τη διάπραξη κακουργημάτων”.
O νόμος έχει δεχθεί κριτική ως νόμος που δεν τιμωρεί μόνο πράξεις, αλλά και επιδιώξεις. Ο νομοθέτης δεν τιμωρεί ιδέες όπως ο ναζισμός, αλλά εξισώνει ληστές και πολιτικούς εγκληματίες. Το αποδεικτικό υλικό, είναι αρκετό. Φτάνουν οι ποινικοί νόμοι. Οι εκατοντάδες καταθέσεις, τα στοιχεία –και ιδιαίτερα οι προστατευόμενοι μάρτυρες- περιγράφουν αξιόποινες πράξεις και συμπεριφορές που συνιστούν “μια οργάνωση με στρατιωτικά πρότυπα, με κάθετη ιεραρχική δομή, τυφλή υπακοή σε συγκεκριμένες απαράβατες αρχές και στον αρχηγό, σκληρή στρατιωτική εκπαίδευση και πειθαρχία, ομοιόμορφη εμφάνιση και σχηματισμό”.
Το υλικό από τις διαταυρούμενες -περίπου τριάντα- δικογραφίες, σκληροί δίσκοι, κινητά τηλέφωνα, φωτογραφίες, βίντεο, καταθέσεις, έντυπο υλικό, ακόμα και όπλα. Πρόκειται για μια εγκληματική οργάνωση που «εμφορείται από ναζιστικά, φασιστικά και ρατσιστικά ιδεώδη».
Πολλές από αυτές τις κατηγορίες είναι πλημμελήματα, αλλά έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η αποδιδόμενη στην ηγετική ομάδα, κατηγορία για κακουργηματική κατοχή όπλων και πυρομαχικών. Το πλαίσιο της ποινής γι’ αυτούς που διευθύνουν την οργάνωση είναι δέκα έως είκοσι χρόνια κάθειρξης. Αλλά ποιοι διευθύνουν την οργάνωση; Kαι τι θα συμβεί με το κόμμα αν αποδειχθεί πως είναι εγκληματική οργάνωση;
Η άποψη του καθηγητή Γιώργου Κασιμάτη- σε παλιότερη έρευνα της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία»- είναι πως δεν μπορεί να καταργηθεί ένα κόμμα, αλλά μπορεί να απαγορευθεί «εφόσον διαπιστωθεί με αμετάκλητη δικαστική απόφαση και με βάσηπραγματικά στοιχεία ότι κύριος ή παράλληλος προς τους θεμιτούς σκοπούς της ως πολιτικού κόμματος ήταν και ο σχεδιασμός, η προπαρασκευή, η διοργάνωση και η όλη κατεύθυνση τέλεσης ποινικών αδικημάτων». Η άποψη του Αντ. Βγόντζα είναι πως ο ποινικός νόμος είναι αρκετός σε συνδυασμό με το το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας που δεν προστατεύει πια τον βασιλιά αλλά το δημοκρατικό πολίτευμα.
Η έρευνα στάθηκε ιδιαίτερα στο που βρισκόταν ο Νίκος Μιχαλολιάκος το βράδυ της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα. Αν επικοινώνησε μαζί του ο τμηματάρχης της οργάνωσης ή όχι. Το πρώτο καταστατικό του συνδέσμου αποτελεί αποδεικτικό υλικό και μέρος του κατηγορητηρίου. Αρχικά είχε τη μορφή κλειστής ολιγάριθμης ομάδας ιδεολογικής επιμορφώσεως εθνικοσοσιαλιστών (ναζιστών), με αρχηγό τον Νικόλαο Μιχαλολιάκο. Ύστερα μεξελίχτηκε σε πολιτικό σχηματισμό “κατά τα πρότυπα του γερμανικού εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος του Adolf Hitler, με κυρίαρχο, πάντοτε, τον “Αρχηγό” και στόχο την εξόντωση των “εχθρών του Έθνους”, ξένων μεταναστών, Ρομά και γενικά όσων δεν ανήκουν στη (Αρία) Λευκή Φυλή.
Η οργάνωση είχε διοίκηση, -βουλευτές, περιφερειάρχες, πυρηνάρχες- και λειτουργούσε με στρατιωτική δομή, με απόλυτη πειθαρχία στις εντολές των ιεραρχικά ανώτερων. Με βάση καλά εκπονημένο σχέδιο και προκαθορισμένους κανόνες δράσης, “δρούσε, εκτός των γραφείων της ως άνω οργανώσεως, πάντα, υπό την καθοδήγηση ανωτέρου στελέχους, από επίλεκτες ομάδες μελών της (“τάγματα εφόδου”), με ιδιαίτερα σωματικά προσόντα, ειδικά εκπαιδευμένων υπό ιδιαίτερα σκληρές συνθήκες, που προσιδιάζουν στην εκπαίδευση των υπηρετούντων στις επίλεκτες μονάδες των ενόπλων Δυνάμεων της Χώρας”.
