Λάθη ατιμώρητα…

Του Παύλου Αλέπη

Η πολιτική έχει συνηθίσει να βλέπει την κοινή γνώμη να καραδοκεί για να στηλιτεύσει ένα λάθος.

Την πολιτική όμως, την ενδιαφέρουν οι εντυπώσεις και η συνέχεια και αν- λέω αν,- αυτό το λάθος,θα έχει πολιτικό κόστος. Μπορείς να κάνεις όσα λάθη θέλεις… με προϋποθέσεις…. Η πολιτική, γενικώς, έχει φροντίσει και για αυτό…

Σας ακούγεται γρίφος;; Δεν είναι. Ας αφήσουμε τον εξωγήινο, που πέρασε από τον Υμηττό στο Κοινοβούλιο και άφησε τα ίχνη λάθους και κουταμάρας… στα πρακτικά, στο διαδίκτυο και σε γελοιογραφίες…

Ας δούμε την ουσία:

-Το ισχυρότερο κίνητρο για να ασχοληθεί κάποιος με την πολιτική, δεν είναι η φιλοδοξία,αλλά η ανυπαρξία τιμωρίας σε όποιο λάθος υποπέσεις… Προκαλώ πολιτικούς,νομικούς,φιλοσόφους και δημοσιολογούντες να με διαψεύσουν.

Εξηγώ, όποιο λάθος και να κάνεις,  αν έχεις προετοιμάσει την πολιτική αιτιολογία για την επιλογή σου, αν την έχεις εντάξει στην άσκηση πολιτικής και αν στηρίξεις την έλλειψη κάθε δόλου και ζημίας είσαι αθώος. Να οι προϋποθέσεις και να και οι δικαιολογίες.

Ποιος θα παραδεχθεί ότι ο δημόσιος λόγος του είναι γεμάτος προχειρότητες λάθη και βλαπτικές για την κοινή λογική σκέψεις; Αντίθετα θα ισχυρισθεί πως φλέγεται για το κοινό καλό με πάθος έτοιμος για θυσίες… Το κοινό συμφέρον προέχει.. .Όλα γι’ αυτό δεν γίνονται και λέγονται;

Ας είναι, δεν υπάρχει μέτρο για καταγραφή λαθών. Δεν προβλέπεται, δεν προσμετρούνται και ο μόνος κριτής, ας κρατά λογαριασμό για το τέλος της 4ετίας… Ας κρατά αποκόμματα από εφημερίδες ή και βίντεο από συνεντεύξεις και ομιλίες…Αυτός είναι ο πολιτικός και νομικός πολιτισμός, της Δημοκρατίας μας. Αλλιώς -λέει- θα είχαμε γίνει ζούγκλα.

Την ανθρωποφαγία έτσι την γλιτώνουμε. Όμως που να φαντασθεί ο απαλλακτικός νομοθέτης πως με αυτή την προστατευτική από λάθη ατιμωρησία, ο χώρος θα γεμίσει από ταχυδακτυλουργούς, δημαγωγούς και χορευτές ελιγμών κατά φύση και παρά φύση; Πώς να φαντασθεί την άσκηση πολιτικής….

Κάθε επιτήδειος αρπάζει την ελευθερία για ντάμα και ιδού το ζεύγος έτοιμο για πολιτική καριέρα.

Με το δεδομένο της ατιμωρησίας από μικρά η μεγάλα λάθη, άπειροι τυχοδιώκτες κατάλαβαν νωρίτερα από τον κάθε αφελή ψηφοφόρο, ότι καμιά αξία δεν έχει η επίλυση προβλημάτων, ή έστω η κατάχρηση δημόσιου λόγου. Ενός λόγου, που διαμορφώνει συνειδήσεις, αλλά και ηθική και αξίες ζωής… Σ’ αυτό το τελευταίο έρχεται να διαπραχθεί το μέγιστο ατιμώρητο λάθος. Καθώς ο…κατηγορούμενος απαντά με το εξής:

– Μα τι λέτε, εγώ διαμορφώνω τα πράγματα στη ζωή της χώρας; Για δείτε τις θέσεις των πολιτικών μας αντιπάλων….

Το κλασσικό, δηλαδή, ανατριχιαστικό επιχείρημα: “Γιατί οι άλλοι καλύτεροι είναι;;;”.

Με το δεδομένο πως πολιτική είναι ένας αγώνας συμφερόντων μεταμφιεσμένος σε διαγωνισμό αρχών…β όπως πρώτος και σωστά, το διατύπωσε ο AMBROSE BIERCH εξηγούνται αρκετά από τα ανεξήγητα, από τα λεχθέντα και από τις συμπεριφορές.

Άλλωστε, όπως στην πραγματική ζωή, στην Πολιτική τίποτα δεν είναι πιο θαυμαστό, όσο η φτωχή μνήμη. Συνοδευόμενη  την ατιμωρησία, την φτωχή μνήμη, την αγωνιώδη προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων και την …επιστημονική, επικοινωνιακή,  συγκρουσιακή σπέκουλα, όλοι οι πολιτικοί λειτουργοί μας, έρχονται να πλάσουν αδιαλείπτως κάθε …λάσπη με τέχνη – κεραμείς, δημιουργικοί  καλλιτέχνες, αγγειοπλάστες- το σκεύος που θα μας δροσίσει… Που θα υδροδοτήσει την κοινωνική μας ζωή και ανάγκη…

Εις υγείαν.