Του Νίκου Λακόπουλου
Με το 60% των πολιτών να θεωρούν ότι η χώρα κινείται προς τη λάθος κατεύθυνση και να δηλώνει πως θέλει να στείλει μήνυμα αποδοκιμασίας στην κυβέρνηση οι ευρωεκλογές αναμένεται να αναδείξουν νικητή και πάλι τον Κυριάκο Μητσοτάκη που έθεσε ως στόχο για τη ΝΔ το 33%, ποσοστό που το κόμμα του έλαβε και το 2019.
Το ποσοστό αυτό στις ευρωεκλογές μπορεί να εκτινάξει και πάλι τη Νέα Δημοκρατία στο 41% -αν και αυτό δεν προκύπτει από πουθενά- σε ένα νέο θρίαμβο που βασίστηκε στις τελευταίες εκλογές στη συντριβή του βασικού αντιπάλου του που βρέθηκε από το 32% στο 17,8% -ένα ποσοστό που θα θεωρήσει νίκη ο νέος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτές οι εκλογές -που δεν θα οδηγήσουν σε νέα κυβέρνηση- έχουν τεράστια σημασία για το ποιος θα έρθει… δεύτερος και αν μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ -ή καλύτερα το κόμμα του Στέφανου Κασσελάκη ξεπεράσει το 20% θα πρόκειται για θρίαμβο.
Το δεύτερο κόμμα θα έχει νικήσει το τρίτο που θα βρεθεί μπροστά σε σοβαρά προβλήματα καθώς θα πρέπει να αποχαιρετήσει την κυβερνητική προοπτική -αν και μπορεί να αποτελέσει ακόμα και με ένα μικρό ποσοστό ένα μελλοντικό κυβερνητικό συνεταίρο.
Το ενδιαφέρον αυτών των εκλογών είναι πόσα “πατριωτικά”, “εθνικά” κόμματα κατεβαίνουν στις εκλογές με πιο ενδιαφέρον τη ‘Φωνή της Λογικής” που αν μπει στη Βουλή στις επόμενες εκλογές θα είναι ένας αντίπαλος του Κυριάκου Βελόπουλου.
Τα ακρο-παλαιο-νεοδεξιά κόμματα στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας αθροίζουν για πρώτη φορά ποσοστά που πλησιάζουν το 20% και για πρώτη φορά στις τελευταίες εθνικές εκλογές η παράταξη Δεξιάς/Ακροδεξιάς αποτελεί πλειοψηφία έναντι της της Κεντροαριστεράς/Αριστεράς.
Το ερώτημα είναι τι θα συμβεί αν στις ευρωεκλογές -ή μετά από αυτές- αποδειχθεί πως η Νέα Δημοκρατία δεν είναι πλέον κυρίαρχη. Το 75% δεν πείσθηκε για τα Τέμπη από την κυβέρνηση, το 63% πιστεύει ότι υπάρχει αλαζονεία στην κυβέρηση και το 65% θα ψηφίσει άλλο κόμμα στις ευρωεκλογές από αυτό που ψήφισε στις εθνικές.
Η κυβέρνηση μπορεί να μην κινδυνεύει από τον ΣΥΡΙΖΑ ή το ΠΑΣΟΚ, κινδυνεύει όμως από μια μαζική διαμαρτυρία για την πολιτική της και την πτώση σε ποσοστό που θα σημαίνει πως δεν έχει πλέον την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων.
Αυτό σημαίνει πως ή θα πάμε σε πρόωρες εκλογές ή κυβέρνηση θα σέρνεται βλέποντας τη δημοτικότητα του Μητσοτάκη να συρρικνώνεται για να παραδώσει την ηγεσία του κόμματος αντί να πάει να ηττηθεί στις επόμενες εκλογές.
Προφανώς ένα ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας κάτω από 30% με το δεύτερο κόμμα κοντά στο 20%- όπως είπε πρόσφατα ο Κασσελάκης δημιουργεί νέα δεδομένα, αλλά προς το παρόν αυτό όχι μόνο δεν φαίνεται, αλλά η δημοτικότητα του Μητσοτάκη είναι πάνω από αυτή του κόμματός του.
Ο “Κανένας” ωστόσο σε ορισμένες δημοσκοπήσεις ξεπερνά τον σημερινό πρωθυπουργό σε… καταλληλότητα και τον πλησιάζει στις άλλες. Η αύξηση της αποχής στις ευρωεκλογές θα είναι ένα μήνυμα για όλο το πολιτικό σύστημα και προάγγελος μιας νέας πολιτικής κρίσης.
Πιθανόν στις επόμενες εθνικές εκλογές θα κατέλθουν τρία κεντροδεξιά και ένα ισχυρό ακροδεξιό κόμμα και το ερώτημα που θα απαντηθεί στις ευρωεκλογές είναι με ποιον θα συγκυβερνήσει η Νέα Δημοκρατία -με ή χωρίς τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Το φάντασμα ενός κόμματος-συνασπισμού που θα ενώσει την Δημοκρατική Παράταξη πλανάται πάνω από την πολιτική ζωή καθώς ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε το ΠΑΣΟΚ είναι πια κόμματα εξουσίας, οι αρχηγοί τους έχουν χαμηλότερα ποσοστά από τα κόμματά τους και εκατοντάδες χιλιάδες πρώην ψηφοφόροι τους τα έχουν εγκαταλείψει.
Τρία χρόνια είναι πολλά για την κυβέρνηση Μητσοτάκη καθώς το 60% των πολιτών θεωρούν ότι η χώρα κινείται προς τη λάθος κατεύθυνση. Οι ευρωεκλογές μπορεί να μην απαντήσουν στα ερωτήματα, αλλά να ξαναθέσουν τις ερωτήσεις.
