Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Πρόσωπα της διοίκησης, υπηρεσιακοί παράγοντες και συνδικαλιστές είχαν ενημερώσει τον Κώστα Αχ. Καραμανλή εγγράφως, αλλά αυτός κόμπαζε: «δεν παίζουμε με την ασφάλεια».
Πάντα έρχεται η ώρα ενός Καραμανλή. Στη δική του, στις 23 Φεβρουαρίου 2023, ο Κώστας Αχ. Καραμανλής είπε στη Βουλή ότι «πρέπει να ντρέπεται» ο βουλευτής που του επισήμανε ότι τα τρένα δεν είναι ασφαλή.
Το γνώριζε: πρόσωπα της διοίκησης, υπηρεσιακοί παράγοντες και συνδικαλιστές τον είχαν ενημερώσει εγγράφως. Αλλά κόμπαζε: «δεν παίζουμε με την ασφάλεια»…
Πέντε μέρες αργότερα, δυο τρένα συγκρούσθηκαν μεταξύ τους. Την επομένη θα οδηγούσε τον Πρωθυπουργό στη Θεσσαλονίκη, για επίδειξη συστήματος τηλεδιοίκησης – που δεν υπήρχε.
Όσο κάπνιζαν ακόμη τα συντρίμμια της τραγωδίας, ο κυβερνητικός θίασος άρχισε κακοστημένες θεατρικές παραστάσεις – αρχίζοντας από το «μπάζωμα» – που αποκαλούσε «αποκατάσταση».
Ο Καραμανλής παραιτήθηκε. Όχι από τη Βουλή, ή από την πολιτική, αλλά από ένα αξίωμα που δεν θα μπορούσε να κρατήσει.
Το θέατρο συνεχίσθηκε στη Βουλή, όπου οι Νεοδημοκράτες τον χειροκρότησαν, άγνωστο για ποιο επίτευγμα. Όπως ο ίδιος χειροκρότησε τον εαυτό του με την επανεκλογή στις Σέρρες.
Ακόμη και σήμερα αν δει κανείς την ιστοσελίδα του, θα ντραπεί για την πολιτική και όσους την εκπροσωπούν.
Παρά την προεκλογική περίοδο τότε, λίγοι αναρωτήθηκαν για ποιο συγκεκριμένο λόγο ο Πρωθυπουργός πήρε εσπευσμένα ρόλο πρωταγωνιστή στην παράσταση, με τρεις τρόπους: προεξόφλησε την αιτία, τόνισε την πολιτική ευθιξία του υπουργού και έκλεισε το μάτι στους «χειριστές» της έρευνας, να την καθυστερήσουν.
Πέρασε ένας χρόνος για να κλωνοποιηθεί η υπόθεση. Δίπλα στο ερώτημα γιατί – σε ευρωπαϊκή χώρα, στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα – δυο τρένα έτρεχαν το ένα εναντίον του άλλου, αναδείχθηκε και η απορία: τι στο διάολο ήταν αυτό που πήρε φωτιά και πώς βρέθηκε στη μια αμαξοστοιχία;
Η κυβέρνηση δεν κράτησε ούτε τα προσχήματα – επιβάλλοντας συσκότιση, καθυστερήσεις και παραπληροφόρηση. Σαν να ήθελε να κρύψει κάτι. Μέχρι στιγμής το καταφέρνει.
Αλλά τα παλλαϊκά συλλαλητήρια του περασμένου Φεβρουάριου έδειξαν ότι στην υπόθεση εμπλέκεται και τρίτο τρένο: αυτό που έρχεται κατά πάνω της.
Μετά από την αποτυχία, θεμιτών και αθέμιτων, μεθόδων να πληγούν οι διαδηλωτές, η Καρυστιανού και όσοι ζητούν απαντήσεις και επειδή δεν μπορεί να επαναληφθεί η πατέντα των υποκλοπών, έστησε άλλη παράσταση.
Την απαλλαγή – δια της παραπομπής (!) ενός… «αθώου» υφυπουργού, σε λάθος Δικαιοσύνη: αντί για τη Βουλή, που προβλέπει το Σύνταγμα για την ιδιότητα του, τον έστειλε στο Δικαστικό Συμβούλιο. Μπίνγκο: ούτε καταθέσεις στη Βουλή, ούτε εμπλοκή ανεπιθύμητων παραγόντων.
Αποδεικνύεται ότι η χειροτεχνία για τον «άσημο» Χρήστο Τριαντόπουλο – που χλεύασε το Κοινοβούλιο, αρνούμενος να παραστεί έστω για τους τύπους – ήταν πρόβα για τον Καραμανλή: το πάνε να μην γίνει, ούτε γι’ αυτόν, η προβλεπόμενη έρευνα και προανάκριση. Προς τι η νέα θεατρική παράσταση;
Κάποιοι επιστρέφουν στο 2019. Όταν μαζί με την έκπληξη ανάθεσης του συγκεκριμένου υπουργείου στον «γιο του Αχιλλέα», στο μέγαρο Μάξιμου στήθηκε μια άτυπη «επιτροπή», για τα κρίσιμα θέματα του χαρτοφυλακίου του.
Έξι χρόνια αργότερα λέγεται ότι ουδέποτε έπαψε να λειτουργεί. Και δυο χρόνια μετά τη σύγκρουση, απομακρύνθηκε από το υπουργείο ο συγκροτημένος Χρήστος Σταϊκούρας και ο «φάκελος των τρένων» – που δεν άγγιξε καν ο Γεραπετρίτης, ως… υπουργός Μεταφορών! – ανατέθηκε σε έναν άπειρο βουλευτή.
Οι ενημερωμένοι σκέφτονται μήπως το μυστικό των Τεμπών βρίσκεται σε εκείνη την επιτροπή – και υποχρεώνει τον Πρωθυπουργό να προστατεύει έναν υπόλογο υπουργό.
Όσο λιγότερα ξέρουν, τόσο περισσότερα υποψιάζονται…
AΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
