Η “πρώτη” γραμμή ζέχνει 

Tου Ιωάννη Δαμίγου

“Και οι … τελευταίοι έσονται πρώτοι”. Κυριολεκτικά και όχι με την ουτοπική έννοια. Όσο και να ψάξει κανείς, όσο καλοπροαίρετος και να είναι, δεν θα διακρίνει ούτε έναν θεσμό, μια αρχή, που να ανταποκρίνεται υποτυπωδώς έστω στο έργο της. Είναι τραγική αυτή η πρωτοτυπία, να μην υπάρχει μια εξαίρεση στον κανόνα, έτσι για να δικαιολογεί αυτή την λαϊκή ρήση. Οι τελευταίοι στην ηθική, στην κοινωνική παιδεία, στην έκφραση λόγου και αλίμονο στις δημοκρατικές αρχές και ανθρώπινες αξίες, έχουν καταλάβει τις απανταχού προεδρίες και τα πλείστα αξιώματα, σαν σε επιδρομή παμφάγων ακρίδων, κατάρας. 

Η “πρώτη” γραμμή ζέχνει. Η απληστία, η αλαζονεία, η δολοπλοκία και ο παράνομος πλουτισμός, σε συνδυασμό με την απάτη, το ψέμα και την μηχανορραφία, αποφέρουν αυτή την δυσοσμία, που έχει καταστεί κανονικότητα και καθημερινότητα, καθώς έχει προσβάλλει παντοιοτρόπως την κουλτούρα και την αισθητική του συνδρόμου της διαρκώς ολισθαίνουσας κοινωνίας. Η βρόμα της σήψης, έχει κάμψει τις αδύναμες εκ των πραγμάτων αντιστάσεις του λαού, που ασυντόνιστος και προδομένος επιτήδεια, έχει παραδοθεί όπως, στο “μοιραίο” καθοδηγούμενο. 

Οι λεγόμενοι “πυλώνες” της κοινωνίας, δικαιοσύνη, δημοκρατία, πολιτισμός, παιδεία, υγεία, εργασία και άλλοι, διοικούνται από τοποθετημένους έμπορους διαπραγματευτές, που συνάπτουν επικερδείς συμφωνίες και αποφασίζουν ερήμην του δημόσιου καθήκοντος και συμφέροντος. Η προτροπή της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου κας Αδειλίνη, σε ακόμη μια χαροκαμένη μάνα, “Πάτε στην  εκκλησία να σας βοηθήσει. Κοιτάξτε μπροστά την ζωή σας”, αποτελεί μαρτυρία,  όχι της κυνικότητας, μα της επαγγελματικής ανικανότητας και συνεπώς ενδεικτικής ακαταλληλότητας κατοχής μιας τέτοιας θεσμικής θέσης. Και πως τελικά συνάδει η ταύτιση με τον άλλο επιβεβλημένο θεσμό της εκκλησίας του σκοταδισμού, ευθέως και προσβλητικά αν μη τι άλλο. Ζέχνει η πρωτοβουλία της προέδρου, ζέχνει η προτροπή, ζέχνει η όλη αποτρόπαια στάση, ζέχνει ο παραλογισμός, ζέχνει το όλο οικοδόμημα. Η βρόμα είναι πια άρωμα! Φοριέται και από τους από κάτω, γι’ αυτό και δεν υπάρχει αντίδραση από το δικαστικό σώμα.

Πέρα από τις τελευταίες θέσεις, σε ενημέρωση, δημοσιογραφία, δικαιοσύνη, διαφάνεια, διαφθορά και άλλα πλείστα αρνητικά χαρακτηριστικά, πρέπει να διαθέτουμε την πρώτη θέση στην δυσοσμία, αν και δεν υπάρχει … μελέτη. Δυστυχώς δεν ζέχνει μόνο η “πρώτη” γραμμή. Η Ελλάδα ήταν ένας σπουδαίος τόπος πριν δυόμιση χιλιάδες χρόνια. Στην σύγχρονη εποχή κατάφερε και κατάντησε να ζέχνει.