Του Γ. Λακόπουλου
Η σχέση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Βαυαρό Μάνφρεντ Βέμπερ είναι περίεργη και αδιαφανής. Προέκυψε σε μια στιγμή που στην Ευρώπη δεν γύριζε κανείς να κοιτάξει τον πρόεδρο της ΝΔ. Άγνωστο κάτω από ποιες συνθήκες και με ποιους όρους -αν και πολλοί το υποψιάζονται.
Έκτοτε πάντως είναι κολλητάρια και ο ένας δίνει το χέρι στον άλλο. Αλλά είναι προφανές ποιος έχει το πάνω χέρι.
Ο Βέμπερ έκανε μερικές επισκέψεις αβροφροσύνης προς τον Κυριάκο στην Ελλάδα και την έπεσε στον Τσίπρα- για να τον πάρει παραμάζωμα ο Γιούνκερ. Αλλά στην ουσία χειρίζεται τον Μητσοτάκη που για κάποιο λόγο έχει αγοράσει το σενάριο ότι ο Βέμπερ θα γίνει πρόεδρος της Κομισιόν και θα έχει άκρες.
Ο Βαυαρός τον έβαλε και υπέγραψε την υποψηφιότητα του για την προεδρία στην Κομισόον καθώς ήθελε κάποιον από τα Βαλκάνια.
Μετά τον έβαλε να ζητήσει την απομάκρυνση του Β. Όρμπαν από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Αλλά εκεί που ο Κυριάκος πήγαινε να κάνει το κομμάτι του -και έλεγε ότι… ο Τσίπρας είναι σαν τον Όρμπαν-, αποδείχθηκε ότι ήταν ελιγμός του Βέμπερ: δεν εννοούσε διαγραφή αλλά .. αναστολή. Ο Ούγγρος ακροδεξιός παραμένει υποστηρικτής του Βέμπερ στο Ευρωκοινοβούλιο και αντιστρόφως.
Μετά από αυτά ο Βέμπερ άρχισε να αναπτύσσει τη πολιτική του χωρίς να λαμβάνει υπόψη του τον Μητσοτάκη και στην ουσία τον σακατευτεί με τις θέσεις που παίρνει.
Έτσι κι αλλιώς τον καιρό της κρίσης υπήρξε από τους διακεκριμένους ανθέλληνες και ζητούσε την αποπομπή της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Αλλά ας μείνουμε στα σημερινά:
Η πρώτη εξαγγελία που έκανε ο Βέμπερ ήταν ότι αν γίνει πρόεδρος της Κομισιόν θα διατάξει αμέσως να σταματήσει ο ενταξιακός διάλογος Ευρωπαϊκής Ένωσης- Τουρκίας. Παρότι είναι μπαρούφα- καθώς αυτό αποφασίζονται στο Συμβούλιο όχι στην Επιτροπή- το επανέλαβε. Και προφανώς θα το επαναλάβει και την επόμενη Τρίτη που έρχεται -πάλι-στην Αθήνα για την επίσημη προεκλογική καμπάνια του- ειδικά αν ρωτηθεί.
Σ’ αυτό το θέμα ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει πως δεν άκουσε ως τώρα. Κάποια στιγμή όμως πρέπει να πάρει θέση. Η τουρκο-κοινοτική προσέγγιση με στόχο την ένταξη της Τουρκίας στην Ένωση είναι στρατηγική επιλογή της Ελλάδας και εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα.
Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις και όλα τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα συγκλίνουν. Ο ίδιος ο Μητσοτάκης έχει μιλήσει επανειλημμένα γι’ αυτό. Πώς μπορεί να εμφανίζεται σήμερα ότι υποστηρίζει για την Κομισιόν κάποιον που έχει μια ανθελληνική επιδίωξη και δεν το κρύβει;
Αν δεν απαντήσει ο Βέμπερ πρέπει να απαντήσει ο πρόεδρος της ΝΔ. Αν άλλαξε πολιτική το κόμμα του σ’ αυτό το θέμα πρέπει να το πει.
Αλλά ο Βαυαρός φίλος έχει και άλλες εκπλήξεις για τον Μητσοτάκη. Μια από αυτές είναι η θέση του κατά της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ποντίων από του Τούρκους.- στην οποία πρόσφατα έσυρε και την ευρωομάδα της ΝΔ. Ο Μητσοτάκης εμφανίσθηκε πάλι να στηρίζει κάποιον που παίρνει θέσεις εναντίον της Ελλάδας.
Θορυβημένος συναντήθηκε με τους εκπροσώπους των ποντιακών οργανώσεων και τους δήλωσε τη στήριξή του στην αναγνώριση της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού από τους Τούρκους. Αλλά δεν διαμαρτυρήθηκε ποτέ στον Βέμπερ. Πώς γίνεται να στηρίζει την αναγνώριση, αλλά και αυτόν που δεν την αναγνωρίζει; Χώρια ένα θεματάκι που έχει με τον υποψήφιο Καιρίδη, που είναι κόκκινο πανί για του Ποντίους.
Οι πολιτικοί παρατηρητές περιμένουν αυτές τις μέρες και τρίτο χτύπημα: να ταχθεί ο Βέμπερ κατά του ελληνικού αιτήματος για τις πολεμικής αποζημιώσεις, το οποίο ψήφισε στη Βουλή η ΝΔ. Και εκεί να δούμε κάβουρα πώς περπατάς στα κάρβουνα.
Μέρα με τη μέρα ο υποψήφιος του ΕΛΚ εξελίσσεται σε πολιτικό εφιάλτη για τον -άπειρο- τυφλό οπαδό του Κυριάκο Μητσοτάκη.