Η ομοιόμορφη ενδυμασία, μαζί με την χρήση όπλων και βίας, ή τα στρατιωτικά παραγγέλματα του Κασιδιάρη κ. α. -όσο η οργάνωση προέβαινε σε ανθρωποκτονίες, απόπειρες ανθρωποκτονιών ή βαριές σκοπούμενες σωματικές βλάβες, εκρήξεις, ληστείες, εκβιάσεις κλπ.- δεν απαγορεύεται από κανένα νόμο, αλλά αποδεικνύει την ύπαρξη στρατιωτικού τύπου οργάνωσης.
Ενδιαφέρον είναι το κατηγορητήριο σε ότι αφορά την σύζυγο του αρχηγού της οργάνωσης:
” Εσύ δε, αφότου εντάχθηκες στην παραπάνω οργάνωση, γνωρίζοντας και υποστηρίζοντας τις ως άνω αρχές της, ανελίχθηκες στην ιεραρχία αυτής και αναδείχθηκες ως εκ των επίσημων εκφραστών των θέσεων και παράνομων δράσεών της, διευθύνοντάς την από κοινού με άλλους, αναφερόμενη απευθείας στον αρχηγό, συγκατηγορούμενό σου, Νικόλαο Μιχαλολιάκο, διακηρύσσοντας τις παραπάνω αρχές της οργάνωσης, με δημόσια ρητορική μίσους εναντίον του δημοκρατικού πολιτεύματος της χώρας και των θεσμών, αλλά και εναντίον ομάδων ή ατόμων, που στοχοποιούνται από τη “Χρυσή Αυγή” ως πολιτικοί ή φυλετικοί εχθροί της, σε ομιλίες σου σε διάφορες εκδηλώσεις της οργάνωσης, ακόμη δε κι από το βήμα της Βουλής των Ελλήνων”.
Όσοι παρακολουθούν τη στάση της «Χρυσής Αυγής» μετά τις συλλήψεις στην Βουλή θα πρόσεξαν πως έχει σταματήσει η χρήση βίας και τα πογκρόμ, εκτός από μεμονωμένα περιστατικά. Πολλά από αυτά τα περιστατικά προέρχονται από άλλες ακραιφνείς εθνικοσοσιαλιστικές οργανώσεις που κατηγορούν την «Χ.Α». για …κοινοβουλευτισμό. Το φαινόμενο του νεοφασισμού δεν περιορίζεται στην «Χρυσή Αυγή» και τα ναζιστικά ιδεώδη της –τουλάχιστο στη διάρκεια της νιότης των ηγετών της! Ούτε μπορεί να αντιμετωπισθεί μόνο με μια δίκη.
Πόσο θα κρατήσει η δίκη; Η υπόθεση αυτή έχει ένα αηδιαστικό ενδιαφέρον. Γιατί όσο κι αν ο νομοθέτης διαχωρίζει την ιδεολογία από το έγκλημα είναι μια πολιτική δίκη που θα έχει πολιτικά αποτελέσματα. Τι θα συμβεί αν αθωωθεί η ηγεσία της και ο Αρχηγός της;
Αν τα πράγματα δεν ανατραπούν στο δικαστήριο θα ακούσουμε τη λέξη «ισόβια» και «εσχάτη προδοσία». Στη διάρκεια της εξέτασης εκατοντάδων μαρτύρων, θα ανοίξουν κι άλλα στόματα, θα προκύψουν νέα στοιχεία. Όπως ίσως για τα μυστικά στρατόπεδα εκπαίδευσης, τα όπλα που μυθολογούνται και άλλα άγνωστα εγκλήματα.
Το ερώτημα, όμως, τι γεννά τον φασισμό και τον ναζισμό, -που υπάρχει πέρα από την συγκεκριμένη οργάνωση- στην κοινωνία, δεν πρόκειται να απαντηθεί στα δικαστήρια. Ιδιαίτερα σε μια χώρα που ακόμα συλλαβίζει τις λέξεις ελευθερία και δημοκρατία.
* Ο Νίκος Λακόπουλος είναι συγγραφέας του βιβλίου “Το μυθιστόρημα του ναζισμού” (Εκδόσεις Καστανιώτη).
