Του Ιωάννη Δαμίγου
Από την στιγμή που εμφανίστηκαν και μάλιστα με όνομα, προκάλεσαν αναταραχή και την έκδηλη αγωνία πολιτικών αντιπάλων, μα κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, χωρίς να έχουν πράξει το παραμικρό σαν πολιτική κίνηση, στην Νέα Αριστερά. Δεν θα αναφερθώ στο σκόπιμο “λάθος” παραφρασμένης ερμηνείας ψήφου, μα ούτε και στην περίεργη απόπειρα απόδοσης “αναπαλαίωσης”, σε προκλητική προσπάθεια όξυνσης. Η θρασεία επιχειρούμενη διαστρέβλωση δηλώνει ακριβώς την ταραχή και τον πανικό αυτών που απειλούνται άμεσα άραγε; Το επιχείρημα που άρθρωσε ο κος Τσίπρας, πως η διάσπαση των αριστερών δυνάμεων εξυπηρετεί την δεξιά, μήπως είναι δική του ευθύνη; Ρητορικό το ερώτημα! Εάν ήταν επιτυχημένη η ηγεσία του, θα προκαλούσε όλη αυτή την θλιβερή κατάσταση της αριστεράς; Στο τέλος τέλος, ναι , δεν χρειάζεται αναπαλαίωση ο νέος φορέας, άλλως δεν θα ήταν ανάγκη να ιδρυθεί καν η Νέα Αριστερά ε;
Η επίθεση που δέχεται ο νέος σχηματισμός, φανερώνει τον φόβο του κατεστημένου πολιτικού συστήματος, πριν καν δοκιμαστεί στην δύσκολη υποχρέωση που αναλαμβάνει. Τόσο ξεγυμνώνεται η ανικανότητα όλων αυτών, των λεγόμενων προοδευτικών, να στηρίξουν έναν μεγάλο χώρο όπως αυτός της αριστεράς, προσφεύγοντας στον πιο επικίνδυνο τρόπο , αυτόν του λαϊκισμού και της συκοφάντησης. Η αναπαλαίωση άλλωστε είναι έργο τεχνίτη, μηχανικού, αρχιτέκτονα, όχι ιδεών και ιδανικών, αλίμονο!
Καρφώνονται μόνοι τους τρομοκρατημένοι, μόλις αντιλαμβανόμενοι πως δεν θα μπορέσουν να συγκρατήσουν και άλλες αποχωρήσεις μοιραία, γεγονός που συμβαίνει ως φυσικό αποτέλεσμα, πέρα από τις αρνητικές μετρήσεις δημοσκοπήσεων. Δυστυχώς άλλον δρόμο δεν έχουν, καταδικασμένοι στον αφανισμό άπραγοι και ανεχτικοί ως να μην έλαβαν ποτέ τα εκκωφαντικά μηνύματα της μετάλλαξης εδώ και κάποια χρόνια, παρά αυτόν της σπορά ψεύδους και μίσους. Απέμειναν από συνήθεια ακόλουθοι χωρίς χαρισματικό είδωλο, που απογυμνώθηκε ή τον απογύμνωσαν στην καλύτερη, ανεχόμενοι και υποταγμένοι από ανάγκη και μόνο σε κάποιον που οι ίδιοι υποδύονται πως υπηρετούν, χωρίς ίχνος πολιτικής εκτίμησης. Αυτό από μόνο του είναι κατάντια σε υποτιθέμενο αριστερό, όσο πατά η γάτα, χώρο. Μάταια οι προπαγανδιστές του σταθμού αναλώνονται σε ειρωνικά σχόλια απαξίωσης σε βάρος της Νέας Αριστεράς. Καλούν καθημερινά για συζήτηση πολιτικούς από άλλους χώρους πλουραλιστικά δήθεν, πλην των της Νέας Αριστεράς!
Καρφώνονται ακούσια έντρομοι και εγωιστικά φερόμενοι σαν χούλιγκαν που διακρίνουν την νέα επερχόμενη βαριά ήττα, έτοιμοι να ρίξουν την ευθύνη στον νέο προπονητή που τους επέβαλε ο προηγούμενος διαχειριστής.
Τα γράφω όλα αυτά, διατηρώντας τις οφειλόμενες εμπειρικά αποστάσεις μου από την Νέα Αριστερά, προκληθείς όμως από τον βρόμικο δημοσιογραφικό πόλεμο, που βιαστικά και σκόπιμα εκδηλώνει το σύστημα εναντίον της, πριν ακόμη εμφανισθεί στον πολιτικό στίβο. Με αποτέλεσμα να καρφώνονται κι αυτοί όλοι, που καθοδηγούν ως ταγοί με την πονηρή πένα τους, αδαείς.