Του Τάκη Ψαρίδη
Του ζήτησαν να προσφύγει στην βάση του κόμματος και να γίνουν νέες εκλογές ηγεσίας και αυτός το αρνήθηκε κατηγορηματικά εκτοξεύοντας έναν πύρινο, τοξικό και διχαστικό λόγο.
Δεν ήθελε την προσφυγή στη αγαπημένη του «βάση» η οποία δήθεν όλα αυτή τα αποφασίζει «αδιαμεσολάβητα», για να μην ταλαιπωρηθούν τα μέλη(!) και ζήτησε μετ επιτάσεως, απ όσους θέλουν να τον ρίξουν, να αναμετρηθούν μαζί του υποβάλλοντας πρόταση μομφής, βέβαιος για τα «κουκιά» του.
Η πρόταση μομφής υποβλήθηκε με δική του οξύτατη παρότρυνση, πλην όμως τα «κουκιά» δεν τα είχε μετρήσει καλά και τελικά κρίθηκε ακατάλληλος ως πρόεδρος του κόμματος από 163 μέλη της ΚΕ έναντι 120.
Στην τελική ομιλία του κατηγόρησε χυδαία την ΚΕ ως κουκουλοφόρους, δεν αμφισβήτησε το αποτέλεσμα και έφυγε τρέχοντας μαζεύοντας τα υπάρχοντα του. Μαζί του παραιτήθηκαν και τα έμπιστα στελέχη του αδειάζοντας τον 7ο όροφο της Κουμου6νδούρου. Αυτή είναι η ουσία των γεγονότων και μία είναι η ουσία.
Η εκ των υστέρων ανακάλυψη, ότι σύμφωνα με το καταστατικό δεν έπρεπε να φύγει αλλά να γίνει έκτακτο συνέδριο και εκλογές, είναι ακριβώς αυτό που του προτάθηκε και το αρνήθηκε κατηγορηματικά.
Η ευθύνη είναι ολοκληρωτικά δική του και για άλλη μια φορά υποδηλώνει την ακαταλληλότητα του. Στην πολιτική τα γεγονότα δεν ερμηνεύονται νομικά αλλά κυρίως πολιτικά και ιδεολογικά. Τα νομικά είναι για τα δικαστήρια. Για τα κόμματα είναι πρωτίστως η πολιτική και ιδεολογία, αυτά δηλαδή με τα οποία εξ αρχής δεν έχει καμία σχέση ο περιβόητος «Στέφανος της Ελλάδας»..